Κλάδεμα ελιάς: Εφαρμογή ορθών πρακτικών......

Με τις κατάλληλες πρακτικές κλαδέµατος, ο Έλληνας ελαιοπαραγωγός µπορεί αφενός να βελτιώσει σηµαντικά την παραγωγή των ελαιοδέντρών του και αφετέρου να µειώσει το κόστος παραγωγής του, καθώς θα έχει ταυτόχρονα αποτελεσµατικότερη και ευκολότερη συγκοµιδή.

Η εφαρμογή ορθών τεχνικών/πρακτικών αποτελεί αναμφισβήτητα το μυστικό του σωστού κλαδέματος, το οποίο ωστόσο διαφοροποιείται ανάλογα µε την ποικιλία, τη φυσιολογία του δέντρου, ακόμη και του χωραφιού, αλλά και τα εδαφοκλιματικά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζει σήμερα ο ελαιοπαραγωγός για να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα, προστατεύοντας παράλληλα την παραγωγή του, στο ένθετο της «ΥΧ» για τις σύγχρονες πρακτικές κλαδέματος.

Σύγχρονες πρακτικές κλαδέματος ελαιοδέντρων

Το κλάδεμα αποτελεί την πιο παρεμβατική πρακτική μετά την εγκατάσταση των ελαιοδέντρων. Επίσης χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη πολυπλοκότητα στην εφαρμογή του, καθώς διαφοροποιείται σημαντικά μεταξύ ποικιλιών αλλά και για την ίδια ποικιλία ανάλογα με τα εδαφοκλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής, τη γενική εικόνα του χωραφιού, τις υπόλοιπες καλλιεργητικές πρακτικές αλλά και τον συνολικό σχεδιασμό του συστήματος διαχείρισης.

Κλάδεμα καρποφορίας

Σε ελαιόδεντρα που έχουν διαμορφωθεί στο επιθυμητό σχήμα, κύριο μέλημά μας είναι να έχουμε ισορροπία βλάστησης και καρποφορίας, αποφεύγοντας την παρενιαυτοφορία. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να εφαρμόζουμε ισορροπημένη λίπανση και άρδευση όπου χρειάζεται αλλά κυρίως να αφαιρούμε μέρος της βλάστησης τον χειμώνα ή την άνοιξη πριν τη χρονιά που περιμένουμε μεγάλη παραγωγή, ώστε να μην εξαντληθεί το δέντρο και να μπορεί εκτός από το να θρέψει τους καρπούς, να παράγει και νέα βλάστηση που θα καρποφορήσει την επόμενη χρονιά. Ειδικά για την παραγωγή βρώσιμης ελιάς, απαιτείται εξειδικευμένο κλάδεμα, καθώς στόχος είναι η αύξηση της παραγωγής καρπού ανά δέντρο αλλά και η ρύθμιση μεγέθους του καρπού ώστε να επιτευχθεί καλύτερη ποιότητα και υψηλότερη τιμή διάθεσης του προϊόντος.

Επίσης, στο κλάδεμα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διευκόλυνση της συγκομιδής, ώστε να ελέγχεται το ύψος του δέντρου. Ειδικά η ποικιλία Καλαμών, που παράγει ζωηρή και ορθόκλαδη βλάστηση, χρειάζεται συστηματικό κλάδεμα για να διατηρηθεί χαμηλά και με πολλούς παραγωγικούς βλαστούς, ομοιόμορφα κατανεμημένους στην κόμη του δέντρου. Προτιμάμε να κάνουμε μεγάλες τομές πριν τις μικρές, κλαδεύουμε απλά και γρήγορα γιατί το κόστος είναι πιο σημαντικό από την εμφάνιση.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΛΙΠΑΝΣΗ ΚΑΙ ΑΡΔΕΥΣΗ ΟΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΝΑ ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ Η ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Κλάδεμα ανανέωσης

Πραγματοποιούμε βαρύ κλάδεμα κρατώντας μέρος της κόμης ή τον βασικό σκελετό του δέντρου. Η επιλογή των τομών που θα κάνουμε εξαρτάται από τη συνολική εικόνα του δέντρου και συγκεκριμένα από το ύψος διασταύρωσης των βραχιόνων, από την κλίση τους, από την ποιότητα της βλάστησης και άλλους παράγοντες. Γενικά, μπορούμε να καρατομήσουμε τους βραχίονες και να έχουμε γρήγορη αναβλάστηση και ανάκαμψη της παραγωγικότητας, κρατώντας τον σκελετό του δέντρου. Πρακτικά, το πιο πιθανό είναι να μην έχουμε ένα καλοσχηματισμένο σκελετό με τους βραχίονες που θέλουμε και να χρειαστεί να προσαρμόσουμε το κλάδεμα, κρατώντας μέρος των κλαδιών που μπορούν να αξιοποιηθούν και αφαιρώντας άλλα κλαδιά που δεν ταιριάζουν στο σχήμα που θέλουμε να δώσουμε στο δέντρο. Στην περίπτωση πολύ ψηλών δέντρων, μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο σταδιακής ανανέωσης του δέντρου, κρατώντας τον χαμηλότερο βραχίονα με τη βλάστηση που φέρει και αφαιρώντας τους ψηλότερους βραχίονες, ώστε να χαμηλώσει το δέντρο και να ευνοήσουμε τη δημιουργία νέας βλάστησης χαμηλότερα. Σταδιακά, από τη νέα βλάστηση, διαμορφώνουμε το δέντρο επιλέγοντας τους κατάλληλους βραχίονες. Ανά πενταετία, μπορούμε να αφαιρούμε τον ψηλότερο βραχίονα για να επιτύχουμε σταδιακό χαμήλωμα του δέντρου, χωρίς κενές περιόδους από άποψη παραγωγής καρπού και ελαιολάδου.

