Αλεξίσφαιρα και άλλος εξοπλισμός από την ΠΕΔ στην Ε’ ΚΟΗ



Πολύτιμο εξοπλισμό για την πάταξη της λαθροθηρίας και την ανάπτυξη των περιβαλλοντικών της δράσεων, παρέλαβε η Ε’ Κυνηγετική Ομοσπονδία από την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Ηπείρου, στο πλαίσιο του έργου Vol.Net. Πρόκειται για 30 αλεξίσφαιρα γιλέκα, 30 κιάλια, πέντε συσκευές εντοπισμού GPS, δύο κάμερες νυχτερινής παρατήρησης και ένα τηλεσκόπιο υψηλής ανάλυσης, τα οποία παραχωρήθηκαν προς χρήση στην Ε’ ΚΟΗ, με την ΠΕΔ να εξοπλίζει έναν ακόμη φορέα μετά από την Πυροσβεστική στο πλαίσιο του ίδιου διασυνοριακού προγράμματος Ελλάδα – Ιταλία.

Τον εξοπλισμό παρέδωσε ο Αντιπρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου Γρηγόρης Γκίκας δηλώνοντας πως θα γίνει προσπάθεια αξιοποίησης ανάλογων προγραμμάτων και στο μέλλον, ενώ από την πλευρά τους ο Ταμίας της Ε’ ΚΟΗ και υπεύθυνος Θηροφυλακής Νίκος Παπαγρηγορίου και ο θηροφύλακας Κώστας Τσιάμης ευχαρίστησαν για την προσφορά που κάνει πιο εύκολη και ασφαλή τη δουλειά τους.
Οι κ.κ. Παπαγρηγορίου και Τσιάμης αναφέρθηκαν και στο πρόσφατο περιστατικό με την απειλή με όπλο που ήρθε αντιμέτωπος θηροφύλακας στην προσπάθειά του να συλλάβει έναν λαθροθήρα. Μάλιστα, ζήτησαν την επανεξέταση του θεσμικού πλαισίου για την οπλοφορία των θηροφυλάκων, καθώς κατά τις περιπολίες τους έχει τύχει να έρθουν αντιμέτωποι όχι μόνο με αποφασισμένους για όλα λαθροθήρες, αλλά ακόμη και με διακινητές ναρκωτικών.

Πηγή: Βήμα-news.gr

To Eθνικό πάρκο Δέλτα Αξιού-Γαλλικού-Λουδία-Αλιάκμονα.




Μια "Ταινία video- ντοκιμαντέρ για το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού"...
https://youtu.be/PFTA7O8fSzg

Απελευθέρωση ΥΔΡΟΒΙΩΝ απο τον Κ.Σ.ΓΡΕΒΕΝΩΝ- δείτε video...


   Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Γρεβενών, σε συνεργασία με τον Δήμο Γρεβενών, προέβη σε μια συμβολική κίνηση, απελευθερώνοντας παραμονή των Χριστουγέννων, 4 υδρόβια πουλιά στον Γρεβενίτη ποταμό, ο οποίος διασχίζει κατά μήκος τη πόλη των Γρεβενών.
Η κίνηση αυτή σκοπό είχε να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες στο να διατηρήσουν καθαρό αυτό το όμορφο ποτάμι, ενώ αναμένεται και ο μελλοντικός εμπλουτισμός του και με άλλα είδη υδροβίων (χήνες κλπ). Παρόντες ήταν ο Αντιδήμαρχος Γρεβενών  
Χρήστος Τριγώνης, συνεργάτες του Δημάρχου και μέλη του Συλλόγου.


https://youtu.be/H5PP23XG3mA



Πάνω από 120 κιλά κρέας αγριογούρουνου στη Μητρόπολη της Πρέβεζας

prvzkin


Μια ομάδα κυνηγών από την Πρέβεζα, εκφράζοντας την ευαισθησία τους προς τις οικογένειες και τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη παρέδωσαν το πρωί της Δευτέρας πάνω από 120 κιλά κρέας στην Μητρόπολη της Πρέβεζας, προκειμένου να διανεμηθούν σε άπορες οικογένειες.
Πρόκειται για την παρέα γουρουνοκυνηγών Ριζών Πρέβεζας η οποία για άλλη μια φορά έδωσε το παρών στις δύσκολες εποχές που διανύουμε,  διαθέτοντας μεγάλη ποσότητα κρέατος αγριογούρουνου για άπορες οικογένειες, αποδεικνύοντας έμπρακτα και όχι με λόγια, την αλληλεγγύη τους προς τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη.
Σκοπός της παρέας είναι αυτό που έγινε σήμερα να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο ενώ προσδοκία τους είναι η συμμετοχή σε αυτήν προσπάθεια όλο και περισσότερων κυνηγών.
Η ποσότητα του κρέατος που παραδόθηκε ήταν μοιρασμένη και διατηρημένη σε καταψύκτη το τελευταίο διάστημα.
Οι εκπρόσωποι της παρέας των κυνηγών από τα Ριζά, που αριθμεί τα 10 άτομα, τόνισαν πως θα βρίσκονται παρόντες και σε άλλα θέματα όποτε ζητηθεί η βοήθειά τους.
Να σημειωθεί ότι η ίδια παρέα διέθεσε πριν από δέκα μέρες περίπου και στην Μητρόπολη Παραμυθίας μεγάλη ποσότητα επίσης κρέατος για οικογένειες στη Θεσπρωτία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην σημερινή παράδοση παραβρέθηκε και διοικητικό μέλος της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου.
Τους κυνηγούς δέχθηκε και ευχαρίστησε και ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης  κ. Χρυσόστομος με τον οποίο αντάλλαξαν ευχές για καλά Χριστούγεννα, ενώ όπως είπε ιερέας που παρέλαβε το κρέας αυτό θα διανεμηθεί στις ενορίες και από εκεί σε οικογένειες.
Παρόμοια δράση έγινε και στην Άρτα με κυνηγούς να προσφέρουν πάνω από 300 κιλά κρέας για άπορες οικογένειες ενώ το επόμενο διάστημα προγραμματίζεται παρόμοια πρωτοβουλία και στα Γιάννενα.


Πάγωσαν και τα ποτάμια στα χωριά του Ζαγορίου....


Η παρατεταμένη περίοδος ανομβρίας, στην καρδιά του χειμώνα, έχει λιγοστέψει απίστευτα τα νερά στην Ήπειρο...
Πηγές σχεδόν έχουν στερέψει, όπως τους καλοκαιρινούς μήνες και τα νερά στα ποτάμια έχουν μειωθεί.

Ακόμη και στο Ζαγόρι, στην καρδιά του εθνικού δρυμού, τα νερά έχουν μειωθεί...
Οι χαμηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών μάλιστα, έχουν δημιουργήσει έντονα φαινόμενα παγετού..
Χαρακτηριστικές εικόνες στους Κήπους Ζαγορίου...
Στον ποταμό Βίκο, εκεί όπου υπάρχει το πασίγνωστο τρίτοξο γεφύρι, τα νερά παγωμένα και οι εικόνες μοναδικές.

Εικόνες που μόνο η φύση μπορεί να δημιουργήσει.

Πηγή: Epiruspost.gr

Κυνηγός έπεσε σε χαράδρα στην ορεινή Ξάνθη – Επιχείρηση διάσωσης από την Πυροσβεστική....



-Έσπασε τον αστράγαλό του και δεν μπορούσε να ανέβει πάλι πάνω
-Ένα όχημα της Πυροσβεστικής με 4 άνδρες έσπευσε στην περιοχή 

Σε κίνδυνο βρέθηκε ένας κυνηγός το πρωί του Σαββάτου στην ορεινή Ξάνθη, όταν έπεσε σε χαράδρα και έσπασε τον αστράγαλό του, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί. 

