Θέσεις και προτάσεις των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ για τον ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ


Οι Οικολόγοι Πράσινοι και υιοθετούμε ως πολιτική θέση και στρατηγική επιδίωξη την «οριστική απαγόρευση του κυνηγιού στην Ελλάδα», καθώς:
  • Με βάση τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες του οικολογικού Κινήματος, θεωρούμε απαράδεκτη τη θανάτωση ζώων για ψυχαγωγία ή άθληση
  • Το κυνήγι αποτελεί απειλή τόσο για τα θηρεύσιμα όσο και τα μη θηρεύσιμα και προστατευόμενα είδη μέσω ακατάλληλων πρακτικών, λαθροθηρίας, όχλησης και άλλων σχετικών δραστηριοτήτων (εκγύμναση σκύλων, μολυβδίαση κ.λπ.).
  • Το κυνήγι αποτελεί κοινωνικά οχλούσα δραστηριότητα που ασκείται επί δημοσίου αγαθού. Η άσκησή του είναι ασύμβατη με κάθε άλλη δραστηριότητα που ασκείται στον ίδιο τόπο και χρόνο και κατεξοχήν με την ανάπαυση, την αναψυχή, την έρευνα και την εκπαίδευση στη φύση.
Η άσκηση  του κυνηγιού στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από:
  • Ένα αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο, που αναφέρεται σε εποχές που το ελληνικό φυσικό περιβάλλον ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση και η αποτελεσματικότητα των κυνηγετικών μέσων πολύ μικρότερη.
  • Μια κυνηγετική ηγεσία που κάνει «αγώνα» αμφισβήτησης των Προστατευόμενων Περιοχών, κάνει «αγώνα» υπονόμευσης των κρατικών δομών φύλαξης και ελέγχου ενώ επιδιώκει ταυτόχρονα να εμφανίσει τους κυνηγούς ως «διαχειριστές» της φύσης και των προστατευόμενων περιοχών.
  • Σύνδεση της δραστηριότητας με οικονομικά συμφέροντα που εμποδίζουν τους περιορισμούς στην κατοχή και διάδοση των κυνηγετικών όπλων, τη χρήση μολύβδου στους υγρότοπους και την παράνομη διακίνηση απαγορευμένων κυνηγετικών εξαρτημάτων και παράνομα θηρευμένων ειδών της άγριας πανίδας.
  • Μικροπολιτικές σκοπιμότητες εκ μέρους ορισμένων πολιτευτών και δημοτικών αρχόντων που για λόγους ψηφοθηρίας υπογείως ή δημόσια υπονομεύουν τόσο τη τήρηση της νομιμότητας όσο και τον φυσικό πλούτο τη χώρας μας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουμε στον Εθνικό διάλογο για το κυνήγι με τις εξής βασικές θέσεις:
  • Καταγγέλλουμε την υπονόμευση-αποστελέχωση-υποχρηματοδότηση των δασικών υπηρεσιών και την υποκατάσταση κρατικής αρμοδιότητας από το ιδιωτικό σώμα της κυνηγετικής ομοσπονδιακής θηροφυλακής
  • Απορρίπτουμε κάθε ισχυρισμό ότι το κυνήγι αποτελεί μέσο διαχείρισης της άγριας πανίδας.
  • Απορρίπτουμε κάθε είδους μελέτες που εκπονούνται από τις κυνηγετικές οργανώσεις και υιοθετούνται από την Πολιτεία.
  • Απορρίπτουμε τους εμπλουτισμούς με θηρεύσιμα είδη που εκτελούνται με πίεση των κυνηγετικών οργανώσεων και ευθύνη των απαξιωμένων δασαρχείων
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουμε στον Εθνικό διάλογο για το κυνήγι με τις εξής βασικές επιδιώξεις:
  • Την κατάργηση της ιδιωτικής Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής και την αναδημιουργία ενός ισχυρού κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού.
  • Τη μείωση της κυνηγετικής περιόδου με έναρξη την 1 Οκτωβρίου και λήξη στις 31 Ιανουαρίου
  • Την απαγόρευση του κυνηγιού στις Προστατευόμενες περιοχές και σε νησιά μικρότερα από 5000 στρέμματα.
  • Την απαγόρευση του κυνηγιού της Πετροπέρδικας και της Ασπρομέτωπης Χήνας και την καθιέρωση ποσοτικών ορίων θήρευσης για όλα τα θηρεύσιμα είδη
  • Την απαγόρευση του εμπλουτισμού των βιοτόπων με θηρεύσιμα είδη και την εισαγωγή νέου νομοθετικού πλαισίου που θα υπάγει το θέμα σε κεντρικό επιστημονικό έλεγχο και σε συμβατότητα με την εθνική στρατηγική για τη βιοποικιλότητα.
  • Την έκδοση νέου νόμου «περί όπλων» που θα επιτρέπει την κατοχή μόνο σε κατόχους αδειών κυνηγιού ή σε μέλη σκοπευτικών συλλόγων.
  • Την κατάρτιση «Εθνικής Στρατηγικής για το κυνήγι» και «Εθνικού Προγράμματος Παρακολούθησης των επιπτώσεων του κυνηγιού» με σκοπό την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στην άγρια πανίδα και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στη χώρα μας.
Καλούμε την Πολιτεία να υπερασπιστεί επιτέλους το δικαίωμα των πολιτών και των επισκεπτών της χώρας μας για αυθεντική εμπειρία στη φύση χωρίς την παράμετρο κυνήγι που πιέζει τους πληθυσμούς των άγριων ζώων και επηρεάζει τη συμπεριφορά τους. Καλούμε την Πολιτεία να υπερασπιστεί το δημοκρατικό δικαίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών να απολαμβάνουν τη φύση χωρίς κίνδυνο της ζωής τους, δυσφορία και αναστάτωση.
Απαιτούμε την πλήρη πάταξη της ανοιξιάτικης λαθροθηρίας που θα εκδηλωθεί ξανά τον φετινό Απρίλιο. Απαιτούμε από τους βουλευτές και τους δημοτικούς άρχοντες που εκλέγονται στα Ιόνια νησιά να σταματήσουν τη δημόσια ή υπόγεια υπονόμευση της εφαρμογής της νομιμότητας.
Πηγή:   ecogreens.gr & Ανακοίνωση των Οικολόγων-Πράσινων

Λύκοι στη (ευρύτερη) Θεσσαλονίκη!!!....




Σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη, στην περιοχή του Εθνικού πάρκου των εκβολών του Αξιού ποταμού, οι ζημιές που έχουν προκαλέσει οι πολυάριθμοι λύκοι ξεπερνούν κάθε φαντασία! Ακούγεται περίεργο, σαν μια συνηθισμένη είδηση εντυπωσιασμού, απ' αυτές που τα τελευταία χρόνια πλημμυρίζουν τα ΜΜΕ, είναι όμως μια πικρή, χειροπιαστή από καιρό, αλήθεια.



Βρέθηκα ένα απομεσήμερο στα μέσα του Φλεβάρη, στην ευρύτερη περιοχή των εκβολών του Αξιού. Εκεί στα απέραντα ριζοχώραφα της Χαλάστρας, ανάμεσα στις ακτές της μυδοκαλλιέργειας και στα παιχνιδίσματα του Αξιού, λίγο πριν... ξεψυχήσει στο Βόρειο Αιγαίο.

Εκεί, παραδοσιακά, πριν από την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων, υπάρχουν μονάδες εκτροφής αγελάδων. Προφανώς προϋπήρχαν της δημιουργίας του Εθνικού πάρκου των εκβολών και φυσικά δένουν αρμονικά με το σύνολο του πάρκου χωρίς να δημιουργούν προβλήματα.
Ηταν αργά το μεσημέρι όταν επισκέφθηκα την περιοχή, με τον πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Χαλάστρας, τον Περικλή Κράββα. Παλιός γνώριμος, νέος άνθρωπος, μορφωμένος και με ανοιχτά μυαλά, από καιρό μου έλεγε για τα προβλήματα με τους λύκους.
Ξεκινήσαμε από τη διασταύρωση Χαλάστρας με την Εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Αθηνών, ακολουθήσαμε τις πινακίδες και βρεθήκαμε στην ακτή των μυδοκαλλιεργητών της Χαλάστρας. Ενας άλλος κόσμος βρίσκεται εκεί, σε απόσταση λιγότερη από δέκα χιλιόμετρα σε ευθεία από τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης.
Μια παραδοσιακή, μοναδική και κυρίως οργανωμένη δραστηριότητα του πολύπαθου πρωτογενούς τομέα παραγωγής, ζωντανεύει την περιοχή ανατολικά των εκβολών του Αξιού.
Ξύλινες εγκαταστάσεις προσωρινής διαμονής των εργαζομένων, καΐκια-πλατφόρμες στον γιαλό και στο βάθος μια πόλη 1,1 εκατομμυρίων κατοίκων, συνθέτουν ένα σπάνιο σκηνικό.