Κλάδεμα αναγέννησης δέντρου

Σε δέντρα που έχουν ελάχιστη παραγωγή καρπού και γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης που προσομοιάζει με δασική βλάστηση, απαιτείται αυστηρό κλάδεμα αναγέννησης του δέντρου για δημιουργία νέας υγιούς βλάστησης. Το δέντρο καρατομείται με αλυσοπρίονο στο τέλος του χειμώνα, με μια μεγάλη τομή στον κορμό ή στη διασταύρωση των βραχιόνων. Η καρατόμηση πρέπει να γίνεται ψηλότερα από το σημείο εμβολιασμού, αν το δέντρο είναι εμβολιασμένο. Όταν αυτό το σημείο δεν είναι εμφανές ή δεν είμαστε σίγουροι αν το δέντρο είναι αυτόρριζο ή εμβολιασμένο, κλαδεύουμε σε ύψος 1,5-2 μέτρων από το έδαφος. Όλη η κόμη του δέντρου, όλα τα κλαδιά απομακρύνονται.

(Α) Βαρύ κλάδεµα κάθε 4-5 έτη που οδηγεί το δέντρο σε έντονη βλάστηση, µεγάλο φορτίο καρποφορίας ακολουθούµενο από χρονιά χωρίς καθόλου παραγωγή

Η τομή πρέπει να είναι λεία και με μικρή κλίση για να απομακρύνεται το νερό της βροχής. Η επιφάνεια της τομής καλύπτεται με ειδική αλοιφή για την αποφυγή μόλυνσης του ξύλου από παθογόνους μικροοργανισμούς. Επίσης, η επιφάνεια του φλοιού περιμετρικά του κορμού ασπρίζεται για την αποφυγή ηλιακών εγκαυμάτων που μπορεί να οδηγήσουν σε νεκρώσεις μέρους του κορμού και να περιορίσουν τη δυνατότητας αναγέννησης του δέντρου. Μετά από 1-3 μήνες, αρχίζουν να εκπτύσσονται νέοι βλαστοί από διάφορα σημεία του κορμού.

(Β) Η προτεινόµενη πρακτική µε ελαφρές ετήσιες επεµβάσεις, ώστε το δέντρο να παράγει καρποφορία και νέα βλάστηση κάθε χρόνο

Την πρώτη θερινή περίοδο μετά την καρατόμηση δεν αφαιρούμε βλάστηση αλλά φροντίζουμε για τον περιορισμό φυλλοφάγων και ξυλοφάγων εντόμων, αν παρατηρήσουμε συμπτώματα. Την άνοιξη της επόμενης χρονιάς αφαιρούμε την πλειοψηφία της βλάστησης και κρατάμε 4 ομάδες βλαστών κατανεμημένες συμμετρικά σαν 4 βραχίονες του δέντρου. Προτιμάμε βλάστηση χαμηλότερα από την τομή καρατόμησης γιατί είναι μικρότερος κίνδυνος να «ξεκολλήσουν» από τον κορμό μεγαλώνοντας. Αφαιρούμε όλες τις παραφυάδες, δηλαδή τους βλαστούς που ξεκινούν από το έδαφος ή τη βάση του κορμού. Δύο έτη μετά την καρατόμηση, την άνοιξη, επιλέγουμε από κάθε ομάδα βλαστών τον πιο καλοανεπτυγμένο και αφαιρούμε τους υπόλοιπους. Έτσι, έχουμε τους νέους βραχίονες του ανανεωμένου δέντρου. Αν υπάρχει κίνδυνος σπασίματος λόγω ισχυρών ανέμων ή πολύ ζωηρής βλάστησης, υποστυλώνουμε τους βραχίονες με πασσάλους που δένονται στον κορμό. Η βλάστηση και η καρποφορία αυξάνονται σταδιακά.

Εναλλακτικές προτάσεις για διαφορετικούς στόχους

Το κατάλληλο κλάδεμα προκύπτει από πολλούς παράγοντες και απαιτεί τόσο εμπειρία όσο και καλές γνώσεις της φυσιολογίας του δέντρου

Εκτός από τις γενικές αρχές που περιγράφονται στις προηγούμενες σελίδες, είναι τόσο πολλοί οι παράγοντες που καθορίζουν το κατάλληλο κλάδεμα, που μπορεί κάθε δέντρο του ίδιου χωραφιού να χρειάζεται διαφορετικό χειρισμό. Επομένως, απαιτείται εμπειρία και καλή γνώση της φυσιολογίας του δέντρου.