Ο άτυχος κυνηγός βρισκόταν στην περιοχή μαζί με μια παρέα οικείων του και κατά την διάρκεια του κυνηγιού τραυματίστηκε. Άμεσα ειδοποιήθηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία η οποία με 1 όχημα και τέσσερις άντρες έσπευσε στην ιδιαίτερα ορεινή και δύσβατη περιοχή για τον απεγκλωβισμό του οδηγού. 

Στο σημείο βρέθηκε και ένα όχημα του ΕΚΑΒ, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο τραυματισμένος κυνηγός που ειδοποίησε την Πυροσβεστική παρείχε και πληροφορίες σχετικά με τις συντεταγμένες του σημείου στο οποίο βρισκόταν. 

Παρά το γεγονός πως για το συμβάν θα έπρεπε να είχε κληθεί και η ΕΜΑΚ, για να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος η Πυροσβεστική ανέλαβε τον απεγκλωβισμό του άτυχου άνδρα, με τους πυροσβέστες μετά από μια επιχείρηση διάσωσης που κράτησε σχεδόν μια ώρα να βγάζουν σώο τον κυνηγό από την χαράδρα στην οποία είχε πέσει. 

Καθ' όλη την διάρκεια του απεγκλωβισμού του παρείχαν ψυχολογική υποστήριξη, ενώ τον σκέπασαν με μια πετσέτα καθώς τον τραβούσαν μέσα από την επικίνδυνη χαράδρα. 

Ακολούθως με την συνδρομή του ΕΚΑΒ ο κυνηγός μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ξάνθης ενώ ο Κυνηγετικός Σύλλογος εξέδωσε ανακοίνωση για το συμβάν εκφράζοντας θερμές ευχαριστίες τόσο για την Πυροσβεστική όσο και για το προσωπικό του ΕΚΑΒ. 

“Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Ξάνθης ευχαριστεί την Πυροσβεστική Υπηρεσία Ξάνθης και το ΕΚΑΒ του Κέντρου Υγείας Σταυρούπολης για την άμεση και επιτυχημένη συνδρομή τους το Σαββάτο 12 Δεκεμβρίου στον απεγκλωβισμό και την μεταφορά κυνηγού, μέλους του Συλλόγου μας στο νοσοκομείο Ξάνθης, ο οποίος είχε σπάσει τον αστράγαλο του κατά την διάρκεια του κυνηγιού σε χαράδρα 300 μέτρων” αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Πηγή: XanthiNea

Έντονη διαμαρτυρία της ΚΣΕ για τον αποκλεισμό των Κυνηγετικών Οργανώσεων από την συζήτηση σε Επιτροπή της Βουλής για τη Θηροφυλακή

Απαντηση, ΚΣΕ, Ορνιθολογικη,apantisi, kse, ornithologiki

Προς
την Πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης
Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος
κα Ιγγλέζη Αικατερίνη
ΕΞΑΙΡ. ΕΠΕΙΓΟΝ
ΑΘΗΝΑ
16-12-2015
Αριθ. Πρωτ.2161
Kυρία Πρόεδρε,
Μας προκαλεί κατάπληξη ότι και κατά τη δεύτερη κατά σειρά συνεδρίαση της Επιτροπής της οποίας προεδρεύετε, ούτε η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, ούτε και καμία άλλη Κυνηγετική Οργάνωση προσκλήθηκε να λάβει μέρος με εκπροσώπους της, αν και οι Κυνηγετικές Οργανώσεις έχουν δημιουργήσει και λειτουργούν την πιο αξιόπιστη και οργανωμένη θηροφύλαξη που υπάρχει στην επικράτεια, ένα γεγονός αναγνωρισμένο τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.Είμαστε δε υποχρεωμένοι να σημειώσουμε ότι για την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος και τους 180.000 κυνηγούς που εκπροσωπεί, ο αποκλεισμός τους από μια συζήτηση που αφορά το «σύστημα εποπτείας, φύλαξης και προστασίας τους περιβάλλοντος», δεν αντιμετωπίζεται απλώς ως μια πράξη περιφρόνησης.
Πιο σημαντικό ακόμα, είναι ότι στερεί από τους Βουλευτές και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες τη δυνατότητα να πληροφορηθούν και να επωφεληθούν από την εμπειρία, την τεχνογνωσία και τις δράσεις που για περισσότερο από μια δεκαπενταετία αναπτύσσουν στον τομέα της θηροφύλαξης οι Κυνηγετικές Οργανώσεις. Και πραγματικά είναι άξιο απορίας το γιατί η Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής αποφεύγει να μοιραστεί την εμπειρία των Κυνηγετικών Οργανώσεων επί του θέματος, την ίδια στιγμή που οι δράσεις τους απολαμβάνουν της εκτίμησης, της αναγνώρισης και της συνεργασίας διεθνών φορέων, περιβαλλοντικών οργανώσεων, Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, πολλών δημόσιων υπηρεσιών και δημόσιων φορέων καθώς και της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε όλη τη χώρα.
Κατόπιν όλων αυτών περιμένουμε την, έστω και την τελευταία στιγμή, πρόσκλησή σας για την συμμετοχή μας στην τρίτη συνεδρίαση της Επιτροπής σας.

ΠΗΓΗ ΚΣΕ

"Εκρηξη του αγριόχοιρου στην Ιταλία"!!!...


Λόγω μείωσης των κυνηγών...

Ενα εκατομμύριο αγριόχοιρους, διπλάσιους απ' ό,τι υπήρχαν πριν από δέκα χρόνια, φιλοξενεί σήμερα η Ιταλία και οι ζημιές που προκαλούν στη γεωργία υπολογίζονται στα εκατό εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Σύμφωνα με την οικολογική λογική των εκεί οικολόγων, για το πρόβλημα αυτό φταίνε οι κυνηγοί, διότι δεν είναι αρκετοί και όσοι έμειναν είναι... υπέργηροι. Σωστά ακούσατε.
Το οικολογικό λόμπι στη γείτονα χώρα ρίχνει το φταίξιμο όχι στις δικές του πιέσεις που οδήγησαν σε μείωση των κυνηγών, αλλά στους ίδιους τους κυνηγούς, τα θύματα των σκανδαλωδών πιέσεων που άσκησαν οι οικολόγοι στους κυνηγούς της Ιταλίας.Οι κυνηγοί στην Ιταλία του 1980 ήταν περισσότεροι από 1,7 εκατομμύρια. Ακολούθησε μια σειρά καταπιεστικών νόμων που πέρασαν με πίεση του οικολογικού λόμπι.
Σήμερα ο κυνηγός στην Ιταλία υφίσταται γραφειοκρατικούς ελέγχους που καθιστούν το κυνήγι άσκηση για γερά νεύρα.
Εκτός από ασφυκτικά γεωγραφικά όρια, όπου τον περιορίζει η πανάκριβη άδεια κυνηγίου, ο κυνηγός αναγκάζεται να δέχεται ελέγχους στον κυνηγότοπο από μέλη οικολογικών οργανώσεων.
Το αποτέλεσμα ήταν να στραφούν οι Ιταλοί κυνηγοί περισσότερο στη σκοποβολή, κάτι που εξηγεί γιατί η κατανάλωση φυσιγγίων στην Ιταλία είναι 3 στο σκοπευτήριο για κάθε ένα που ρίχνεται στο κυνήγι.
Επίσης πολλοί Ιταλοί κυνηγοί κυνηγούν στο εξωτερικό και σπάνια στην Ιταλία. Μια ματιά στις διαφημίσεις για κυνηγετικές εκδρομές στα ιταλικά κυνηγετικά περιοδικά δείχνει πως τα κυνηγετικά ταξίδια έχουν εξελιχθεί σε βιομηχανία.
Πολλές ζημιές
Σε αυτό το φόντο οι αγριόχοιροι, όπως και τα μεγάλα οπληφόρα, έχουν αυξηθεί σε σημείο που οι ζημιές τους να απειλούν σοβαρά σημαντικούς τομείς της αγροτικής οικονομίας.
Οι κυνηγοί θα έπρεπε να κηρύξουν απεργία και να αρνηθούν να κυνηγήσουν έστω και ένα αγριόχοιρο για μια διετία. Τότε θα δουν όλοι ποιος έχει δίκιο και ποιος λέει βλακείες