Δίπλα, σε απόσταση ούτε 2-3 χιλιομέτρων, ήταν το περίφημο μπλόκο των αγροτών στα Μάλγαρα. Μια τεράστια πηγή πλούτου, αλιευτικού πλούτου, μοναδικού σε όλη τη Μεσόγειο, με εμφανή σημεία υπολειτουργίας της εκμετάλλευσης.
Αλλά, ας είναι, αυτό δεν είναι του παρόντος.


Το κουφάρι της αγελάδας, μετά την επίθεση των λύκων μέσα στην εγκατάσταση.




Προχωρώντας δυτικά, συναντάμε όλο και περισσότερα κοπάδια από μοσχάρια να βοσκάνε αμέριμνα, ανάμεσα σε υφάλμυρα και γλυκά νερά, αρμυρίκια και απέραντες εκτάσεις.
Πουλιά παντού, όλα τα είδη της πάπιας και θαυμάσια τρίγωνα χωρίς βάση, ψηλά στον ουρανό.
Εκείνο το εκπληκτικό ομαδικό πέταγμα της πάπιας και της χήνας ζωγραφίζει, στολίζει τον χειμωνιάτικο ουρανό. Ενα παρατηρητήριο πουλιών αγέρωχα υψώνεται δεξιά μας. Πηγαίνουμε στον στάβλο, όπου έγινε η επίθεση των λύκων. Ναι, μέσα σε περιφραγμένο χώρο, αυτό ήταν που με ξεσήκωσε.
Μεγαλωμένος πάνω από μισό αιώνα στα βουνά, έδινα πάντα δικαίωμα επίθεσης στα αρπακτικά, όταν πρόκειται για «μη δεσποζόμενα» ζώα, όταν τα ζώα είναι αμολημένα δηλαδή και αφύλακτα. Αλλά, όταν μιλάμε για στάβλο, με περίφραξη, τότε η επίθεση σημαίνει κάτι άλλο.Και μάλιστα όταν υπάρχει η δυνατότητα προσπορισμού τροφής, από εκατοντάδες μη δεσποζόμενα ζώα της περιοχής. Εκεί σταματά η κοινή λογική και το πράγμα οδηγεί σε άλλες σκέψεις.


Αγελάδα στον βούρκο
Προχωρώντας με το αγροτικό δίπλα σε ένα ανάχωμα, ξαφνικά ο Περικλής σταματά και κοιτάει δεξιά, σε ένα ρέμα: «Αγελάδα ρε, αγελάδα μέσα στον βούρκο».

Βγαίνουμε αμέσως έξω. Σε απόσταση περίπου είκοσι μέτρων, ένα κεφάλι και το επάνω μέρος της πλάτης μιας αγελάδας μας κοιτάει παρακλητικά. Κατεβαίνω αμέσως κάτω, πλησιάζω προσεκτικά και της φωνάζω μαλακά... στη γλώσσα της... «Μουυυυυυυ...».
Απαντά με ένα αδύναμο «μουυυυυ», μόλις που βγαίνει από το σώμα της. «Κάτσε να πάρω τηλέφωνο, να ειδοποιήσω για βοήθεια», λέει ο Περικλής, «χρειάζονται άτομα εδώ».


Δίπλα στην αγελάδα υπάρχουν ίχνη λύκου, την πλησίασε αλλά δεν την πείραξε. Πρέπει να έχει πολλές ώρες εκεί μέσα, ίσως να είναι και από χθες, μας λέει ένας διερχόμενος κτηνοτρόφος. «Δεν μπορεί να βγει έτσι εύκολα. Θέλει τρακτέρ και ιμάντες γερούς».
Συνεχίζουμε για τη στάνη με το φαγωμένο μοσχάρι και θα γυρίσουμε για βοήθεια. Είναι περίπου τέσσερις το απόγευμα, έχουμε χρόνο. Φθάνουμε στη στάνη. Αλέξανδρος Νταλιγκάρος και Απόστολος Νταλιγκάρος, δύο αδελφοπαίδια οι κτηνοτρόφοι. Με μισό αιώνα ζωής στην πλάτη, τρίτη γενιά κτηνοτρόφων γεννήθηκαν εκεί. Εξι παιδιά, από πέντε μέχρι είκοσι τριών χρονών. Από το νηπιαγωγείο?μέχρι πολιτικές επιστήμες στο Αριστοτέλειο τα παιδιά.

Σήμανση-πινακίδα στην περιοχή.... Δέλτα Αξιού.



«Είκοσι περίπου επιθέσεις τον χρόνο σε μοσχάρια από 3 μηνών μέχρι δύο χρονών, σε μια εκμετάλλευση 200 μοσχαριών», λέει ο Απόστολος. «Χάσαμε πια από καιρό τον λογαριασμό. Βέβαια, δεν είναι όλες οι επιθέσεις φονικές. Πολλά μοσχάρια αμύνονται, πολλά τραυματίζονται, οι ράτσες μας δεν είναι ποτέ εύκολη λεία» (εδώ δεν υπάρχουν βέβαια ράτσες, δεν υπάρχει φίρμα, φίρμα είναι η δυνατότητα επιβίωσης, η οποία βασίζεται καθαρά στις παλιές μικρόσωμες ντόπιες αγελάδες).


Μέσα από την περίφραξη μέσα στον αύλειο χώρο, σε απόσταση περίπου είκοσι μέτρων από τον στύλο, ένα δίχρονο μοσχάρι, με ανοιγμένη κοιλιά και σημάδια επίθεσης στη μούρη. «Δεν ήταν μόνο ένας μας λένε, συνήθως έρχονται 2-3 μαζί. Αυτό έγινε προχθές. Το αφήσαμε για να το δεις».


Ενα παράπονο, ένα γαμώτο βασανίζει αυτούς τους ανθρώπους. «Οι λύκοι είναι ξεψάρωτοι, νομίζουν ότι τα πάντα είναι εύκολα. Παλιά, άπλωνες ένα σχοινί απλό και δεν το περνούσαν. Τώρα πηδάνε περιφράξεις. Είχα πριν από χρόνια και σκυλιά, απλά τα τρώγανε κι αυτά. Μια φορά μάλιστα έσυρε ένας λύκος μια σκύλα?» .
«Και τι έγινε μετά;», ρώτησα? Εκεί λύγισε, ο Νταλίγκαρος. «Ασ' τα, μην τα ψάχνεις, λέει βουρκωμένα. Εχει γύρω στις οκτώ μονάδες εδώ έξω, ο κόσμος είναι εξαγριωμένος. Ναι, να υπάρχουν λύκοι, αλλά πόσους λύκους σηκώνει το σύστημα σκέφτηκε κανένας ποτέ;».
«Eυτυχώς, έχουμε και τα ρύζια, αλλά φέτος, δεν πιάσαν' τιμή», συνεχίζει.
«Τι σας κρατάει εδώ μέσα πιο πολύ», ρωτώ. «Η γέννα ενός μοσχαριού», είναι η απάντηση. Η γέννα ενός μοσχαριού είναι πιο συναρπαστική και από μια καλή σοδειά στα ρύζια.


Τους νιώθω. Γεννημένος σε σπίτι κτηνοτρόφων στα βουνά της Δράμας, έμαθα την αξία των μοσχαριών, ήταν το χρυσάφι της οικογένειας. Η γιαγιά μου έλεγε «πρώτα θα φάνε τα κτήνη και μετά εμείς». Σήμερα, στον κόσμο των πολυεθνικών φαστφουντάδικων και στις αγορές της Γερμανίας και της Ολλανδίας, που το μοσχάρι γεννιέται, μεγαλώνει και σφάζεται με άλλον πολιτισμό παραγωγής -και ο νοών νοείτω- όλα αυτά είναι? Κινέζικα.
Δύο προσπάθειες για να βγεί η αγελάδα από τον βούρκο....
Οπως Κινέζικα είναι και για τους ειδικούς που χαράσσουν την αγροτική πολιτική, όπως Κινέζικα είναι και για τους ταγούς της αγροτιάς μας.