Συνοπτικά, οι στόχοι είναι:

✓ Η βελτίωση της παραγωγής των ελαιοδέντρων (ποσότητα, ποιότητα, σταθερότητα)

✓ Η μείωση του κόστους παραγωγής (διευκόλυνση της συγκομιδής)

Για να πετύχουμε τους συγκεκριμένους στόχους, οι προτάσεις είναι:

• Επαναδιαμόρφωση του δέντρου την πρώτη χρονιά και αλλαγή του σχήματος της κόμης έτσι ώστε το φύλλωμα να εκτίθεται στον ήλιο και να είναι φωτοσυνθετικά πιο παραγωγικό.
• Στα επόμενα έτη, ηπιότερες επεμβάσεις έτσι ώστε να διορθωθούν επιμέρους στοιχεία αλλά και να διατηρηθεί η κόμη του δέντρου σε κατάσταση τακτικής ικανοποιητικής παραγωγής, με το μέγιστο ύψος να μην ξεπερνάει τα 4 μέτρα, ώστε να διευκολύνεται η συγκομιδή και να μειώνεται το κόστος.
• Κλαδεύουμε στα τέλη του χειμώνα, εκτός αν υπάρχει ιστορικό παγετού, όπου συνιστάται η υλοποίηση του κλαδέματος τον Μάρτιο, έτσι ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος ζημιάς στη νέα βλάστηση αν συμβεί κάποιος όψιμος παγετός.
• Χρησιμοποιούμε μηχανικό αλυσοπρίονο για ταχύτερο κλάδεμα και χαμηλότερο κόστος, εκτός αν ο κλαδευτής κλαδεύει εξίσου γρήγορα με πριόνι χειρός, οπότε έτσι μειώνεται η χρήση ορυκτών καυσίμων και η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου.
• Απολυμαίνουμε τακτικά τα εργαλεία, ειδικά αφού κλαδευτεί κάποιο δέντρο με συμπτώματα ή ενδείξεις ασθένειας όπως βακτηριακός καρκίνος, ίσκα, βερτισιλλίωση. Για την αποφυγή μετάδοσης ασθενειών, δεν κλαδεύουμε τις βροχερές μέρες και ψεκάζουμε με χαλκό μετά το κλάδεμα.
• Διατηρούμε περισσότερη πλαγιόκλαδη βλάστηση, περιορίζουμε τους λαίμαργους βλαστούς, έτσι ώστε να αποφύγουμε τη σκίαση μεταξύ των κλαδιών και να διατηρείται μια ισορροπία μεταξύ βλάστησης, που φέρει καρποφορία την τρέχουσα χρονιά, και νέας βλάστησης ,που θα καρποφορήσει την επόμενη χρονιά.
  
  
  Συγγραφέας: Γιώργος Κουμπούρης, Γεωπόνος – ερευνητής, υπεύθυνος Εργαστηρίου Ελαιοκομίας Ινστιτούτο Ελιάς, Υποτροπικών & Αμπέλου Χανίων, Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός «ΔΗΜΗΤΡΑ».
  
  
  Πηγή-αναδημοσίευση: ypaithros.gr

Σύντομα θα τρώμε ζωικό κρέας χωρίς να σφαγιάζονται ζώα. Επιτυχής η πρώτη προσπάθεια παραγωγής!!!...

Ουάσινγκτον – Μια ομάδα Ινδών και Αμερικανών Επιστημόνων δημιούργησε κρέας από ζωικά κύτταρα στο εργαστήριο, του οποίου ο χρόνος συγκομιδής διαρκεί εννέα με 21 ημέρες. Η νέα αυτή τεχνική θα μπορούσε να βοηθήσει στο να σταματήσει η σφαγή των ζώων σε όλο τον κόσμο.

Ελπίζοντας να μπορέσουν να πουλήσουν το κρέας που παράγεται από ζωικά κύτταρα μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Ούμα Σ. Βαλέτι λέει ότι η απήχηση αυτών των προϊόντων θα μπορούσε να σταματήσει την βιομηχανικής κλίμακας σφαγής σε όλο τον κόσμο.

«Είναι βιώσιμο και ηθικό», δήλωσε στο PTI ο Βαλέτι, συνιδρυτής του Memphis Meats.

Το κρέας που παράγει η ομάδα στα εργαστήρια έχει και άλλα οφέλη, καθώς δεν είναι μολυσμένο από βακτήρια, δεν έχει κορεσμένα λίπη, ενώ λύνεται και το περιβαλλοντικό ζήτημα της μαζικής σφαγής ζώων.

Για την διαμόρφωση της συγκεκριμένης τεχνικής, οι επιστήμονες πήραν κύτταρα από ένα ζώο, τα οποία μπορούν να ανανεωθούν. Σε αυτά τα κύτταρα στην συνέχεια χορηγείται οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Σε εννέα με 21 ημέρες, το κρέας είναι έτοιμο να καταναλωθεί.