Οι οινοπαραγωγοί της Τοσκάνης, πατρίδας του φημισμένου κρασιού Κιάντι Κλάσικο, παραπονιούνται για τις ζημιές που συνήθως σημειώνονται στην κρίσιμη εποχή του τρύγου. Η υπουργός Γεωργίας της Ιταλίας, Σίλβια Βέλο, δήλωσε ότι η κατάσταση πλησιάζει τα όρια συναγερμού.«Ας μας αφήσουν να κυνηγούμε όπως παλιά», απάντησε ο επικεφαλής μιας παρέας γουρουνοκυνηγών της Τοσκάνης και υπογράμμισε πως σήμερα υπάρχουν όροι που ελέγχουν το πού, το πότε, ακόμη και με πόσα σκυλιά θα στηθεί μια παγάνα για αγριόχοιρους. «Και δεν είναι μόνο οι ζημιές στη γεωργία. Οι αγριόχοιροι τρώνε τα αβγά εδαφόβιων πουλιών, τρώνε ακόμα και νεογέννητους λαγούς που βρίσκουν στο διάβα τους. Και βέβαια δεν αφήνουν τρούφα ούτε για δείγμα» πρόσθεσε ο αρχηγός της ομάδας, ο κύριος Βικαρέλι.
Οι «αντί» επιμένουν να δοκιμάζουν όλες τις παλιές και αποτυχημένες συνταγές, από χάπια αντισύλληψης για τον αγριόχοιρο, την επιστροφή του λύκου στην Τοσκάνη και τα ηλεκτροφόρα καλώδια. Η αντισύλληψη έχει αποδειχτεί παντελώς άχρηστη.
Οι λύκοι επανήλθαν στην Τοσκάνη αλλά προτιμούν τα οικόσιτα σκυλιά και τα αιγοπρόβατα. Οι λύκοι δεν είναι βλάκες για να ριψοκινδυνεύσουν τραυματισμό ή θάνατο σε μια μάχη με αγριόχοιρους.
Αλλά η παρουσία των λύκων ανάγκασε τους κτηνοτρόφους να πάρουν τσοπανόσκυλα, συνήθως Μαρέμμα, την τοπική φυλή τσοπανόσκυλου.
Βέβαια το τσοπανόσκυλο δεν ξέρει οικολογική πολιτική, και στρέφεται εναντίον όλων των ξένων όντων που εμφανίζονται οπουδήποτε κοντά στο κοπάδι.
Η κατάσταση στην Ιταλία αντανακλά μια πανευρωπαϊκή εικόνα. Ακόμα και στην Αγγλία, που δεν είχε αγριόχοιρο πριν από μερικά χρόνια, τα λίγα άτομα που ξέφυγαν από μονάδες εκτροφής θέριεψαν.



Τα τσοπανόσκυλα

Ανάμεσα στα ξένα όντα είναι και οι τουρίστες και οι περιπατητές, και αυτό το πρόβλημα του φόβου των σκυλιών που μειώνει τους τουρίστες δεν είναι αποκλειστικά ιταλικό. Το ίδιο πρόβλημα έχουν και στις Αλπεις λόγω των τσοπανόσκυλων. Το έχουμε και στην Ελλάδα αλλά δεν το έχει μελετήσει κανείς.
Οσο για τα καλώδια, όπως αναφέρει ο παραγωγός κιάντι, Εντουάρντο Βεντιμίλια: «δεν είναι σκόπιμο να μετατρέψουμε την εξοχή της Τοσκάνης σε ένα είδος Γκουαντάναμο».
Ενας Ιταλός φίλος που αποσύρθηκε από το κυνήγι και έχει περιοριστεί αποκλειστικά στη σκοποβολή βλέπει την κατάσταση κάπως φιλοσοφικά.
«Αυτή είναι μια λαμπρή ευκαιρία να δείξουν οι οικολόγοι, αν μπορούν, πως η φύση διαθέτει κάποια ανώτερη σοφία και ισορροπεί χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
Οι κυνηγοί θα έπρεπε να κηρύξουν μιαν απεργία και να αρνηθούν να κυνηγήσουν έστω και έναν αγριόχοιρο για μια διετία. Τότε θα δουν όλοι ποιος έχει δίκιο και ποιος λέει βλακείες.
Ομως μας λείπει ο ιπποτισμός, αυτό που εσείς στην Ελλάδα λέτε λεβεντιά. Τρέχουμε σαν ζητιάνοι να αρπάξουμε όποιο ξεροκόμματο μας δίνουν και γινόμαστε άθελά μας οι χρήσιμοι ηλίθιοι».
Δεν του λείπει το κυνήγι; Ο συγκεκριμένος φίλος κυνηγούσε σχεδόν αποκλειστικά αγριόχοιρο.
«Μου λείπει αφάνταστα. Αλλά δεν θα ξεβρακωθώ κιόλας για το κυνήγι. Υπέστην έναν άνευ προηγουμένου εξευτελισμό με παιδαρέλια να με σταματούν στο κυνήγι και να με ελέγχουν λες και ήμουν έμπορος ναρκωτικών.
Ας πάνε τώρα να μιλήσουν με τους οινοπαραγωγούς της Τοσκάνης και να αναπτύξουν τις ιδέες τους, αλλά δεν τολμούν, έχουν βαρύ χέρι οι γεωργοί, ειδικά όταν έχουν αντικρίσει το πρωί το ξεπάτωμα ενός αμπελιού.
Οι αγριόχοιροί μας είναι γκουρμέδες, περιμένουν το σταφύλι να πιάσει τα γράδα του πριν το φάνε, δηλαδή η ζημιά γίνεται αφού έχει ξοδέψει λεφτά και μόχθο ο αγρότης» λέει ο Τζεράρντο και γελά με νόημα.
Η κατάσταση στην Ιταλία αντανακλά μια πανευρωπαϊκή εικόνα. Ακόμα και στην Αγγλία, που δεν είχε αγριόχοιρο πριν από μερικά χρόνια, τα λίγα άτομα που ξέφυγαν από μονάδες εκτροφής θέριεψαν.
Στην Ελλάδα έχουμε εξάπλωση του αγριόχοιρου μέχρι τα προάστια της Αθήνας. Τα αίτια της εξάπλωσης είναι πολλά και δρουν ταυτόχρονα. Είναι δύσκολο να απομονωθεί ένα αίτιο και να του αποδοθεί η «ευθύνη».
Από την εγκατάλειψη της υπαίθρου, την Κοινή Αγροτική Πολιτική, τη μείωση των κυνηγών, την οικολογική προπαγάνδα που αντικατέστησε την κοινή λογική στην διαχείριση βιοτόπων, αυτά και άλλα συνέβαλαν στη δημουργία της τρέχουσας κατάστασης.
Το πρόβλημα, και είναι πρόβλημα αν δεν είσαι γουρουνάς, είναι ότι ο αγριόχοιρος είναι ένα παμφάγο και ισχυρό ζώο με μεγάλη κινητικότητα.
Ο,τι βρει το τρώει, και κάποια στιγμή θα γίνει αισθητή η παρουσία του, όπως στην Ιταλία, με δραστική μείωση άλλων θηραμάτων και γενικά των εδαφόβιων ειδών.
Η έλλειψη συντεταγμένων παρατηρήσεων (προς Θεού, όχι μελετών!) για το τι γίνεται στην ύπαιθρο προστατεύει την κοινωνία από την αλήθεια. Αν γινόταν γνωστή και κατανοητή η υπάρχουσα κατάσταση, τότε μάλλον θα υπήρχε και κάποια αντίδραση.
Αυτό που έχουμε είναι οι αδύναμες φωνές μερικών γεωργών και τα κακά αποτελέσματα από ατυχήματα που συμβαίνουν σε καρτέρι αγριόχοιρου όταν οι αγρότες στήνουν καρτέρι όχι για να κυνηγήσουν, αλλά για να προστατεύσουν τις καλλιέργειές τους.
Με μια ενδοχώρα κυριολεκτικά εγκαταλειμμένη δύσκολα θα φτάσουν τα μαντάτα στα αστικά κέντρα, αλλά και αν φτάσουν, μάλλον δεν θα γίνει τίποτε το ουσιαστικό...
Keείμενο: Νικήτας Κυπρίδημος,
πηγή:
ΕΘΝΟΣ-Κυνήγι

Το dna του σκύλου αποκαλύπτει το απίστευτο ταξίδι που έχει κάνει ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.