Η εμπειρία...
Γυρνάμε πίσω όλοι μαζί τώρα, να βγάλουμε την αγελάδα από τον βούρκο. Ενας ιμάντας και η εμπειρία, χωρίς καν τρακτέρ και τέτοια, ελευθερώνει την αγελάδα. Εχασα τις φωτό καρέ, καρέ, γιατί απλά, έπρεπε να τραβήξω και εγώ, και είναι κάτι που χρόνια πια ξέρω καλά από τα αγριογούρουνα.

Μικρός σε μήκος ιμάντας και κυρίως συγχρονισμός στο «έι?ωπ». Με το «έι» ξεκινάμε, τεντώνουμε και με το «ωπ» τραβάμε όλοι μαζί, το ίδιο κλάσμα δευτερολέπτου.


Και βγήκε, αλλά δεν στάθηκε καν να μας ευχαριστήσει, το 'βαλε στα πόδια, χωρίς καν να κοιτάξει πίσω.«Αυτές οι αγελάδες δεν χαμογελάνε ποτέ», λέει γελώντας ο Περικλής, ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Χαλάστρας. Γελάσαμε με την καρδιά μας. Ενας κόκκινος ήλιος χαιρετούσε το Βόρειο Αιγαίο, πίσω από την κορφή των θεών του Ολύμπου.


Ευχαριστώ ολόψυχα τον φίλο πρόεδρο του ΚΣ Χαλάστρας και τους λεβέντες Νταλιγκαραίους.
Kείμενο-φωτογραφίες : Αθηνά Δημηροπούλου


Γιατί τα πουλιά πετούν σε σχηματισμό V....


Τοποθετούνται και κουνούν τα φτερά τους έτσι ώστε να εξοικονομούν ενέργεια επιδεικνύοντας άριστες γνώσεις αεροδυναμικής

Λονδίνο
 
Τα πουλιά είναι ενδεχομένως καλύτεροι γνώστες της αεροδυναμικής από τον άνθρωπο, όπως δείχνουν νέα επιστημονικά ευρήματα. Ομάδα ερευνητών ανακάλυψε ότι η πτήση πολλών αποδημητικών πτηνών σε σχηματισμό V, πέραν του ότι προσφέρει ένα υπέροχο θέαμα στον ουρανό, τους δίνει τη δυνατότητα να εξοικονομούν πολύτιμη ενέργεια «δαμάζοντας» τα ρεύματα του αέρα. Για καλύτερα αποτελέσματα παίρνουν μάλιστα πολύ συγκεκριμένες θέσεις και συγχρονίζουν τις κινήσεις των φτερών τους με ποικίλους τρόπους.
V, ο σχηματισμός της πτητικής «νίκης»
Πολλά είδη πτηνών που μεταναστεύουν από τον Βορρά προς τον Νότο πραγματοποιούν το ταξίδι τους πετώντας σε συγκεκριμένες θέσεις που σχηματίζουν μια γωνία σαν το λατινικό γράμμα V. Ο λόγος για τον οποίο κάνουν κάτι τέτοιο αποτελούσε «μυστήριο» για τους ειδικούς. Μια θεωρία έχει προτείνει ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο δυσκολεύουν τις επιθέσεις των αρπακτικών, μια άλλη ότι ο «καλύτερος» στον προσανατολισμό μπαίνει μπροστά για να οδηγήσει τους υπολοίπους.


Βόρειες φαλακρές θρασκιόρνιθες πετούν σε σχηματισμό

Μια τρίτη έχει υποστηρίξει ότι ο «αεροδυναμικός» αυτός σχηματισμός εξοικονομεί ενέργεια (και άρα και δυνάμεις) για τα πουλιά που πετούν στο πίσω μέρος του V, γεγονός το οποίο επιβεβαιώθηκε θεωρητικά με μοντέλα. Όπως όμως είχε φανεί προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η εξοικονόμηση τα μέλη της ομάδας έπρεπε να πετούν σε πολύ συγκεκριμένες θέσεις και να κουνούν τα φτερά τους με απόλυτο συγχρονισμό. Οι επιστήμονες θεώρησαν μάλλον απίθανο να συμβαίνει κάτι τέτοιο και έτσι η θεωρία αυτή δεν επεκράτησε έναντι των υπολοίπων.
Τώρα επιστήμονες από το Βασιλικό Κτηνιατρικό Κολέγιο του Λονδίνου με επικεφαλής τονΣτίβεν Πορτουγκάλ και τον Τζέιμς Ασεργουντ αποδεικνύουν για πρώτη φορά στην πράξη ότι το «απίθανο» είναι πέρα για πέρα αληθινό. Οι ερευνητές παρακολούθησαν το μεταναστευτικό ταξίδι μιας ομάδας πτηνών του είδους βόρεια φαλακρή ίβις ή βόρεια φαλακρή θρασκιόρνιθα (Gerontius eremite). Η σπάνια ευκαιρία για την παρακολούθηση άγριων πτηνών σε πτήση δόθηκε από ένα βραβευμένο πρόγραμμα στην Αυστρία. Η φαλακρή ίβις είναι ένα είδος που έχει εκλείψει από την Ευρώπη εδώ και 400 χρόνια και αυστριακοί επιστήμονες προσπαθούν να την επανεισαγάγουν εκτρέφοντας πτηνά και καθοδηγώντας τα στο πρώτο ταξίδι τους με ένα ειδικό ελαφρύ ιπτάμενο σκάφος.

Απόλυτος συντονισμός
Οι επιστήμονες του Βασιλικού Κτηνιατρικού Κολεγίου προσάρτησαν σε 14 φαλακρές θρασκιόρρνιθες που θα πραγματοποιούσε το παρθενικό της ταξίδι από την Αυστρία προς τον Νότο ειδικά μηχανήματα τα οποία είχαν σχεδιάσει έτσι ώστε να καταγράφουν τη θέση και τις κινήσεις των φτερών του κάθε πτηνού. Προς έκπληξή τους τα αποτελέσματα, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature», έδειξαν ότι ο τρόπος που πετούσαν τα πουλιά διατηρώντας τον σχηματισμό τους σε σχήμα V ταίριαζε απόλυτα με τις προβλέψεις του θεωρητικού μοντέλου της αεροδυναμικής. «Τοποθετούνται στην καλύτερη δυνατή θέση και κουνούν τα φτερά τους στον καλύτερο δυνατό ρυθμό» ανέφερε ο δρ Πορτουγκάλ στο ειδησεογραφικό τμήμα του «Nature».
Αυτό ακριβώς έκαναν οι φαλακρές θρασκιόρνιθες που παρακολούθησαν οι βρετανοί ερευνητές. Κατά τη διάρκεια της πτήσης τους τα πουλιά άλλαζαν συχνά τη θέση τους και τον ρυθμό της κίνησης των φτερών τους. Αυτά που βρίσκονταν στα σκέλη του V – λίγο πιο πίσω από το πουλί που πετούσε μπροστά – κουνούσαν τα φτερά τους συγχρονισμένα ώστε να επιτρέπουν σε εκείνα που πετούσαν τελευταία να παίρνουν περισσότερη ώθηση ενώ εκείνα που βρίσκονταν ακριβώς πίσω από τον «οδηγό» κουνούσαν τα φτερά τους εκτός χρόνου ώστε να ελαχιστοποιούν την επίδραση της καθοδικής φοράς που δημιουργούσαν οι στρόβιλοι από τα φτερά του πρώτου πουλιού.Κατά τη διάρκεια της διαδρομής τα μέλη της ομάδας εναλλάσσονται στις διάφορες θέσεις στο V ώστε να ξεκουράζονται.

Βόρεια φαλακρή ίβις εν πτήσει 

Αυτό δείχνει ότι τα πουλιά έχουν εξαιρετική ικανότητα να αισθάνονται ή και να προβλέπουν τις αναταράξεις του αέρα που προκαλούν οι «σύντροφοί» τους στην πτήση. Ο σχηματισμός V ωστόσο δεν υιοθετείται από όλα τα αποδημητικά πτηνά – ορισμένα, με κύριο παράδειγμα τα ωδικά πτηνά, τον έχουν εγκαταλείψει. Ο λόγος, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι ενδεχομένως δεν προσφέρει την ίδια εξοικονόμηση ενέργειας στα μικρότερου μεγέθους πουλιά. «Φαίνεται ότι υπάρχει ένα σημείο, περίπου γύρω στο μέγεθος του γλάρου, επάνω από το οποίο αξίζει κάποιος να το κάνει» δήλωσε ο δρ Πορτουγκάλ στο περιοδικό «New Scientist».