Ο Βαλέτι, είπε ότι η ομάδα εστιάζει στην παραγωγή βοδινού, χοιρινού και κοτόπουλου, καθώς αυτά τα κρέατα έχουν την μεγαλύτερη κατανάλωση.

«Μας υποκινεί η ιδέα ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να το αγοράσουν από τα ράφια των σούπερ-μάρκετ. Στόχος μας είναι να το έχουμε στα εστιατόρια σε τρία χρόνια και στο εμπόριο σε πέντε χρόνια», είπε.

Η πρώτη μονάδα παραγωγής θα ανοίξει στις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως εξετάζεται το ενδεχόμενο να ανοίξουν μονάδες στην Ινδία ή την Κίνα.

«Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που έτρωγε κρέας. Από μικρός αναρωτιόμουν γιατί τρώμε το κρέας με αυτόν τον τρόπο», κατέληξε ο Βαλέτι.

*Το κείμενο προέρχεται από την αμερικανική έκδοση της Huffington Post.

Πηγή: Huffingtonpost.gr

Το «ελληνικό» μινκ απειλεί την πανίδα της Δυτικής Μακεδονίας.

Σπέρνει πανικό ο «ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ».

Ενας ξένος, σαρκοβόρος και επιβλαβής εισβολέας έχει προστεθεί στην ελληνική πανίδα στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Το ζώο αυτό προέκυψε τα τελευταία επτά χρόνια μετά την «καταδρομική» ενέργεια ομάδας ακτιβιστών ζωόφιλων, που το 2010 απελευθέρωσαν 50.000 αμερικανικά μινκ (βιζόν) από μονάδα εκτροφής γουνοφόρων ζώων της Καστοριάς.

Το ξενικό θηλαστικό, που σε έναν βαθμό αποτελεί δημιούργημα εργαστηρίων-εκτροφείων, έχει εγκαταστήσει πλέον τις δικές του αποικίες στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, με έναν πληθυσμό που υπολογίζεται στα 10.000 ζώα και έχει ήδη επιφέρει σοβαρή διαταραχή στην περιβαλλοντική ισορροπία.

Φόβος και τρόμος
Αναπαράγεται με γοργούς ρυθμούς, έχοντας φτάσει πλέον στην πέμπτη γενιά, είναι δεινός θηρευτής και έχει εκτοπίσει πολλά ενδημικά είδη, μεταξύ αυτών και τη σπάνια, προστατευόμενη βίδρα. Σκοτώνει άγρια πουλιά στους υγροβιότοπους, καταστρέφει τις φωλιές και τρώει τα αβγά τους, επιτίθεται σε ιχθυοκαλλιέργειες πέστροφας, ενώ κάνει «επιδρομές» σε οικόσιτα πουλερικά στα χωριά της περιοχής.

Τις τελευταίες μέρες οι ξενικοί εισβολείς έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των άγριων πουλιών στην παγωμένη λίμνη Καστοριάς, εξολοθρεύοντας κύκνους, κορμοράνους και άλλα είδη άγριων προστατευόμενων πουλιών, ενώ μια επιδρομή μινκ στην Ελάτη Κοζάνης αφάνισε όλες τις κότες σε 20 και πλέον κοτέτσια του χωριού.

«Στη λίμνη έκαναν πραγματικό ‘πάρτι’, γιατί λόγω του πάγου στο νερό τα πουλιά δεν τρέφονται σωστά αυτό το διάστημα, είναι αδύναμα και γίνονται εύκολα βορά στις ορέξεις των κυνηγών τους», εξήγησε στο «Εθνος της Κυριακής» ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς και συνεργάτης του «Αρκτούρου».

«Το μινκ έχει δημιουργήσει μόνιμα ενδιαιτήματα κοντά στη λίμνη και στα ποτάμια και έχει επιφέρει μεγάλη αναστάτωση στην ορνιθοπανίδα».

Εχουμε παρατηρήσει μειωμένη φωλεοποίηση στη λίμνη, για είδη όπως τα σκουφοβουτηχτάρια και οι λαγγόνες (μικροί κορμοράνοι) και σε άλλα είδη που φτιάχνουν τις φωλιές τους χαμηλά στις καλαμιές.«Στις νησίδες της λίμνης όπου φωλιάζουν πουλιά έχουν εγκατασταθεί τώρα τα μινκ», προσέθεσε ο ίδιος και συμπλήρωσε:
«Σε όλες τις παραποτάμιες περιοχές έχουν εκτοπίσει τη βίδρα, σπάνιο προστατευόμενο είδος που είναι ανταγωνιστικό γιατί κυνηγάει τα ίδια είδη με αυτό, αλλά το μινκ κυριαρχεί. Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και στην ιχθυοπανίδα. Εχουν καταγραφεί πολλές επιθέσεις σε εκτροφεία πέστροφας σε παραπόταμο του Αλιάκμονα».