O αρχέγονος σκύλος και η απαρχή της σχέσης του με τον άνθρωπο είναι μια ιστορία που εξακολουθεί να αποκαλύπτεται, να γοητεύει τους επιστήμονες και να δίνει συνεχώς νέα δεδομένα.





Γενετική μελέτη έδειξε πως οι καταγόμενοι από τους γκρίζους λύκους, οικόσιτοι σκύλοι έχουν υπάρξει σύντροφοι του ανθρώπου εδώ και 33.000 χρόνια.

O φίλος του ανθρώπου ήταν αρχικά μάλλον γκρίζος λύκος που ενδεχομένως να ήρθε σε επαφή με τους πρώτους ανθρώπους περίπου 33.000 χρόνια πριν, κάπου στη νοτιοανατολική Ασία. 

Περίπου 15.000 χρόνια πριν, μια αγέλη εξημερωμένων σκύλων άρχισε να ταξιδεύει προς τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.  Ο "Κύων ο λύκος ο οικείος" (Canis lupus familiaris) έκανε την άφιξή του στην Ευρώπη πριν περίπου 10.000 χρόνια, στις απαρχές του πολιτισμού στην Εύφορη Ημισέληνο, τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να χτίζουν αγροικίες και χωριά. Τα σκυλιά ήταν ήδη εκεί για να βοηθήσουν στην περιφρούρηση και τη συγκέντρωση των κοπαδιών και είχαν αρχίσει να ζητούν βόλτα.   

Οι λεπτομέρειες της ιστορίας - οι χαρακτήρες, η δράση και οι ακριβείς θέσεις - είναι άγνωστες. Όμως, η σύνοψη της μεγάλης περιπέτειας είναι καταγεγραμμένη στο DNA.   

Επιστήμονες από την Κίνα, τον Καναδά, τη Φινλανδία, τη Σιγκαπούρη, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ, αναφέρουν στο Ερευνητικό περιοδικό Cell Research ότι συνέκριναν τα γονιδιώματα με τις γενετικές κληρονομιές, 58 κυνοειδών.  Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν 12 γκρίζοι λύκοι, 12 αυτόχθονες σκύλοι από τη βόρεια κινεζική ύπαιθρο, 11 από τη Νοτιοανατολική Ασία, τέσσερα σκυλιά των χωριών από τη Νιγηρία και 19 δείγματα από ράτσες που προήλθαν από την Ασία, την Ευρώπη και την Αμερική, συμπεριλαμβανομένου του Αφγανικού κυνηγόσκυλου, του χάσκι της Σιβηρίας, του Θιβετιανού μαστίφ, του τσιουάουα και του γερμανικού ποιμενικού.   

Επειδή κάθε γονιδίωμα είναι ένα κείμενο που αντιγράφεται (με συχνά ορθογραφικά λάθη ή μεταλλάξεις) μέσω των γενεών, και κάθε γονιδίωμα είναι συνδεδεμένο με όλα τα άλλα γονιδιώματα, οποιαδήποτε σύγκριση, αρχίζει να λέει μια ιστορία της οικογένειας  με συνδέσεις και διαχωρισμούς που έχουν συμβεί εδώ και πολύ καιρό. Όσο περισσότερα «κείμενα» συγκριθούν, τόσο πιο σίγουρη θα είναι η ιστορία που λένε.   

"Μετά από εξέλιξη αρκετών χιλιάδων ετών στην ανατολική Ασία, μια υποομάδα σκύλων εξαπλώθηκε από τη νότια Ασία, περίπου 15.000 χρόνια πριν, στη Μέση Ανατολή, την Αφρική καθώς και την Ευρώπη. Σκύλος αυτών των υποομάδων, με καταγωγή από την Ασία, στη συνέχεια μετανάστευσε πίσω στο βόρειο τμήμα της Κίνας και προχώρησε σε μια σειρά από προσμίξεις με ενδημικές φυλές της Ανατολικής Ασίας, πριν το ταξίδι του στην Αμερική" λένε οι επιστήμονες.
"Η μελέτη μας, για πρώτη φορά, αποκαλύπτει το ασυνήθιστο ταξίδι που έχει κάνει ο οικόσιτος σκύλος στον πλανήτη, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 33.000 χρόνων."   

H σύνδεση του γκρίζου λύκου με την Ανατολική Ασία είχε γίνει και νωρίτερα.  Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Guo-dong Wang, έναν μοριακό βιολόγο στο Ινστιτούτο Ζωολογίας Kunming, το επιβεβαίωσαν για ακόμη μια φορά. Οι αυτόχθονες Κινέζοι σκύλοι αποκάλυψαν στενότερους δεσμούς με τους λύκους προγόνους τους και διατήρησαν τη μεγαλύτερη γενετική ποικιλία, μια άλλη ένδειξη ότι ο εγχώριος σκύλος ξεκίνησε κάπου στην Ανατολική Ασία.
Οι σύγχρονες φυλές της Ευρώπης έδειξαν μικρότερη γενετική ποικιλότητα, γεγονός που υποδηλώνει ότι κατάγονται από ένα υποσύνολο των πρώτων σκυλιών, και το DNA που προήλθε από τα σκυλιά της Αφρικής έδειξε ακόμη λιγότερη ποικιλομορφία, πράγμα που σημαίνει ότι όφειλαν την προέλευση τους σε ένα ακόμα μικρότερο σύνολο των μεταναστών προγόνων.   

Αλλά το ίδιο γενετικό στοιχεία, δείχνει ότι τουλάχιστον μερικά σκυλιά από την Ευρώπη και τη δυτική Ασία μπορεί να ταξίδεψαν πίσω στην Κίνα για να διασταυρωθούν, περιπλέκοντας την ιστορία. Ο αρχέγονος σκύλος και ο λύκος μπορεί να συνέχισαν να διασταυρώνονται για λίγο. Ωστόσο οι επιστήμονες, είναι αρκετά βέβαιοι για τα ευρήματά τους, ώστε να τοποθετούν χρονικά την ανάδειξη του σημερινού οικόσιτου σκύλου, περίπου 33.000 χρόνια πριν, αλλά ακόμη και για να μαντεύουν έναν ιδρυτικό πληθυσμό περίπου 4.600 ατόμων.   

Το αν αυτοί οι σκύλοι ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους κυνηγούς τροφοσυλλέκτες της Εποχής των Παγετώνων, ή αν παρέμειναν άγριοι που τρέφονταν από τα απομεινάρια του κυνηγιού των ανθρώπων και στη συνέχεια ενώθηκαν με αυτούς, είναι ακόμη αβέβαιο.   

"Η μελέτη μας, για πρώτη φορά, αρχίζει να αποκαλύπτει ένα μεγάλο και πολύπλοκο τοπίο στο οποίο συνέβαλαν μαι σειρά γεγονότων που οδήγησαν στην εξημέρωση των σκύλων", γράφουν οι επιστήμονες. "Ο οικόσιτος σκύλος αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα γλυπτά γενετικής που διαμορφώθηκε από τη φύση και τον άνθρωπο." 

Πηγή: lifo.gr Μετάφραση και επιμέλεια από Guardian: The Lifo team )


(Nεο) "Τραυματισμός Τρικαλινού κυνηγού στην περιοχή Καλαμπάκας"!!!..