Πηγές: Nature, To Bήμα &  Πρώτο Θέμα

"Το κυνήγι στο... στόχαστρο"!! (ξανά).....




ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ΚΥΝΗΓΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ.

«Θέλουν να αλλάξουν το νομοθετικό πλαίσιο, εις βάρος του παραδοσιακού κυνηγιού...»,  καταγγέλλει ο πρόεδρος της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Θεσσαλίας- ν. Σποράδων, κ. Βαγγέλης Μπαλατσός *
Οι κυνηγοί δυσπιστούν απέναντι στις προθέσεις του υπουργείου και εκτιμούν ότι θέλει να «συρρικνώσει» κυνηγετική περίοδο και περιοχές.


Για πρώτη φορά στην ιστορία του προγραμματισμού της περιβαλλοντικής πολιτικής του ελληνικού κράτους, ξεκινά ένας εθνικός διάλογος για το κυνήγι, με πρωτοβουλία του αναπ. υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννη Τσιρώνη, ο οποίος προσκαλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και βέβαια στο τραπέζι κάθονται και οι επτά Κυνηγετικές Ομοσπονδίες της χώρας μας, πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις, φιλοζωικές, πολιτικά κόμματα, ακόμη και εκπρόσωποι της πανεπιστημιακής κοινότητας της χώρας.

Ο λόγος που προβάλλει το υπουργείο, για την ανάγκη επανεξέτασης των όσων ισχύουν για το κυνήγι στη χώρα μας, είναι ότι το νομοθετικό πλαίσιο που εφαρμόζεται είναι παλιό (του 1969) και εκτιμά ότι χρειάζεται αλλαγές, θέτοντας μάλιστα και τους άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθεί μια συζήτηση εθνικού διαλόγου.
Ήδη έγινε η πρώτη διαβούλευση την περασμένη εβδομάδα, και βάση όσων συζητήθηκαν οι κυνηγετικές ομοσπονδίες εκφράζουν τη δυσπιστία τους απέναντι στις προθέσεις του υπουργείου, καθώς εκτιμούν πως στόχος του είναι να «συρρικνώσει» το κυνήγι και ειδικότερα, να μειώσει τις κυνηγητικές περιοχές και περιόδους, τα είδη θηραμάτων και να αφαιρέσει αρμοδιότητες και δικαιώματα από αυτές.
Η επόμενη συνάντηση στο πλαίσιο του εθνικού διαλόγου για το κυνήγι, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 30 Μαρτίου, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς κλήθηκαν να καταθέσουν τις προτάσεις τους, πάνω σε συγκεκριμένα ερωτήματα που αφορούν στο νομοθετικό πλαίσιο για το κυνήγι, όπως: «Θεωρείτε ότι το πλαίσιο των αναγνωρισμένων και συνεργαζόμενων με το Υπουργείο Κυνηγετικών Οργανώσεων (Κ.Ο.) είναι πλήρες και εξασφαλίζεται ο σκοπός για τον οποίο υφίστανται αυτές οι Κ.Ο.; Αν όχι, ποια λειτουργική δομή προτείνετε να ακολουθήσει η πολιτεία;».
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος ο διάλογος θα πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι και τις 15 Απριλίου.

ΟΙ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΥ  ΠΡΟΕΔΡΟΥ Β. ΜΠΑΛΑΤΣΟΥ
Τις ενστάσεις του, για τις προθέσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος και για τον αν. υπουργό κ. Τσιρώνη, εκφράζει ο πρόεδρος της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Θεσσαλίας- Ν. Σποράδων, κ. Βαγγέλης Μπαλατσός, ο οποίος συμμετείχε στην πρώτη συνάντηση του εθνικού διαλόγου και ήδη προετοιμάζεται να καταθέσει τις προτάσεις του φορέα στην επόμενη.
Ειδικότερα μιλώντας στην «Ε», υποστήριξε: «Θέλουν να καταργήσουν το παραδοσιακό κυνήγι. Θέλουν να μειώσουν την έκταση των υπαρχουσών κυνηγετικών περιοχών, την περίοδο κυνηγιού, ακόμη και τα είδη θηραμάτων. Υποστήριξαν ότι πρέπει να γίνουν διορθώσεις στο νομικό πλαίσιο, αλλά αυτό είναι το αυστηρότερο που υπάρχει σήμερα σε όλη την Ευρώπη.
Σύμφωνα με όσα συζητήθηκαν στην πρώτη συνάντηση, διαφαίνεται ότι θέλουν να κάνουν ριζικές αλλαγές εις βάρος των κυνηγών, ακόμη και να τους ...εκτοπίσουν, σαν θεσμικά όργανα, από ρόλους και δικαιώματα, όταν για παράδειγμα προτάθηκε να αφαιρεθεί ο όρος ότι οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες είναι συνεργαζόμενα σωματεία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος!
Αυτό δημιουργεί υποψίες και κρύβει σκοπιμότητα!».
Να σημειωθεί ότι η Ζ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Θεσσαλίας, είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το οποίο ελέγχεται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας- Στ. Ελλάδας Γενική Δ/νση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων Δ/νση Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών.
Σύμφωνα με τον κ. Μπαλατσό, κατά την πρώτη συνάντηση του εθνικού διαλόγου, οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες βρήκαν μεγάλη στήριξη, από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας της χώρας, ενώ σημαντικό «ατού» τους, είναι και η στήριξη που τους παρέχει η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιβάλλοντός, όσον αφορά στο έργο που επιτελούν σήμερα οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες της χώρας μας στην προστασία του περιβάλλοντος και ειδικότερα στην ορθολογική διαχείριση και την αειφόρο ανάπτυξη του θηραματικού πλούτου, με τη λειτουργία και των σωμάτων θηροφυλακής.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΞΟΝΕΣ  ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Στην ατζέντα του διαλόγου, μετά από πρόταση του Γ. Τσιρώνη, τέθηκαν τέσσερις άξονες:
Ι. Το θεσμικό πλαίσιο που διέπει το κυνήγι (όπως άδειες θήρας, εγγραφή σε σωματείο, έλεγχος, εκπαίδευση κυνηγών, δικαιώματα κυνηγού και σωματείου κτλ)
ΙΙ. Το οικονομικό πλαίσιο γύρω από την άσκηση του κυνηγιού (συνδρομές, διάθεση εσόδων κ.λπ)
ΙΙΙ. Θηροφύλαξη και ο έλεγχος της λαθροθηρίας (ιδιωτικοί φύλακες θήρας, κυνηγετική παραβατικότητα κ.λ.π.)
IV. Το διαχειριστικό πλαίσιο άσκησης θήρας (ενδιαίτημα και πληθυσμοί θηρεύσιμων ειδών, όρια κάρπωσης, περιοχές άσκησης θήρας και εκγύμνασης σκύλων, κριτήρια καθορισμού κυνηγετικής περιόδου κλπ)
Στον διάλογο συμμετέχουν οι εμπλεκόμενες περιβαλλοντικές διευθύνσεις και γραμματείες, Πανεπιστημιακοί φορείς, επιμελητήρια, εκπρόσωποι κυνηγετικών οργανώσεων, εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων και ΜΚΟ, σχετικά σωματεία, ομοσπονδίες και πολιτικά κόμματα.
Ο διάλογος θα συνεχιστεί με την συμμετοχή των εμπλεκόμενων φορέων, οι προτάσεις και οι απόψεις των οποίων θα κατατεθούν και θα συμβάλλουν ουσιαστικά στον εκσυγχρονισμό του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου.
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο κ.Τσιρώνης «Στόχος μας είναι οι συζητήσεις και οι προτάσεις να οδηγήσουν στην καταγραφή όλων των απόψεων.
Ενδεικτικά θέματα για την υποβολή προτάσεων και συζήτηση του άξονα Ι είναι :
1.- Από το σύνολο των υφισταμένων σήμερα διατάξεων που απαρτίζουν το νομικό και διοικητικό καθεστώς που διέπει τη θήρα, ποιες θεωρείτε ότι χρήζουν άμεσης παρέμβασης και προς ποια κατεύθυνση;
2.- Ποια θεωρείτε ότι είναι τα κυριότερα προβλήματα που αφορούν στο υφιστάμενο πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των Κ.Σ., Κ.Ο. και Κ.Σ.Ε. και ποιες προτείνετε ως άμεσες παρεμβάσεις για την επίλυσή τους.
3.-Υπάρχουν προβλήματα ή παραλείψεις που σχετίζονται με την έκδοση των αδειών θήρας; Αν ναι, ποια είναι αυτά και τι προτείνετε να αλλάξει ως προς το ισχύον πλαίσιο.
4.-Θεωρείτε ότι το πλαίσιο των αναγνωρισμένων και συνεργαζόμενων με το Υπουργείο Κυνηγετικών Οργανώσεων (Κ.Ο.) είναι πλήρες και εξασφαλίζεται ο σκοπός για τον οποίο υφίστανται αυτές οι Κ.Ο.; Αν όχι, ποια λειτουργική δομή προτείνετε να ακολουθήσει η πολιτεία;
5.-Θεωρείτε ότι υπάρχουν κενά στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη θήρα των τριχωτών και πτερωτών θηραμάτων; Αν ναι, ποια είναι αυτά και ποιες αλλαγές προτείνετε;
6.- Εκπαίδευση κυνηγών. Αλλαγή τρόπου εξέτασης των υποψηφίων κυνηγών. Προτάσεις.
7.- Οποιοδήποτε άλλο θέμα στο πλαίσιο του άξονα Ι.
Τα έγγραφα με τις προτάσεις θα αποσταλούν σε ηλεκτρονική μορφή στην διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: ethnikosdialogos_kynigi@yahoo.gr μέχρι την Τρίτη 29 Μαρτίου 2016 και ώρα 14:00.
Η συνάντηση και συζήτηση του άξονα Ι θα γίνει την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016 ώρα 10:00 π.μ., στο Αμφιθέατρο του Υ.Π.ΕΝ. Μεσογείων 119, Αμπελόκηποι, 115 26 Αθήνα, η δε παρουσία σας δεν αντικαθιστά τη διαβίβαση των απόψεών σας με Η/Τ.
Μετά από κάθε συζήτηση, θα είναι δυνατή και η διαβίβαση συμπληρωματικών ή διευκρινιστικών απόψεων».
Συντονιστής του Εθνικού Διαλόγου για το κυνήγι, ορίστηκε κ. Δημήτρης Ντινόκας -δασολόγος, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, της Γενικής Δ/νσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος, προϊστάμενος στη Δ/νση Δασικών Έργων και Υποδομών.