Το Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών του ΕΘΙΑΓΕ, σε συνεργασία με την Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς, έχουν εκπονήσει και προτείνει στην Περιφέρεια ένα διαχειριστικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που βασίζεται στη διεθνή εμπειρία (Ισπανία, Σκοτία κ.ά.) και προβλέπει τη σύλληψη των μινκ με παγίδες και στη συνέχεια ή τη θανάτωσή τους ή την επιστροφή τους σε εκτροφές γουνοφόρων ζώων. Το πρόγραμμα δεν εφαρμόστηκε ποτέ, για οικονομικούς λόγους.

Η απελευθέρωση
«Αυτά τα άτομα που επιβίωσαν και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές κατά μήκος του Αλιάκμονα και στη λίμνη της Καστοριάς, από γενιά σε γενιά γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά και πιο προσαρμοστικά στις ελληνικές συνθήκες», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών, Σάββας Καζαντζίδης, και προσθέτει: «Δημιουργούν ανταγωνισμούς, κυρίως με τη βίδρα, με την οποία έχουν τα ίδια θηράματα-στόχους, αφού τρώνε και οι δύο ψάρια, μικρά θηλαστικά και σαλιγκάρια. Παράλληλα, επιτίθενται σε αποικίες σπάνιων προστατευόμενων πουλιών. Ηδη έχει εγκαταλειφθεί η αποικία λαγγονών στη λίμνη της Καστοριάς, μετά από επίθεση στις φωλιές από μινκ που έφαγαν τα αβγά τους».

Η ακτιβιστική ενέργεια, που είχε τα χαρακτηριστικά επιχείρησης σαμποτάζ, έγινε το καλοκαίρι του 2010, από το αυτοαποκαλούμενο «Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων», ελληνική εκδοχή της οργάνωσης ζωόφιλων Animal Liberation Front, που προβαίνει σε ανάλογες επιχειρήσεις διεθνώς. Τα μέλη του «Μετώπου» παραβίασαν νύχτα την περίφραξη της μονάδας εκτροφής γουνοφόρων ζώων του Γιάννη Παγούνη στην περιοχή του Χιλιοδέντρου Καστοριάς, άνοιξαν τα κλουβιά και άφησαν ελεύθερα περίπου 50.000 αμερικανικά μινκ, σπέρνοντας τον πανικό.
Είχαν προηγηθεί άλλες δύο ανάλογες ενέργειες σε εκτροφές στη Σιάτιστα και στην Καστοριά, από τα «Κοράκια της Εκδίκησης», με μικρότερο αριθμό απελευθερώσεων. Μέσα στις επόμενες μέρες χιλιάδες γουνοφόρα ζώα βρέθηκαν νεκρά από τροχαία στους δρόμους της ευρύτερης περιοχής, άλλα πέθαναν από διάφορες αιτίες, ενώ ένας αριθμός μινκ συνελήφθησαν και επέστρεψαν στις εκτροφές. Παρέμειναν όμως «αγνοούμενα» τουλάχιστον 10.000 ζώα, τα οποία αναζήτησαν και βρήκαν τον δικό τους ζωτικό χώρο στα οικοσυστήματα της περιοχής, όπου έφτιαξαν φωλιές, αναπαρήχθησαν και πολλαπλασιάστηκαν.

«Οι κακώς εννοούμενοι οικολόγοι έκαναν τη χειρότερη ζημιά στο οικοσύστημα, προσπαθώντας να το προστατεύσουν», υποστήριξε ο Αθανάσιος Λάγγας, πρόεδρος Πανελλήνιου Συνδέσμου Εκτροφέων Γουνοφόρων Ζώων. «Είχαμε προειδοποιήσει τις Αρχές τότε, αλλά δεν μας άκουσαν. Είχαμε ζητήσει από την Περιφέρεια να μας αναθέσουν να τα μαζέψουμε. Είχαμε τα μέσα και την τεχνογνωσία, θα βάζαμε λίγη τροφή μέσα σε κλουβιά-παγίδες, και θα τα πιάναμε σε λίγες μέρες», επεσήμανε ο ίδιος και προσέθεσε: «Επρεπε να γίνει κάτι άμεσα, εκείνες τις μέρες που τα ζώα ήταν κοντά και δεν ήταν μαθημένα να ζουν ελεύθερα. Από τη στιγμή που γέννησαν στη φύση, η επόμενη γενιά είναι πλέον άγρια ζώα και είναι πολύ δύσκολο να τα συγκεντρώσεις. Τώρα έχουν εξαπλωθεί σε διάφορες περιοχές και έχουν δημιουργήσει αποικίες».

Ζημιές
Απώλειες υπάρχουν και σήμερα, με μικρό αριθμό ζώων να «δραπετεύει» από τα κλουβιά κατά τη διάρκεια εργασιών στις μονάδες εκτροφής, να περνά έξω από τις περιφράξεις και να δημιουργεί προβλήματα. «Λυπόμαστε για αυτό που γίνεται. Ζούμε κι εμείς στην περιοχή και βλέπουμε πως ο κόσμος παθαίνει ζημιά.
Δεν είναι στο μέγεθος που ήταν στην αρχή, αλλά γίνονται καταστροφές. Ο συνάδελφος που είχε την εκτροφή έπαθε ζημιά 600.000-700.000 ευρώ. Τον βοηθήσαμε και στάθηκε ξανά στα πόδια του», ανέφερε ο κ. Λάγγας.