Στο πόδι τραυματίστηκε σήμερα στην περιοχή της Αγναντιάς Τρικαλινό κυνηγός ο οποίος συμμετείχε σε κυνήγι αγριογούρουνου.
Συγκεκριμένα στο πόδι τραυματίστηκε 23χρονος κυνηγός από την Φωτάδα όταν κυνηγός από την ομάδα του πυροβόλησε αγριογούρουνο και τα σκάγια εξοστρακίστηκαν σε πέτρα.
Ο νεαρός κυνηγός μεταφέρθηκε στο Κ.Υ Καλαμπάκας και από εκεί στο Νοσοκομείο Τρικάλων ενώ ο κυνηγός που τον τραυμάτισε οδηγήθηκε στο Α.Τ Καλαμπάκας.

Πηγή: Kalabakacity.gr

Νέο...... Τραγικό "θανατηφόρο" ατύχημα κυνηγού στην Ασπροβάλτα.



Θανατηφόρο ατύχημα έγινε το απόγευμα του Σαββάτου 12/12/2015 στην Ασπροβάλτα Θεσ/νίκης κατά την διάρκεια κυνηγιού με αποτέλεσμα την απώλεια κατοίκου της Ασπροβάλτας και εργαζόμενου στον δήμο μας

Συγκεκριμένα και όπως διαπιστώθηκε από την σχετική έρευνα των αρμόδιων αρχών, ο άτυχος κυνηγός κατά την ώρα της επιστροφής μπέλτηκε σε περιοχή με πυκνή βλάστηση μέσα στην οποία σκάλωσε το όπλο του.
Στην προσπάθεια του να το τραβήξει προς το μέρος του (δυστυχώς με την κάνη στραμένη προς το σώμα του) η σκανδάλη του όπλου μπλέχτηκε σε κλαδιά με αποτέλεσμα να εκπυρσοκροτήσει και να χτυπηθεί κυριολεκτικά εξ επαφής.
Χρειάστηκε αρκετος χρόνος να γίνει αντιληπτή η απουσία του και καθώς δεν απαντούσε στις επανειλημμένες κλήσεις του κινητού του, άρχισε η αναζήτηση του στην περιοχή από φίλους και γνωστούς.
Στο σημείο του συμβάντος έσπευσαν Αστυνομικές δυναμεις, η Πυροσβεστική υπηρεσία που χρειάστηκε να κόψει μεγάλο μέρος βλάστησης για να τον απεγκλωβίσουν και ασθενοφόρο, δυστυχώς όμως ήταν αργά.
Από όλες τις παραπάνω υπηρεσίες επισημαίνεται η απόλυτη προσοχή και η πιστή εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας για όλους όσους χρησιμοποιούν όπλα στο κυνήγι σε κάθε στιγμή.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.

Πηγή: Strymonikostoday.gr & volvitoday.gr


ΓΙΑΝΝΕΝΑ: "Τον πυροβόλησε γιατί τον πέρασε για...θήραμα"!!!



Ένα ακόμη ατύχημα μεταξύ κυνηγών,με σοβαρό τραυματισμό 46χρονου στον θώρακα.
Ένας ακόμα (σοβαρός) τραυματισμός σημειώνεται στην περιοχή της Ηπείρου, την ώρα του κυνηγιού...

Ένας 48χρονος, ο οποίος βρίσκονταν σε δύσβατη αγροτική περιοχή, ανάμεσα στο Φαράγγι και το Δολό Ιωαννίνων, πυροβολώντας εναντίον θηράματος, τραυμάτισε στο πρόσωπο και το θώρακα έναν 46χρονο!
Ο τραυματισθείς διακομίστηκε και νοσηλεύεται στο...  Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων.

Το κυνηγετικό όπλο (καραμπίνα) που χρησιμοποίησε και κατείχε ο κατηγορούμενος, κατασχέθηκε.
Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ιωαννίνων ενώ την προανάκριση διενεργεί το Αστυνομικό ΤμήμαΔελβινακίου


Πηγή: Epirusgate.gr

"Οι μπεκάτσες των νησιών"...




Οι ενναλακτικές για τον χιονιά.



Χώρα νησιωτική η δική μας, αλλά οι περισσότεροι τείνουμε να το ξεχνάμε από τις «μαντεψιές μας» για τις κινήσεις της μπεκάτσας... Ομως, τα νησιά, εξαιτίας της απομόνωσής τους τον χειμώνα, συνθέτουν μερικά πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που ναι μεν εμείς τα αγνοούμε, οι μπεκάτσες όμως όχι!
Αντιθέτως με τους περισσότερους από εμάς, ο κυνηγός που μένει μόνιμα σε ένα νησί είναι αναγκασμένος να παρακολουθεί ένα «χρονοδιάγραμμα» διαφορετικό από το δικό μας, γιατί δεν έχει πολλά περιθώρια στις επιλογές του. Και συχνά είναι ο πιο μεγάλος «κερδισμένος»!!!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε ένα νησί μέσα από τα μάτια και τις ανάγκες μιας μπεκάτσας? Κατά κύριο λόγο τα δικά μας νησιά έχουν κλίμα θερμότερο και βροχές λιγότερες από την ενδοχώρα.
Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες για την παρουσία της μπεκάτσας, όχι τόσο για την άφιξή της όσο -κυρίως- για τη διάρκεια της παραμονής της.
Οι μπεκάτσες κάνουν τις πρώτες επισκέψεις στα νησιά μετά τις πρώτες 10 μέρες του Οκτώβρη, στα ίδια περίπου μέρη που πιάνουν και τα ορτύκια στα περάσματά τους.
Βασικός παράγοντας για να έχει διάρκεια αυτή η παρουσία είναι να έχει βρέξει αρκετά μέχρι τότε και να μην έχει στεγνώσει το χώμα...
Μετά από αυτή την περίοδο αρχίζουν να πιάνουν στα κλασικά μπεκατσοτόπια, που λίγο-πολύ υπάρχουν σε όλα τα νησιά, έστω κι αν είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με την ενδοχώρα.
Αν μέχρι τότε δεν έχει βρέξει, το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότερες θα φύγουν για να βρουν καταλληλότερα μέρη.
Θα παραμείνουν όμως κάποιες σε πολύ συγκεκριμένα σημεία, που τους παρέχουν συνθήκες ανεκτές, κυρίως σε μεγάλα υψόμετρα ή σε τοποθεσίες με βαρκά και υγρασίες.
Αυτές οι μπεκάτσες είναι στην πλειονότητά τους πουλιά μεγαλύτερα σε ηλικία, που έχουν επισκεφθεί ξανά στο παρελθόν τα συγκεκριμένα σημεία.
Η επιφυλακτικότητα, η καχυποψία και η πονηριά τους αποτελούν θέμα συζήτησης για τους νησιώτες κυνηγούς, καθώς στα κυνηγετικά στέκια τις γνωρίζουν σχεδόν όλες? με το όνομά τους!
Σαν «μαγνήτης»...
Ενας καθοριστικός παράγοντας για τη σχέση της μπεκάτσας με τα νησιά είναι και το πολύ ιδιαίτερο κλίμα που έχουν αυτοί οι τόποι λόγω της θάλασσας. Ενα κλίμα ήπιο, με μαλακούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια...
Τα νησιά τραβάνε τις μπεκάτσες σαν «μαγνήτης», όταν επικρατεί παρατεταμένος παγετός στην ηπειρωτική και βόρεια χώρα.
Το ράμφος της μπεκάτσας είναι ουσιαστικά ένα λεπτεπίλεπτο, υπερευαίσθητο και πολύ εξειδικευμένο όργανο αναζήτησης της τροφής της.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι κατασκευασμένο για να τρυπάει σκληρές επιφάνειες, όπως το ξερό χώμα και ο πάγος.