Πηγές: η  Ελευθερία.gr  & 
το σαιτ  Δασαρχείο....

Τμήμα Οικολογίας ΣΥΡΙΖΑ, Ψεύτες ή Ανίδεοι;...


Με μια ανακριβή και γεμάτη ψεύδη ανακοίνωση, το Τμήμα Περιβάλλοντος, Οικολογίας και Χωρικού Σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκε σχετικά με την πρώτη συνάντηση για τον Εθνικό Διάλογο για το Κυνήγι στην οποία συμμετείχε.
Είναι δε τόσα πολλά τα ψεύδη και οι ανακρίβειες που γράφονται στην ανακοίνωση, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο Left.gr που δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται κάποιος αν πρόκειται απλά για ογκώδης άγνοια ή ηθελημένη παραπλάνηση από μέρους τους.
Καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια διατήρησης της ψυχραιμίας και της ευπρέπειας από μέρους μας θα επιχειρήσουμε παρακάτω να επισημάνουμε ΜΟΝΟ τις κυριότερες ανακρίβειες της ανακοίνωσης τους, αφού ούτως ή άλλως είναι εξ’ ολοκλήρου άκυρη.
Ίσως στο μόνο που μπορεί κάποιος να συμφωνήσει με το κείμενο είναι ο τρίτος άξονας διαλόγου που προτείνουν: «Να ληφθούν μέτρα για την πάταξη της λαθροθηρίας, η οποία αποτελεί μάστιγα τόσο για το περιβάλλον όσο και για τους ίδιους τους κυνηγούς.» Μόνο που μάλλον τους διαφεύγει ή επιλέγουν να αγνοούν(;) ότι οι κυνηγοί είναι οι μόνοι που έχουν κάνει πράξεις για τη λύση του προβλήματος της λαθροθηρίας και μάλιστα με αποκλειστικά δικούς τους πόρους χωρίς κρατικά ή κοινοτικά κονδύλια. Όλοι οι υπόλοιποι περιορίζονται στο να καταγγέλλουν το πρόβλημα προτείνοντας «ευχολόγια» για τη λύση του. Να μη θίξουμε βέβαια το γεγονός ότι μερικοί εξ’ αυτών νέμονται παχυλών επιδοτήσεων …
Φροντίζουν από την αρχή της ανακοίνωσης τους, έστω και καλυμμένα, να μας δηλώσουν ότι η ιδεοληπτική αντίθεσή τους προς το κυνήγι είναι παρούσα αναφέροντας: «Σχετικά με το κυνήγι αυτό καθεαυτό, ιδιαίτερη σημασία έχει η διατήρηση της φύσης και της βιοποικιλότητας και όχι η ηθική πλευρά του κυνηγιού ως δραστηριότητα, τουλάχιστον στον παρόντα διάλογο.» Προφανώς απόψεις σαν τις παραπάνω θα είχε υπόψη του ο καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κ. Βλάχος όταν δήλωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν α γίνεται ένας διάλογος για το κυνήγι με τον καθένα που έχει ξεπερασμένες οικολογικές απόψεις. Ο διάλογος αυτός πρέπει να στηρίζεται αυστηρά σε επιστημονικές μελέτες”. Η ηθική κύριοι της «Οικολογίας του ΣΥΡΙΖΑ» εκτός της γενικά παραδεκτής είναι και υποκειμενική, και οι Τζιχαντιστές του ISIS στο όνομα της ηθικής τους αποκεφαλίζουν ομήρους και διαπράττουν μύρια άλλα εγκλήματα…
Μέσα από πολλές ακρίβειες και ασυναρτησίες θέτουν θέματα βιοποικιλότητας και αειφορίας, μπλέκοντας περιοχές NATURA, θηρευσίμων και μη ειδών και πολλών άλλων λέγοντας: «Το κυνήγι συνιστά δραστηριότητα που επηρεάζει άμεσα την διατήρηση της βιοποικιλότητας, είναι μια από τις πολλές δραστηριότητες που επιτρέπονται στις περιοχές Natura και επηρεάζει τους πληθυσμούς θηρεύσιμων και μη ειδών.» Δε θα διαφωνούσαμε στο συγκεκριμένο αν είχαν φροντίσει να λάβουν υπόψη τους κάποια γεγονότα που προφανώς αγνοούν (;) όπως:
  • - Μελέτες Πανεπιστημίων που αναγνωρίζουν ότι το κυνήγι δρα ευεργετικά προς τη φύση.
  • - Το χαρακτηρισμό της θήρας ως «διαχείριση περιβάλλοντος» από Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
  • - Την αναγνώριση της αειφορίας του σημερινού τρόπου άσκησης της θήρας από την Ε.Ε.
  • - Τη δήλωση του Επιτρόπου Περιβάλλοντος της Ευρώπης κ. Σταύρου Δήμα «Το κυνήγι δεν αποτελεί πρόβλημα για το περιβάλλον, αλλά μέρος της λύσης του προβλήματος»
και άλλα πολλά !!!
Ναι κύριοι, το κυνήγι επηρεάζει αλλά επηρεάζει ΘΕΤΙΚΑ και αυτό το λένε επιστήμονες και όχι τσαρλατάνοι.
Αναφέρουν επίσης: «Σε αυτό το πλαίσιο, οφείλει η χώρα να εκσυγχρονίσει το θεσμικό πλαίσιο του κυνηγιού, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές του επιπτώσεις, να εναρμονίζεται η Ελλάδα με τις κατευθύνσεις και τις οδηγίες της ΕΕνα παταχθεί η λαθροθηρία …» προφανώς αγνοώντας (;) ότι:
  • - Η χώρα μας είναι πλήρως προσαρμοσμένη προς το κοινοτικό δίκαιο σε ότι αφορά την κυνηγετική δραστηριότητα (Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου)
  • - Η χώρα μας δεν έχει ΠΟΤΕ καταδικαστεί σε κανένα Ευρωπαϊκό δικαστήριο.
  • - Την αναγνώριση της Γραμματείας της Συνθήκης της Βέρνης, σε επίσημα πρακτικά της, σχετικά με την αισθητή μείωση της λαθροθηρίας στην Ελλάδα.
Ισχυρίζονται ψευδώς ότι «Η υφιστάμενη νομοθεσία που διέπει το κυνήγι βασίζεται κυρίως στον χουντικό και αναχρονιστικό νόμο του ’69…» αγνοώντας επιδεικτικά και σαφώς επηρεασμένοι από ιδεολογικές αγκυλώσεις, την απόφαση Συμβουλίου της Ευρώπης, με την οποία 47 χώρες – μέλη, συνυπέγραψαν την επάρκεια νομικού καθεστώτος για το περιβάλλον στην Ελλάδα, μετά από ειδική έρευνα στις δημόσιες Υπηρεσίες. Διερρυγνύουν τα ιμάτια τους για τον «χουντικό νόμο» λες και είναι ο μόνος νόμος στην Ελλάδα που προέρχεται από τη χούντα ή την βασιλεία παλαιότερα. Ο νόμος κύριοι κρίνετε από την επάρκεια και την εγκυρότητα του και όχι από την προέλευσή του.