Σήμερα υπάρχουν 85 μονάδες εκτροφής γουνοφόρων ζώων στη Δυτική Μακεδονία, με 400.000 μάνες. Παράγονται κατ΄ έτος 1,5 – 2 εκατομμύρια γουνοδέρματα, τα οποία διοχετεύονται στα δημοπρατήρια του εξωτερικού.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Δεν έμεινε κότα ζωντανή μετά την επιδρομή στην Ελάτη Κοζάνης

Το αμερικανικό βιζόν ή μινκ είναι ξενικό προς την Ελλάδα είδος σαρκοφάγου θηλαστικού, συγγενικό προς το κουνάβι, που ζει ελεύθερο στις ΗΠΑ και στον Καναδά, ενώ εκτρέφεται σε πολλές χώρες του κόσμου -και στην Ελλάδα- για την πλούσια γούνα του. Εχει καφέ χρώμα, ενώ η αντίστοιχη ευρωπαϊκή εκδοχή του είναι μικρότερου μεγέθους και γκρίζου-λευκού χρώματος. Το είδος που απελευθερώθηκε στη Δυτική Μακεδονία εκτράφηκε και ζευγαρώθηκε με ειδικό τρόπο με στόχο τη μέγιστη πάχυνση και την παραγωγή καλής ποιότητας γούνας.

Είναι ευέλικτο, κινείται με την ίδια ευκολία στο έδαφος και στο νερό, ενώ φωλιάζει σε μεγάλες σήραγγες που σκάβει μόνο του, κοντά σε λίμνες και ποτάμια, που έχουν δύο εξόδους, μια στο νερό και μια στην ξηρά. Τρέφεται με μικρά ζώα, πουλιά, αμφίβια και ψάρια, δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στα αβγά, ενώ σκοτώνει πολλαπλάσια από τα ζώα που καταναλώνει. Αυτό το βίωσαν την περασμένη εβδομάδα οι κάτοικοι του χωριού Ελάτη Κοζάνης, οι οποίοι έγιναν μάρτυρες μιας μικρής γενοκτονίας των οικόσιτων πουλερικών τους, που αφανίστηκαν στο σύνολό τους έπειτα από «επιδρομή» ομάδας μινκ στα 20 και πλέον κοτέτσια του χωριού.

Ενα χωριό στο πόδι
Η Ελάτη βρίσκεται στα όρια των νομών Κοζάνης και Γρεβενών, κοντά στην τεχνητή λίμνη του φράγματος Ιλαρίωνα, και δέχτηκε μεγάλα ύψη χιονιού το τελευταίο διάστημα, με πιθανό αποτέλεσμα να λείψει η τροφή για την τοπική αποικία μινκ. «Δεν έχει μείνει ζωντανή κότα. Μπήκαν μέσα, τις έπνιξαν, τους ρούφηξαν το αίμα και τις άφησαν. Σηκώνεται η γιαγιά το πρωί και βλέπει πνιγμένες όλες τις κότες».

Αυτή είναι η ζωή της, η καθημερινή της δραστηριότητα», είπε στο «ΕτΚ» ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ελάτης, Ελευθέριος Παλούκης, ο οποίος ακούει καθημερινά τους συγχωριανούς του να συζητούν στο καφενείο για τον τρόπο με τον οποίο θα φτιάξουν αυτοσχέδιες παγίδες για τους ανεπιθύμητους εισβολείς. Ηδη κάποιοι απ΄ αυτούς έχουν κυνηγήσει και σκοτώσει έναν αριθμό γουνοφόρων, ενώ αυτοσχέδιες παγίδες στήνουν ψαράδες σε ιχθυοτροφεία κατά μήκος του Αλιάκμονα και των παραποτάμων του.

Πηγή: EΘΝΟΣ-ένθετο Κοινωνία

Ραδιενεργά τα μισά αγριογούρουνα του Βοημικού Δρυμού λόγω Τσερνόμπιλ!!...

Eνα ασυνήθιστο πρόβλημα αντιμετωπίζει φέτος τον χειμώνα η Τσεχία με το κρέας του αγριογούρουνου, που αποτελεί τοπική λιχουδιά: ορισμένα αγριογούρουνα είναι ραδιενεργά.

Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα προέρχεται από την τροφή των ζώων αυτών. Ο κρύος χειμώνας με τις πολλές χιονοπτώσεις τα αναγκάζει να τρέφονται με ψευδοτρούφες (false truffles), ένα είδος μανιταριού που αναπτύσσεται υπογείως και αφθονεί στον Βοημικό Δρυμό, μια οροσειρά που μοιράζονται τρεις γειτονικές χώρες, η Τσεχία, η Αυστρία και η Γερμανία.

Τα μανιτάρια αυτά απορροφούν υψηλά επίπεδα του ραδιενεργού ισοτόπου Καίσιο 137. Πριν από τρεις δεκαετίες, με το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ, εκλύθηκε σημαντική ποσότητα Καισίου 137 που κατέληξε στα βουνά αυτά.