Η μπεκάτσα είναι αναγκασμένη να μετακινείται αποφεύγοντας τον πάγο ή αναζητώντας θερμότερα σημεία μέσα σε ρεματιές, κοντά σε τρεχούμενα νερά που δεν παγώνουν.
Οι παραθαλάσσιες ζώνες και τα νησιά, κυρίως αυτά του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για τις μπεκάτσες σε αυτές τις συνθήκες.
Το πλεονέκτημα ενός μπεκατσοκυνηγού στα νησιά είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ψάξει πολύ για να βρει? τον μπεκατσότοπο!
Στην Ηπειρο, στην Αρκαδία ή στο Κιλκίς, μια πλαγιά μπορεί να βρίθει από μπεκάτσες και η ακριβώς διπλανή της να μην έχει τίποτα... Στα νησιά όμως τα δεδομένα αλλάζουν!
Η απομόνωση και η σχετικά περιορισμένη έκταση των νησιών αναγκάζουν τις μπεκάτσες να προτιμούν, να τρέφονται και να «κουρνιάζουν» στα ίδια σημεία.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι θέσεις που βρίσκουμε τις μπεκάτσες να είναι οι ίδιες κάθε χρονιά. Το μέρος που έχει «κρατήσει» μπεκάτσες τη μια χρονιά, το πιθανότερο είναι να κρατήσει μπεκάτσες και την άλλη.
Οχι ότι αυτό δεν ισχύει και σε άλλα σε άλλες περιοχές, αλλά λόγω του χαρακτήρα των νησιών μας, το φαινόμενο εκεί είναι εντονότερο.
Τόπος διαχείμασης...
Τα νησιά αποτελούν για τις μπεκάτσες έναν μεγάλο μεταναστευτικό διάδρομο προς τον Νότο, με πολλούς σταθμούς ξεκούρασης, ανεφοδιασμού αλλά και διαχείμασης.
Αυτός ο μεγάλος «αεροδιάδρομος» κατανέμεται γεωγραφικά σε τρεις άξονες: τον δυτικό που είναι από την πλευρά του Ιονίου, τον κεντρικό που περιλαμβάνει όλο τον κεντρικό άξονα της χώρας μας, τις Σποράδες την Εύβοια και τις Κυκλάδες, και τον ανατολικό που περιλαμβάνει όλα τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα?
Κάθε πουλί που ξεκινάει το μεταναστευτικό του ταξίδι, ακολουθεί και μια συγκεκριμένη πορεία προς τον τόπο διαχείμασής του. Από μελέτες και δακτυλιώσεις που έχουν γίνει κυρίως στη Βόρεια και την Κεντρική Ευρώπη έχει διαπιστωθεί ότι οι μπεκάτσες ακολουθούν μια νοτιοδυτική πορεία.
Για παράδειγμα οι μπεκάτσες από τη Σκανδιναβία θα διαχειμάσουν στην πλευρά της Ισπανίας, ενώ οι μπεκάτσες που επισκέπτονται τη χώρα μας από τη δυτική πλευρά, προέρχονται από περιοχές της Ρωσίας? Αυτές του ανατολικού «αεροδιαδρόμου» προέρχονται από περιοχές της Ουκρανίας, στη βόρεια πλευρά του Εύξεινου Πόντου.
Να, λοιπόν, γιατί υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην παρουσία της μπεκάτσας στις διάφορες περιοχές της χώρας μας, από χρονιά σε χρονιά.
Τον ένα χρόνο μπορεί ο κεντρικός «άξονας» της χώρας μας να είναι φτωχός σε πουλιά, ενώ στην πλευρά της Ηπείρου ή του Ανατολικού Αιγαίου οι μπεκάτσες να? βγάζουν μάτια!
Τέτοιες διαφορές έχουν τη ρίζα τους στις επιδράσεις που μπορεί να δέχεται ένας πληθυσμός σε τόπους πολύ διαφορετικούς, αλλά και απομακρυσμένους μεταξύ τους (όπως π.χ. μια παρατεταμένη ξηρασία κατά την αναπαραγωγική περίοδο ή η κυνηγετική πίεση που μπορεί να έχει δεχτεί ένας πληθυσμός σε χώρες υποβαθμισμένες, όπου όλα μπορεί να θυσιαστούν στον βωμό του εύκολου και γρήγορου κέρδους).
Αυτή η εκτός ορίων οικονομική εκμετάλλευση της μπεκάτσας σε κάποιες χώρες φωλεοποίησης, ακόμα και κατά την περίοδο του ζευγαρώματος και της αναπαραγωγής των πουλιών, έχει προσδώσει στις μπεκάτσες χαρακτηριστικά που δεν τα είχαν παλαιότερα. Πουλιά που δεν μπλοκάρονται εύκολα ή δεν δέχονται καθόλου φέρμα από την αρχή της περιόδου, μπεκάτσες άγριες, καχύποπτες και πονηρεμένες?
Στον χαρακτήρα αυτό όμως παίζει ρόλο και ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχουν κατά τη μετανάστευσή τους οι μπεκάτσες.
Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσής τους ταξιδεύουν σε χαλαρές ομάδες, που αποτελούνται από άτομα πολλές φορές συγγενικά μεταξύ τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα μικρά να μαθαίνουν να ξεχειμωνιάζουν στα ίδια μέρη με αυτά που επισκέπτονταν και οι γονείς τους.
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Οταν όταν πουλιά αυτά επισκέπτονται τόπους σχετικά περιορισμένους, όπως τα νησιά, και η πίεση η οποία δέχονται είναι μεγάλη, αναγκάζονται να προσαρμοστούν ανάλογα!
Ετσι και έχουμε τα λεγόμενα «φαντάσματα», που κάποιες φορές τα ακούμε, αλλά ποτέ δεν τα βλέπουμε.
Κείμενο του Λεονάρδου Στεφάνου, δασοπόνου /  Φωτογραφίες R. Massoli-Novelli

Πηγή:
EΘΝΟΣ-Κυνήγι

Η ανακάλυψη της Κριμαίας!!..


Ο "πρώτος" των Ιταλών....
Η «επέλαση» των Ιταλών κυνηγών στην Κριμαία έχει αναλυθεί σε δεκάδες άρθρα επί άρθρων, κυρίως για τις επιπτώσεις της στον πληθυσμό της μπεκάτσας, που αποδημεί και στη χώρα μας. Αν και οι Ελληνες έφτασαν πρώτοι στα παράλια της Ουκρανίας από την εποχή του Ιάσονα, ήταν οι Ιταλοί νομάδες του κυνηγίου που εκμεταλλεύτηκαν αμέσως την πτώση του καθεστώτος της Σοβιετικής Ενωσης.

Τα μπεκατσοτόπια της Κριμαίας τα ανακάλυψε πρώτος από όλους ο Ντάριο Παστόρε, ένας φανατικός κυνηγός που ταξίδευε σ’ όλη την Ευρώπη από τη δεκαετία του 1960 κιόλας...
Με τη βοήθεια θηραματολόγων, έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι μπεκάτσες της Ρωσίας, όταν μεταναστεύουν, μπορούν να σταματήσουν μόνο στην Κριμαία.


Τόσο τα πανύψηλα Ουράλια Ορη από τη μία όσο και το δύσκολο πέρασμα της Μαύρης Θάλασσας από την άλλη «υποχρέωναν» τις μπεκάτσες να εξασφαλίσουν έναν ασφαλή τόπο με πλούσια βλάστηση και τροφή πριν από το ταξίδι προς την Τουρκία και την Ελλάδα.
Οι φίλοι του, Κλαούντιο Λεονέτι και Τούλιο Οτσίνι, μιλάνε με σεβασμό γι’ αυτόν στις παρέες των φανατικών μπεκατσοκυνηγών ανά την Ευρώπη.


Επεσε διάνα...

Η Κριμαία ήταν ο «στόχος» και ο Παστόρε πήρε το 1993 την απόφαση να κυνηγήσει στην περιοχή πρώτος και μόνος.