Όταν δε η κουβέντα φτάνει στις Κυνηγετικές οργανώσεις και την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή τότε η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς από την πραγματικότητα. Προτείνουν την κατάργηση και των δύο !!!

Για τις μεν Κυνηγετικές Οργανώσεις, τη μετατροπή τους σε «σωματεία» αγνοώντας (;) ότι πέραν του «χουντικού νόμου» που προβλέπει τα πάντα για τη σύστασή τους υπάρχει και απόφαση του ΣτΕ που αναγνωρίζει το χαρακτήρα του «δημόσιου συμφέροντος» των Κυνηγετικών Οργανώσεων. Μια απόφαση που δεν πάρθηκε σε καιρούς δικτατορίας αλλά Δημοκρατίας.



Τη δε Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή την χαρακτηρίζουν την ως » …εξόφθαλμη περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων.» μιας και κατά τη δική τους άποψη «…ο ελεγχόμενος είναι ταυτόχρονα και ελεγκτής, καθώς η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή είναι ιδιωτική.» Η άποψή τους όμως λίγο παραπάνω στο κείμενο έρχεται σε σαφή αντίθεση με την παρούσα τοποθέτηση αφού από τη μία αναγνωρίζουν ότι η λαθροθηρία αποτελεί μάστιγα τόσο για το περιβάλλον όσο και για τους ίδιους τους κυνηγούς, παραδέχονται δηλαδή αυτό που εμείς φωνάζουμε εδώ και χρόνια «ΑΛΛΟ ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΛΑΘΡΟΘΗΡΑΣ» αλλά εδώ εντελώς ξαφνικά ο έλεγχος που βοηθάει τους κυνηγούς είναι σύγκρουση συμφερόντων. ΣΟΒΑΡΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ!!!
Η δικαιολογία που προβάλλουν ως επιχείρημα για την κατάργηση της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής είναι ότι τα καθήκοντα φύλαξης θα πρέπει να ανήκουν στο κράτος, αγνοώντας (πάλι;) ότι η πρόσληψη φυλάκων Θήρας από της Κυνηγετικές Οργανώσεις προβλέπεται από το Δασικό Κώδικα του 69 και έχει κατοχυρωθεί με πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ. Η ύπαρξή της δεν υποκαθιστά τη Δημόσια Θηροφύλαξη η οποία ασκείται από τη Δασική Υπηρεσία αλλά δρα παράλληλα και επικουρικά με αυτή. Κοντολογίς, εφόσον το κράτος επιθυμεί (και πρέπει) να κάνει Δημόσια Θηροφυλακή αρκεί να ενεργοποιήσει τον ήδη υπάρχοντα μηχανισμό των Δασαρχείων εξοπλίζοντας και επανδρώνοντας τον μιας και η ύπαρξη της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής σε τίποτα δεν εμποδίζει προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο πραγματικός λόγος όλων αυτών όμως είναι το χρήμα.

Το «Follow The Money» των Αμερικάνων πραγματικά ταιριάζει γάντι στην περίπτωση μιας και είναι ηλίου φαεινότερον ότι τελικά «όλος ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα».
Ζητούν οι κύριοι του Τμήματος Οικολογίας- Περιβάλλοντος – Χωρικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ «… τα έσοδα από την έκδοση των αδειών θα πρέπει να περιέλθουν στο κράτος.» αγνοώντας (;) ότι ούτως ή άλλως το κράτος εισπράττει στο ακέραιο τα τέλη των αδειών κυνηγίου καθώς επίσης χαρτόσημα και τέλη χαρτοσήμου επί αυτών.
Προφανώς και μιλάνε ευθέως για την είσπραξη από το κράτος και του ποσού εισφοράς μας στις Κυνηγετικές Οργανώσεις.
Ζητούν  να τα πάρουν για να κάνουν τι; Μα για να ενισχύσουν το Πράσινο Ταμείο αφού ευθέως προτείνουν: «Ειδικότερα, οι πόροι από το κυνήγι θα πρέπει να αποδίδονται στο Δημόσιο, το οποίο μέσω ειδικού λογαριασμού του Πράσινου Ταμείου θα τους διαθέτει αποκλειστικά στη διαχείριση της άγριας πανίδας.»
Στην ουσία δηλαδή θέλουν να δεσμεύσουν το ένα κεφάλαιο που εκτός του ότι δεν χρηματοδοτείται από κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια παρά μόνο από το υστέρημα των Ελλήνων Κυνηγών είναι και το μοναδικό που επιστρέφει άμεσα υπέρ του περιβάλλοντος.

Τελικά όμως, πρόκειται άραγε για ανίδεους ή για ψεύτες;

Αν αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να ισχυρίζονται ότι στελεχώνουν το «Τμήμα Οικολογίας-Περιβάλλοντος-Χωρικού σχεδιασμού» του κυβερνώντος κόμματος αγνοούν τα παραπάνω τότε είναι πραγματικά ΑΝΙΔΕΟΙ στα περί του κυνηγίου θέματα και κακώς προσκλήθηκαν να συμμετέχουν στο διάλογο.
Αν πάλι τα γνωρίζουν και επιλέγουν να μην τα λαμβάνουν υπόψη τότε …


Πηγή : Kentayros. gr & Left.gr

Ποιος είσαι εσύ βρε;!!!......