Πλέον, τα αγριογούρουνα τρώνε τα μανιτάρια και μέσω αυτών απορροφούν Καίσιο 137. Έτσι, το κρέας τους γίνεται ραδιενεργό, όπως είπε στο πρακτορείο Reuters ο Γίρι Ντράπαλ της κρατικής κτηνιατρικής υπηρεσίας. «Κατά κάποιο τρόπο, είναι εποχικό πρόβλημα», διευκρίνισε.

Ωστόσο, η εποχή αυτή μπορεί να κρατήσει πολύ. Ο χρόνος υποδιπλασιασμού του Καισίου 137 είναι 30 χρόνια: αυτό σημαίνει ότι πρέπει να περάσουν 30 χρόνια για να μειωθούν στο μισό οι αρχικές τιμές του ισοτόπου. Τα αγριογούρουνα μπορεί να… λάμπουν για πολλά χρόνια ακόμη.

«Αναμένουμε ότι θα εντοπίζουμε (ραδιενεργή) τροφή για αρκετά χρόνια από σήμερα», πρόσθεσε ο Ντράπαλ.

Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στον εφοδιασμό της αγοράς με κρέας αγριογούρουνου που είναι πολύ δημοφιλές στην Τσεχία. Συχνά οι Τσέχοι το χρησιμοποιούν στο παραδοσιακό γκούλας που σερβίρεται σχεδόν σε όλα τα εστιατόρια. Και τα αγριογούρουνα που καταλήγουν στο πιάτο θα πρέπει να είναι ασφαλή για κατανάλωση. Κάθε θήραμα, όχι μόνο τα αγριογούρουνα, πρέπει να επιθεωρείται πριν καταναλωθεί και το ραδιενεργό κρέας απαγορεύεται, επισήμανε ο Ντράπαλ.

Από τα 614 ζώα που εξετάστηκαν στο διάστημα 2014-16 σχεδόν τα μισά (ποσοστό 47%) διαπιστώθηκε ότι ξεπερνούσαν τα όρια. Σύμφωνα με τον Ντράπαλ πάντως, ακόμη και το κρέας ραδιενεργών ζώων θα αποτελούσε κίνδυνο για την υγεία μόνο αν καταναλωνόταν σε πολύ μεγάλες ποσότητες. Θα πρέπει δηλαδή να τρώει κανείς αγριογούρουνο πολλές φορές την εβδομάδα, για τουλάχιστον δύο μήνες, για να καταλήξει στο νοσοκομείο.

Πηγή: Newsroom Αθήνα 9.84 με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ  & dasarxeio.com

Σκότωσαν έξι από τα σπάνια αγριόγιδα… Τρεις συλλήψεις από τη θηροφυλακή στο Τσεπέλοβο

Τρεις λαθροθήρες που είχαν σκοτώσει έξι από τα σπάνια αγριόγιδα της Τύμφης, συνέλαβαν άνδρες της θηροφυλακής, μετά από μεγάλη επιχείρηση που πραγματοποίησαν στην ευρύτερη περιοχή του Τσεπελόβου.

Ακόμη και οι ίδιοι σοκαρίστηκαν από το θράσος των λαθροκυνηγών οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να εξολοθρεύσουν έξι από τα πανέμορφα και υπό εξαφάνιση ζώα της Πίνδου.

Όλα ξεκίνησαν στις έντεκα περίπου το πρωί, όταν στην περιοχή του Τσεπελόβου, θηροφύλακες που περιπολούσαν, εντόπισαν ύποπτες κινήσεις.

Η ομάδα ενισχύθηκε και στην περιοχή κατέφτασαν τρία συνολικά πληρώματα θηροφυλάκων.

Κατέλαβαν κρίσιμες θέσεις καθώς είχαν προηγηθεί αρκετοί πυροβολισμοί και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να επέμβουν.

Προφανώς όμως έγιναν αντιληπτοί από τους λαθροθήρες. Έτσι όταν το αυτοκίνητο με το οποίο κινούνταν, σταθμεύθηκε για έλεγχο, δεν εντοπίστηκε κανένα σκοτωμένο ζώο. Μάλιστα τα άτομα που επέβαιναν ισχυρίζονταν ότι είχαν χάσει τα σκυλιά και τα αναζητούσαν!

Από την εξονυχιστική έρευνα των θηροφυλάκων όμως, εντοπίστηκαν ίχνη αίματος και τρίχες.

Έτσι έγινε ενδελεχής έρευνα στην ευρύτερη περιοχή και κατάφεραν σε μικρή απόσταση να εντοπίσουν τα έξι νεκρά αγριόγιδα, τα οποία είχαν σκεπάσει πρόχειρα με κλαδιά.

Οι τρεις συνελήφθησαν ενώ ένα τέταρτο άτομο διέφυγε και αναζητείται πλέον από την αστυνομία.

Οι δράστες θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα.