Επεσε διάνα στις προβλέψεις του, αφού συνάντησε πλήθος πουλιών σε έρημους κυνηγότοπους, καθώς οι ντόπιοι κυνηγούσαν μόνο ελάφια και αρκούδες.
Οσοι δηλαδή είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν φυσίγγια...
Το 1996, συνεργάστηκε με τις δασικές αρχές του KRYMLES και χρηματοδότησε με 500.000 δολάρια την κατασκευή κυνηγετικών περιπτέρων στον Bakhtchissiray, Stary Krym και στη Συμφερόπολη.
Παρά τις υπερβολές κάποιων συμπατριωτών του, ο Παστόρε έχαιρε της εκτίμησης του Δασαρχείου του KRYMLES, ενώ το κυνήγι της μπεκάτσας στην Κριμαία θεωρείται ακόμη και σήμερα αποκλειστικά δικό του όραμα.
Οι φίλοι του, Κλαούντιο Λεονέτι και Τούλιο Οτσίνι, μιλάνε με σεβασμό γι’ αυτόν στις παρέες των φανατικών μπεκατσοκυνηγών ανά την Ευρώπη.
Ανήκουν στην ομάδα με τους πρώτους 20 κυνηγούς που πήγαν με τον Παστόρε στην Κριμαία. Ο Ντάριο Παστόρε πέθανε πριν από 6 χρόνια, χωρίς να σταματήσει ούτε μία χρονιά να κυνηγά στην αγαπημένη του Κριμαία, που τη θεωρούσε δεύτερο σπίτι του.
Κυνηγοί που τον γνώρισαν επιβεβαιώνουν τη μεγάλη του αγάπη στο κυνήγι και στη φύση, αλλά και το πάθος του για τις μπεκάτσες.
Για την προσφορά του όμως ή όχι στο κυνήγι της μπεκάτσας θα τον κρίνει η... Ιστορία!
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Τα τελευταία τρία χρόνια η Κριμαία έχει περάσει στα χέρια της Ρωσίας και έχει περιοριστεί η ασυδοσία των Ιταλών κυνηγών, που επικρατούσε επί ουκρανικής κατοχής. Μάλιστα, μέχρι και πέρσι κανένας κυνηγός-τουρίστας δεν τολμούσε να επισκεφθεί την περιοχή. Λέτε γι’ αυτό να αυξήθηκαν οι μπεκάτσες στη χώρα μας;
Κείμενο-φωτογραφίες Αντώνης Μπληζιώτης


Λύκοι επιτίθενται σε κυνηγόσκυλα στα Κρούσσια όρη;




"Κίνδυνος για κυνηγόσκυλα".


Πολλά περιστατικά με λύκους που επιτίθενται απροκάλυπτα σε σκυλιά, μέρα και χωρίς να φοβούνται τίποτα, έχουν τρομοκρατήσει τους κυνηγούς στα Κρούσσια όρη. Εκεί, στο φυσικό σύνορο μεταξύ των νομών Κιλκίς και Σερρών, δεκάδες σκυλιά βρίσκονται κατασπαραγμένα από αγρίμια.

Συγκεκριμένα, μέσα σε μόνο μία εβδομάδα του Νοεμβρίου έχουν χαθεί γύρω στα επτά σκυλιά από επιθέσεις λύκων. Τα σκυλιά είναι ιχνηλάτες αλλά και φερμόσκυλα που οι κυνηγοί τα χάνουν κυριολεκτικά μπροστά από τα μάτια τους.
Ο Χρήστος Σακαλής από τη Χαλκιδική είναι το παιδί που έχασε ένα Σέττερ τριάμισι χρόνων. Τον συνάντησα στα Κρούσσια όπου είχα πάει κι εγώ για μπεκάτσες. «Μόλις λύσαμε τη Σέττερ και της βάλαμε το μπίπερ, δεν πρόλαβε να πάει 50 με 70 μέτρα. Το μπίπερ ξαφνικά σίγησε και χάθηκαν κυριολεκτικά τα ίχνη της σκύλας».
Από τις 8.30 το πρωί η ώρα είχε πάει 12.30. Παρά τις προσπάθειες πολλών κυνηγών που ψάχνουν δύο μέρες μετά, δεν έχει βρεθεί», μας είπε μόλις μας είδε. Την παραπάνω περιγραφή την έχουν κάνει αρκετοί κυνηγοί.
Προφανώς οι λύκοι ακούνε το μπίπερ, που πλέον γι' αυτούς σημαίνει νόστιμο και εύκολο φαγητό. Επιτίθενται χτυπώντας στον λαιμό και σπάζοντας το μπίπερ.
Ο λύκος έχει τόσο δυνατά σαγόνια που μπορεί με μια δαγκωνιά να σπάσει κόκαλο ποδιού μοσχαριού. Αλλο Σέττερ δέχτηκε επίθεση και ευτυχώς ήταν κοντά γουρουνάδες που άρχισαν να πυροβολούν, με αποτέλεσμα να τραπούν σε φυγή οι λύκοι και να παρατήσουν το θύμα με πληγή στον λαιμό και σπασμένο σαγόνι.


Τελικά, το σκυλάκι το πήγαν σε κτηνιατρείο στη Θεσσαλονίκη, όπου παρά τις προσπάθειες υπέκυψε. Σην Ποντοκερασιά είχαμε άλλα τρία κρούσματα επιθέσεων από λύκους σε σκύλους ιχνηλάτες. (φωτογραφία 1η).

«Μεταλλαγμένος» αρουραίος σκορπά τον τρόμο.





Σοκαρισμένοι είναι πολλοί φοιτητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Wenzhou στην επαρχία Zhejiang της Κίνας όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά τους ένας γιγαντιαίος αρουραίος, ο οποίος ζυγίζει 10 κιλά και έχει μήκος 1 μέτρο,
Χρειάστηκαν τέσσερις υπάλληλοι του Πανεπιστημίου, οι οποίοι ήταν “οπλισμένοι” με ένα γιγάντιο πράσινο δίχτυ για να πιάσουν το "τέρας".
Ένας καθηγητής του πανεπιστήμιου βλέποντας το ζώο έσπευσε να καθησυχάσει φοιτητές και δημοσιογράφους εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα μυοκάστορα και όχι για κάποιον ενετικά τροποποιημένο αρουραίο.
Από την πλευρά του ο Zhao Jianzhong, ο οποίος εργάζεται στην ασφάλεια του πανεπιστημίου ανέφερε: "Δεν έχουμε δει ποτέ αυτό το ζώο, πριν, ήμασταν όλοι πολύ νευρικοί και φοβόμασταν ότι θα μπορούσε να μας δαγκώσει, ή να προκαλέσει άλλους κινδύνους" και πρόσθεσε: "Η πρώτη μας σκέψη ήταν να το πάμε σε ένα ζωολογικό κήπο, ή να το παραδώσουμε στην οργάνωση προστασίας των ζώων."
Οι μυοκάστορες συνήθως τρώγονται στην Κίνα καθώς το κρέας τους είναι άπαχο και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη.

Το... επιβλαβές θήραμα.

Στιγμές σαν αυτήν αποτελούν το όνειρο κάθε φασσοκυνηγού. Στην Ελλάδα, οι λίγες φάσσες που παραμένουν την άνοιξη και αναπαράγονται στη χώρα, επιλέγουν μέσα ως μεγάλα υψόμετρα και συνήθως αμιγώς δασικές εκτάσεις.



Η Φάσσα στην Ευρώπη.

Μπορεί στη χώρα μας οι φάσσες να είναι ακριβοθώρητες στους πολλούς, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου μπορεί κανείς να τις συναντήσει ακόμη και στα πάρκα των μεγάλων αστικών κέντρων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη Μαδρίτη.