Στο παλιό καφενείο του ξεχασμένου μέσα στο δάσος χωριού, όπου η σόμπα ακόμα αγωνίζεται να διώξει τον χειμώνα που από κάθε χαραμάδα προσπαθεί διαρκώς να εισβάλλει για να θυμίσει την δύναμη του στους λιγοστούς θαμώνες, βρέθηκα την Κυριακή. Εκεί μέσα στην μυρωδιά του καμένου ξύλου, ανακατεμένου με τον καπνό από τα βαριά τσιγάρα και της μικρής κουζίνας, άκουσα τον γέρο Δάσκαλο του χωριού να μιλάει…
Σαράντα χρόνια αφιερωμένος στο μικρό του σχολείο και περισσότερα ακόμη στο σχολείο της φύσης στο κυνήγι. Μπροστά του τα Κυνηγετικά Νέα και μερικά πιο παλιά τεύχη της Κυνηγεσίας, σημάδι πολιτισμού για το μικρό χωριουδάκι. Άνθρωπος σεβαστός με λόγο βαρύ σαν τα αστροπελέκια που χτυπούν τις χιονισμένες κορυφές των συνόρων…
«Ποιος είσαι εσύ βρε κακομοίρη που θα μου πεις ότι το  κυνήγι είναι μια «ματωβαμένη δράση που πρέπει να τερματιστεί ως το 2020»; Ποιος; Τι ξέρεις εσύ από την φύση και την ζωή στο χωριό; Κακομοίρη μου που το μυαλό σου δεν φτάνει ούτε της όρνιθας…
Άκου κει λέει, τα δικαιώματα μας  τα νόμιμα να κυνηγάμε (και είναι νόμιμα από αιώνες αμέτρητους) θα μας τα κόψεις. Πριν ακόμη βγει ο κάθε παλαβός και το παίζει τρελίτσα, γιατί ήταν οι πρώτοι κυνηγοί μπόρεσαν να κρατήσουν πέντε στρέμματα γης χωρίς τα αγρίμια να ξελακώνουν τον τόπο και καλλιεργήσει το πρώτο χωράφι για να γίνει ο πολιτισμός και να βγει ο άνθρωπος από τα σπήλαια…»
-Έτσι είναι δάσκαλε; Είναι τόσο σημαντικό το κυνήγι; Ρώτησε ο ξυλοκόπος που απολάμβανε το τσίπουρο παρέα με τον Παπά που έπινε καφεδάκι, με λίγο τσίπουρο για το κρύο!
«Μα και βέβαια! Ποιος είναι ετούτος βρε παιδιά, που επειδή μια σφραγίδα από σύμπτωση του βρέθηκε στο χέρι, να αποφασίζει για τα χατίρια πέντε Μεγαλοαστών που βαφτίστηκαν σωτήρες της Φύσης μοναχοί τους; Που λάσπη δεν γνώρισαν και κάματο δεν είδαν κοντά στο κοπάδι και στο χωράφι μέσα, στα δέντρα ή στο καΐκι πάνω και χειμώνα δεν αγροίκησαν ποτέ;;;
Ποιος είσαι συ βρε που θα πεις παράλογο εμένα που κάνω ότι προστάζει και ότι στη φύση κάνει το κάθε ζωντανό και το δικαίωμα μου τούτο το βάζεις κάτω από το «δικαίωμα του σεξουαλικού αυτοπροσδιορισμού» και μου παντρεύεις άντρα με άντρα;»
«Θα μας κάψει ο θεός καμιά μέρα! Θεός φυλάξει!» είπε ο γέροντας Λευίτης που του ήταν ανήκουστο αυτό που έγινε και αχώνευτο όπως και σε κάθε χωριάτη, όπως υποτιμητικά συνηθίζουν να λένε οι προοδευμένοι με τους ανοιχτούς πίσω ορίζοντες, για όποιον γέννησε και μεγαλώνει τρία τέσσερα παιδιά στην ερημιά και από κει αντλεί πάντα η πατρίδα τα καλύτερα μυαλά…
«Ποιος είσαι συ που για το δικαίωμα του αλλουνού και αφού το θέλει ας το κάνεις κιόλας να πω, κόντρα στην φύση λέω εγώ, βγαίνεις και το δικό μου δίκιο μου το φυσικό από τους αιώνες μέσα το τινάζεις στον αέρα με το έτσι θέλω; Για τα χατίρια χιλίων παράξενων κάνεις τα πάντα  για τα ανθρώπινα δικαιώματα τους. Και όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε γιατί και εκείνοι πρέπει να ζουν όπως θέλουν. Ας το δούμε και έτσι. Εσύ βρε άνθρωπε μου, ο ίδιος γιατί για το δικαίωμα μισού εκατομμυρίου ανθρώπων να κυνηγούν δεν το δέχεσαι γιατί κάποιοι δεν τους αρέσει να κοπιάζουν για το κρέας τους, μα το τρώνε καθημερινά αφού άλλοι σφάζουν για κείνους και το κάνουν κιμά για τα παιδάκια τους;» Είπε ο δάσκαλος για να προσθέσει ενώ έβλεπε όλους να συμφωνούν κουνώντας τα κεφάλια και επιδοκιμαστικά ακόμη και η παρέα των ξένων παραπέρα με τα τρία παιδάκια, που μονό για χωριάτες δεν φαινόταν επικροτούσε..
«Και τι δημοκράτης είσαι συ παναθεμάσε, που για την ιδεοληψία του καθενός που αποφάσισε με την παρέα του, άλλους πεντέξι, πως αγαπάει τα ζώα που ποτέ δεν είδε από κοντά, λεύτερα,  παρά μέσα από φράχτη και ποτέ δεν τάισε και ποτέ δεν μπήκε μπρος στον Λύκο και την Αρκούδα να τα σώσει και έκανε σωματείο.»
«ΜΚΟ, Δάσκαλε» διόρθωσε η ξένη κυρία που κρατούσε στην αγκαλιά ένα κοριτσάκι δύο χρονών χαμογελώντας.
«Ναι κυρία μου, ΜΚΟ που δεν έχει δώσει κανένα φράγκο για την Φύση, ενώ πληρώνω σαράντα χρόνια για την Φύση στο κράτος κάθε χρόνο και τίποτα δεν βλέπω να γίνεται για τα άγρια ζώα από το Κράτος. Ότι έργο βλέπω είναι από τον Σύλλογο των Κυνηγών. Μην πω για την φύλαξη του βουνού που αν δεν ήταν η θηροφυλακή που εμείς φτιάξαμε, ο καθένας αντικυνηγός-λαθροθήρας που πολλοί δεν είναι, αλλά ζημιά μεγάλη κάνουν, θα έκανε του κεφαλιού του. Χώρια που και τα δέντρα εμείς τα φυλάμε με την παρουσία μας από φωτιές και με τους θηροφύλακες που χειμώνες καλοκαίρια κοιτάζουν και ενημερώνουν το Δασαρχείο και την Συνοριοφυλακή για κοψίματα δέντρων από ντόπιους αλλά και από τους γείτονες κυρίως που ξεπάτωσαν χιλιόμετρα», είπε δείχνοντας βορειοδυτικά…
«Μα και τα παραμύθια τα αλλάζουν σιγά σιγά στα σχολεία» είπε ο πατέρας και με ένα επιδοκιμαστικό νεύμα του κεφαλιού ο δεκάχρονος γιός συμφώνησε. Εκει πλέον ο Δάσκαλος δεν άντεξε:
«Ποιος είσαι συ βρε κακομοίρη μου, που ποτέ φράγκο δεν έβγαλες από την τσέπη σου να δώσεις για την φύση, που τις φαντασίες σου και τις ιδέες σου τις πρωινές το βράδυ τα κάνεις νόμο; Γιατί σου δόθηκε η ευκαιρία και μπορείς το κόμπλεξ σου να το κάνεις με νόμο θέλω δήθεν ολονών, χωρίς όμως να ρωτήσεις κανένα; Με ποιο δικαίωμα αλλάζεις και τα παραμύθια και λες «τα τρία κακά Γουρουνάκια και ο καλός ο Λύκος»; Σκέφτηκες ποτέ τι ζημιά μπορεί να κάνεις σε ένα παιδάκι που θα νομίζει πως ο λύκος που βλέπει το σούρουπο σαν περπατά έξω από το χωριό και το πλησιάζει ότι είναι κάλο σκυλάκι; Όταν το κατασπαράξει, ο Λύκος θα έχει κάνει ότι η Φύση τον προστάζει, εσύ όμως βρε κακομοίρη μου θα το έχεις σκοτώσει.»
«Τι ξέρεις τέλος κακόμοιρε μου υπουργέ για το κυνήγι, όταν δεν ανάσανες την μυρουδιά του δάσους το χάραμα με την βροχή να πέφτει αποβραδίς χαμένος μέσα στο δάσος ή σε μια βουνοκορφή να βλέπεις τον αχνό Ήλιο να προβάλει το χάραμα; Όταν ποτέ δεν μπήκες στον κόπο να δεις ποια οφέλη προσφέρει το κυνήγι στον νέο; Μήπως διάβασες ποτέ Ξενοφώντα για να μην σου πω αν ποτέ διάβασες τι λένε όλοι οι μεγάλοι Πολιτικοί όλου του κόσμου για το κυνήγι που οι μεγαλύτεροι εξ αυτών ήταν κυνηγοί; Μήπως διάβασες πότε ότι και ο Μαντέλα ήταν κυνηγός; Εσύ βρε κακομοίρη μου είσαι πιο ανθρωπιστής και από τον Νέλσον Μαντέλα;;» είπε και έδειξε την εφημερίδα που είχε το σχετικό άρθρο..
Ο Δάσκαλος σταμάτησε να μιλάει και όλοι άρχισαν να σκέφτονται ο καθένας από την πλευρά του τα λεγόμενα του. Δεν είχα μιλήσει καθόλου, μιλούσε για μένα ο δάσκαλος.  Απλά σκέφτηκα ότι ο δάσκαλος για ακόμη μια φορά έκανε το καθήκον του και μας δίδαξε σαν να είμαστε μικρά παιδάκια με απλά λόγια το σωστό το ανθρώπινο. Κατάλαβα επίσης πόσο χρήσιμη είναι η πληροφόρηση μας από έντυπα όπως περιοδικά και εφημερίδες,  κυρίως στην ερημιά στα Χωριά και στην Ύπαιθρο που μερικές φορές φτάνει μόνο η παραπληροφόρηση των καναλιών…
Γιατί το κυνήγι αυτό είναι, επιστροφή στην μήτρα της μάνας Φύσης που όλους μας γέννησε.