Σε όλη την Ελλάδα, από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη, αλλά και στην Κύπρο, όταν και όπου επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες μερικές φάσσες παραμένουν και αναπαράγονται, παρουσιάζοντας έτσι χαρακτήρα επιδημικό που σημαίνει πως έχουν μόνιμη παρουσία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Ο μεγαλύτερος όγκος των πουλιών όμως, όπως γνωρίζουν καλά όλοι οι κυνηγοί, καταφθάνει στη χώρα μας με τα περάσματα του φθινοπώρου, που ξεκινούν από τα τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου και ολοκληρώνονται στις αρχές με μέσα Νοεμβρίου, με το επίκεντρο να βρίσκεται στο δεύτερο μισό του Οκτωβρίου.
Η επιστροφή στις περιοχές αναπαραγωγής λαμβάνει χώρα την άνοιξη, κυρίως τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.
Η λευκή κηλίδα
Η φάσσα, που διεθνώς αναφέρεται με το λατινικό όνομα Columba palumbus, είναι το μεγαλύτερο περιστεροειδές της Ευρώπης. Εχει μήκος σώματος που φτάνει τα 42-44 εκ. και άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 80 εκ., ενώ το βάρος της μπορεί να φτάσει μέχρι τα 600 γρ.
Οι άλλοι τέσσερις εκπρόσωποι της οικογένειας στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα το αγριοπερίστερο, το φασσοπερίστερο, το τρυγόνι και η δεκαοχτούρα, είναι μικρότερα πτηνά σε μέγεθος.

Το κύριο γνώρισμα της φάσσας είναι η λευκή κηλίδα στα πλάγια του λαιμού και οι λευκές λωρίδες στο πάνω μέρος των φτερών. Το κεφάλι και το πάνω μέρος του σώματος έχουν σταχτί χρώμα, στο στήθος και το λαιμό ροδίζει λίγο, ενώ η κοιλιά είναι επίσης σταχτιά, αλλά πιο ανοιχτής απόχρωσης.
Φάσσες πίνουν νερό σε συντριβάνι στο κέντρο της Μαδρίτης.


Αναπαράγεται σε όλη την Ευρώπη, την Ανατολική Ασία και τη Βορειοδυτική Αφρική. Διαχειμάζει στη Νότια και Δυτική Ευρώπη, στη Βορειοδυτική Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία.
Οι δυτικοί και νότιοι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί τείνουν να είναι επιδημητικοί, με μικρές μόνον μετακινήσεις, ενώ αντίθετα οι ανατολικοευρωπαϊκοί και οι δυτικοί ασιατικοί πληθυσμοί είναι μεταναστευτικοί.
Γενικά, η μετανάστευση αυξάνεται σημαντικά από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοανατολικά.
Αναπαράγεται σε μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων αρκεί να υπάρχει έστω περιορισμένη δασική βλάστηση. Στην Ελλάδα, οι λίγες φάσσες που παραμένουν την άνοιξη και αναπαράγονται στη χώρα, επιλέγουν μέσα ως μεγάλα υψόμετρα και συνήθως αμιγώς δασικές εκτάσεις. Η φωλιά της κατασκευάζεται και από τα δύο φύλα και είναι μια πρόχειρη «πλατφόρμα» από ξερά κλαδάκια. Γεννάει 1-2 φορές τον χρόνο, 1-2 αβγά τη φορά, λευκού χρώματος, τα οποία επωάζονται και από τα δύο φύλα και εκκολάπτονται ταυτόχρονα. Οι νεοσσοί τρέφονται και από τους δύο γονείς και μπορούν να πετάξουν έπειτα από 20-35 ημέρες.
Οι φάσσες τρέφονται κυρίως με σπόρους (σιτηρά, καλαμπόκι, βελανίδια κ.λπ.) και με βλάστηση που αναζητούν τόσο στα δέντρα όσο και στο έδαφος.
Οι νεοσσοί τρέφονται με ένα είδος ρευστού υγρού σαν γάλα που εκκρίνεται από τον πρόλοβο των ενηλίκων και το οποίο είναι ιδιαίτερα θρεπτικό.
Το διπλοσάινο θεωρείται ο κυριότερος θηρευτής της φάσσας.

Διπλοσάινο & σπιζαετός.
Ο κύριος θηρευτής της φάσσας στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη είναι το διπλοσάινο, ενώ στη Νότια Ευρώπη ο σπιζαετός. Από δείγματα θηραμάτων του διπλοσάινου που έχουν ταυτοποιηθεί έχει αποδειχθεί ότι η φάσσα είναι μέσα στα πέντε πρώτα αγαπημένα του θηράματα, κυρίως λόγω της αφθονίας και της ευρείας κατανομής της.
Σημαντικούς άρπαγες για τους νεοσσούς της φάσσας αποτελούν επίσης τα κορακοειδή (καρακάξες, κουρούνες, κάργιες κ.ά.).
Στην Ελλάδα, η περίοδος θήρας της φάσσας διαρκεί από την έναρξη έως τις 20/2, χωρίς να υπάρχει περιορισμός στην κάρπωση. Υπάρχουν όμως ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες η φάσσα κυνηγιέται όλο τον χρόνο, και μάλιστα με περισσότερες μεθόδους.
Χαρακτηριστική περίπτωση διαφοροποίησης του θεσμικού πλαισίου που ισχύει για το κυνήγι της φάσσας σε σχέση με τη χώρα μας είναι η Βρετανία.
Στη Βρετανία, σύμφωνα με τη Βρετανική Ενωση για το Κυνήγι και τη Διατήρηση (British Association for Shooting and Conservation), η φάσσα θεωρείται ταυτόχρονα το πιο επιβλαβές πτηνό για τη γεωργία και ένα από τα πιο δημοφιλή θηράματα για τους κυνηγούς της χώρας. Η περίοδος θήρας της διαρκεί όλο το χρόνο υπό τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς που τίθενται από τη γενική άδεια θήρας.
Οι γενικές άδειες θήρας της Βρετανίας εκδίδονται για συγκεκριμένους σκοπούς όπως: η πρόληψη σοβαρών ζημιών στις καλλιέργειες, στα λαχανικά, τα φρούτα και τα τρόφιμα για τα ζώα, και για τον σκοπό της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας ή της δημόσιας ασφάλειας.
Στη Βρετανία επιτρέπεται επίσης η θήρα της δεκαοχτούρας (Streptopelia decaocto) και των ήμερων (ημιάγριων) περιστεριών που αναπαράγονται και ζούνε ελεύθερα στη φύση καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, για τους ίδιους λόγους.
Η θήρα του φασσοπερίστερου, του αγριοπερίστερου και του τρυγονιού αντίθετα απαγορεύεται, καθώς θεωρούνται προστατευόμενα είδη.
Μία άλλη σημαντική διαφοροποίηση στην άσκηση της θήρας της φάσσας στη Βρετανία σε σχέση με την Ελλάδα είναι το γεγονός πως στη Βρετανία επιτρέπεται η χρήση ζωντανού κράχτη ή τεχνητού ομοιώματος.
Στη χώρα μας, το αδικαιολόγητα αυστηρό πλαίσιο που διέπει την άσκηση της θήρας δεν επιτρέπει στους κυνηγούς να απολαύσουν το κυνήγι τους με τέτοιες μεθόδους, οι οποίες μεταξύ άλλων εξασφαλίζουν πως θα υπάρξουν οι ελάχιστες δυνατές απώλειες τραυματισμένων πτηνών.
Οι Ελληνες κυνηγοί, περιμένουμε εδώ και χρόνια να δούμε να λαμβάνεται και κάποια θετική θεσμική πρωτοβουλία για το κυνήγι, και η χρήση κραχτών και ομοιωμάτων αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Από αναίτια αρνητικές πρωτοβουλίες, βέβαια, είμαστε χορτάτοι.
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Οι φάσσες αποτελούν ένα από τα πλέον πολυπληθή είδη της ευρωπαϊκής πανίδας. Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός τού είδους εκτιμάται περίπου στα 25.000.000 αναπαραγωγικά ζευγάρια, γεγονός που σημαίνει πως μετά την αναπαραγωγή ο συνολικός ευρωπαϊκός πληθυσμός μπορεί να ξεπερνά τα 100.000.000 άτομα, ενώ η πληθυσμιακή της τάση χαρακτηρίζεται ως αυξητική, σύμφωνα με τη Διεθνή Ενωση για τη Διατήρηση της Φύσης.

Κείμενο-Φωτογραφίες Αλέξανδρος Γκάσιος,
Πηγή: Δημοσίευμα στο ΕΘΝΟΣ-Κυνήγι