Πηγή: Κάπρος.gr

Το Σαρακατσάνικο τσοπανόσκυλο


Το Σαρακατσάνικο τσοπανόσκυλο

Το Σαρακατσάνικο τσοπανόσκυλο
 xarisis-dimitris
 Του Δημήτρη Χαρίση
Στην απεραντοσύνη και στη μοναξιά του δάσους, στα ρουμάνια και στα πλάια που περνούσε τη νύχτα με το κοπάδι, μόνος σύντροφος και προστάτης του Σαρακατσάνου ήταν, το τσοπανόσκυλο του. Αυτό θα τον ειδοποιούσε εάν αισθάνονταν μια απειλή, αυτό θα προστάτευε το κοπάδι του από τα ζ'λάπια, τους λύκους και τι αρκούδες, δίνοντας και τη ζωή του ακόμα. 
Τότε μέσα στη νύχτα και μπροστά στην απειλή, τσομπάνος και σκυλί γινόταν ένα. Το σκυλί προσπαθώντας να προστατεύει το αφεντικό του και το κοπάδι από το λύκο και ο τσομπάνος «αναγκάζοντας» το με φωνές και χουιασματα, όταν αυτό κιότευε από το χτύπημα των δοντιών του λύκου. Μόνο αν κάποιος έχει ζήσει από κοντά αυτές τις στιγμές μπορεί να τις νιώσει. Αυτή η στενή σχέση με τα σκυλιά αλλά και η αναγκαιότητα τους έκανε τους Σαρακατσάνους να δείξουν πολύ μεγάλο ζήλο στην επιλογή των σωστών σκυλιών. Αυτό τους οδήγησε σε μια επιλεκτική εκτροφή από την οποία διατηρούνταν μόνο τα πιο ικανά, αρτιμελή και άξια σκυλιά.
Ένα σκυλί κατώτερο ή με ανωμαλίες δεν είχε θέση ανάμεσα στα άξια σκυλιά που θα προστάτευαν τα κοπάδια τους αλλά και αυτούς και τις οικογένειες τους. Λόγο του «κλειστού» τρόπου ζωής τους αλλά και της κλειστής και κατά κάποιο τρόπο απομονωμένης κοινωνίας τους, τα σκυλιά δεν είχαν επαφή με άλλα ξένα, ώστε να δημιουργηθούν προσμίξεις με άλλες ράτσες, πράγμα που θα αλλοίωνε τα χαρακτηριστικά τους. Αυτό διατήρησε τη ράτσα σε κάλο επίπεδο. 
Επί τουρκοκρατίας, πολλοί Σαρακατσαναίοι έφυγαν προς τη σημερινή Βουλγαρία κυρίως λόγω των διώξεων από τους Τούρκους αλλά και για να βρουν καλύτερα βοσκοτόπια για τα κοπάδια. Άλλοι πάλι μετακινούνταν ελεύθερα μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας λόγω των ανύπαρκτων τότε συνόρων. Όταν αργότερα τα σύνορα πήραν την σημερινή τους μορφή, οι πιο πολλοί Σαρακατσαναίοι έμειναν εκεί και δεν μπόρεσαν να γυρίσουν. Ο τρόπος ζωής τους, εκεί έγινε ακόμα ποιο συντηρητικός και οι επαφές με τους ντόπιους ήταν ελάχιστες. Ήταν πιο επιφυλακτικοί με τους ξένους που αντιμετώπιζαν εκεί και αυτό δημιούργησε μια εσωστρέφεια στην κοινωνία τους. Το ίδιο ίσχυε για τα κοπάδια και στα σκυλιά τους, πράγμα που ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τη λαγαρότητα της «γραμμής» των σκυλιών. Έτσι διατηρήθηκε η ράτσα που ξέρουμε σήμερα, με το όνομα «Σαρακατσάνικος Ποιμενικός». Η ράτσα αυτή, η οποία έχει προέλευση από τους αρχαιοελληνικούς ποιμενικούς Μολοσσικούς σκύλους, υποστηρίζεται ότι είναι μία από τις αρχαιότερες τις Ευρώπης. 
Οι Σαρακατσαναίοι έδιναν ιδιαίτερη σημασία και προσοχή στα σκυλιά τους. Για να τα βοηθήσουν να ακούν καλύτερα και να αντιλαμβάνονται τον εχθρό, έκοβαν το δεξί αυτή τους όταν ήταν ακόμα κουτάβια, με τέτοιο τρόπο ώστε να μένει όρθιο. Έτσι ο ακουστικός πόρος έμεινε έμεινα ακάλυπτος και διευκολύνονταν η ακοή. Ακόμη, για αισθητικούς λόγους έκοβαν την ουρά περίπου στη μέση. Υπήρχαν όμως και αυτά που γίνονταν με κοντή ή σχεδόν καθόλου ουρά. Αυτά τα έλεγαν «κολοβά». Για να προστατέψουν τα σκυλιά τους από τις δαγκωματιές των λύκων, αλλά και των άλλων σκυλιών σε μια πιθανή μάχη, τους φορούσαν ένα περιλαίμιο με καρφιά. Το περιλαίμιο αυτό λεγόταν «χανάκα» και έχει προέλευση από τα βυζαντινά ακόμα χρόνια, όπου λεγόταν «λυκομαχίν». Ήταν τόσο συνδεμένη με τα σκυλιά τους που μπορούσαν να διακρίνουν τον διαφορετικό τρόπο που αυτά αλύχταγαν, αναλόγως την περίσταση.
Κανείς Σαρακατσάνος της Βουλγαρίας δεν ξεχνάει το Μάη του 1958, όπου το κομουνιστικό καθεστώς της Βουλγαρίας σε απόφασή να κάνει μια γενική κρατικοποίηση του αγροτικού τομέα δήμευσε όλα τα κοπάδια των Σαρακατσαναίων. Έτσι μεγάλος αριθμός τσοπανόσκυλών έμεινε άχρηστος και οι αρχές αποφάσισαν τη θανάτωσή τους, με αποτέλεσμα ο αριθμός τους να μειωθεί δραματικά. Με την αστικοποίηση των  Σαρακατσαναίων  ελαττώθηκε ο αριθμός των καθαρόαιμων σκυλιών επειδή αυτά  διασταυρώθηκαν με άλλες ράτσες. Το 1994 ανακηρύχτηκε προστατευόμενο είδος άλλα από το 1997 βρίσκεται εκτός κινδύνου, γιατί απασχολήθηκαν με αυτό πολλοί εκτροφείς. Έχουν ιδρυθεί πολλές οργανώσεις για τη ράτσα αυτή, όπως η Διεθνείς Οργάνωση «Σαρακατσάνικος Σκύλος» και ο Σύνδεσμος Σαρακατσάνικου σκύλου Αμερικής (The Karakachan Dog Association of America). Παρόλο αυτά η ράτσα αυτή δεν έχει αναγνωριστεί ως επίσημη  φυλή, από τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία(FCI). Αυτό το αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Σαρακατσαναίων το οποίο αυτοί το είχαν πολύ ποιο πριν, πάνε στη Βουλγαρία, το Βουλγαρικό κράτος, προσπαθεί να το οικειοποιηθεί. Εξυπηρετώντας τα δικά τους συμφέροντα και παίζοντας διπλωματικά παιχνίδια προσπαθούν να γίνει αναγνώριση ως « Βουλγάρικος Ποιμενικός» ή « Karakatsan Kuche». Πιστεύω πως το Ελληνικό Κράτος αλλά και ΠΟΣΣ με τους επιμέρους συλλόγους της πρέπει να κάνουνε κάτι για να διασωθεί αυτό το κομμάτι του πολιτισμού των Σαρακατσαναίων. Αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας που λέγεταιΣαρακατσάνικο Τσοπανόσκυλο. Ας μην αφήσουμε να το καπηλεύονται άλλοι εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους.
ΠΗΓΗ www.hxwsarakatsanwn.gr/