Η θηροφυλακή ζήτησε από την Κτηνιατρική Υπηρεσία και έγινε έλεγχος στα σκοτωμένα αγριόγιδα κατά τον οποίο διαπιστώθηκε ότι φέρουν τραύματα από πυροβόλο όπλο. Συνάμα ζητήθηκε η συνδρομή ειδικών επιστημόνων προκειμένου να πιστοποιήσουν ότι πρόκειται για το σπάνιο είδος που ζει στα ηπειρωτικά βουνά, ώστε να έχουν όλα τα κρίσιμα στοιχεία που θα περιλαμβάνονται στην δικογραφία.

«Πρόκειται για μία υπόθεση που δεν έχει πανελλήνια προηγούμενο. Είναι πρώτη φορά που συλλαμβάνονται λαθροθήρες με τόσο μεγάλο αριθμό σκοτωμένων αγριόγιδων», δήλωσε στο Epiruspost ο υπεύθυνος της θηροφυλακής Νίκος Παπαγρηγορίου. Συμπλήρωσε δε, πως η θηροφυλακή βρίσκεται σε εγρήγορση και τις αργίες, καθώς η παραβατικότητα τις ημέρες αυτές είναι μεγαλύτερη. «Είμαστε στις επάλξεις και επαγρυπνούμε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο», τόνισε με έμφαση, υπογραμμίζοντας ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορεί να έχουν καμία σχέση με την κυνηγετική οικογένεια!

Πηγή: EpirusPost.gr

Το επίμονο αρκουδάκι της Καστοριάς επέστρεψε στη παγωμένη λίμνη για να γευματίσει…

Νέα επίσκεψη της αρκούδας στην παγωμένη λίμνη της Καστοριάς. Το νεαρό αρσενικό έκανε την εμφάνισή του ξανά σήμερα νωρίς το απόγευμα στη νότια πλευρά της πόλης και «πιάστηκε» να βολτάρει στην επιφάνεια της παγωμένης λίμνης. Αμέσως κινητοποιήθηκαν οι ειδικοί επιστήμονες του Αρκτούρου, η Εταιρία Περιβάλλοντος Καστοριάς, υπάλληλοι του δασαρχείου και η αστυνομία, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες ηρεμίας και το ζώο να οδηγηθεί έξω από τη λίμνη και εκτός κατοικημένης περιοχής.

Μάλιστα όσοι παρακολουθούσαν με κιάλια και φωτογραφικές μηχανές την πορεία του ζώου μέσα στην παγωμένη λίμνη έγιναν μάρτυρες μια μικρής διαμάχης ανάμεσα στην επισκέπτρια αρκούδα και ένα σπάνιο θαλασσαετό. Η αρκούδα γευμάτιζε τη λεία της, έναν μεγαλόσωμο κύκνο της λίμνης, ώσπου έκανε την εμφάνισή του ένας τεράστιος αετός που προσπάθησε να διεκδικήσει το νεκρό κύκνο χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η αρκούδα σηκώθηκε πολλές φορές στα δύο της πόδια χωρίς όμως να αφήνει ούτε λεπτό τη λεία της με αποτέλεσμα ο αετός να εγκαταλείψει την προσπάθεια. 

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του όταν παρατηρώντας καλύτερα το φωτογραφικό υλικό μέλους της εταιρίας περιβάλλοντος, διαπίστωσε ότι ο από αέρος εισβολέας δεν ήταν άλλος από ένα σπάνιο θαλασσαετό Halliaetous albicillaπου φαίνεται ότι αυτή την περίοδο βρίσκεται στην περιοχή, μιας και η προσφορά τροφής εξαιτίας των παγωμένων λιμνών στην δυτική Μακεδονία είναι άφθονη. «Σήμερα είναι μια θαυμάσια ημέρα, είμαστε χαρούμενοι γιατί η παρουσία αυτού του υπέροχου αρπακτικού δείχνει ότι το οικοσύστημα της περιοχής μας είναι ζωντανό και γεμάτο υγεία» σημείωσε. Στην Ελλάδα Ο θαλασσαετός απαντάται ως σπανιότατο είδος με ελάχιστα ζευγάρια κυρίως στα βορειοανατολικά της χώρας, έχει άνοιγμα φτερών έως 2,35 μέτρα και μπορεί να διανύσει αποστάσεις έως 5.000 χλμ. όταν χρειάζεται να μετακινηθεί σε θερμότερες περιοχές.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος εξήγησε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι η αρκούδα επέστρεψε εκ νέου στην παγωμένη λίμνη «γιατί η τροφή είναι σε αφθονία και το κυνήγι για το νεαρό ζώο είναι εύκολη υπόθεση». Τα μεγάλα πουλιά της λίμνης, όπως κύκνοι και πάπιες από την πολυήμερη παγωνιά και την έλλειψη τροφής είναι εξασθενημένα, αδύναμα και κάποια τραυματισμένα με αποτέλεσμα να είναι εύκολη λεία για το νεαρό αρσενικό που κάνει χιλιόμετρα πάνω στην παγωμένη επιφάνεια της λίμνης.

Αυτή την ώρα συνεργεία των εθελοντών του Αρκτούρου και της εταιρίας προστασίας περιβάλλοντος σε συνεργασία με την αστυνομία περιπολούν στην νότια είσοδο της πόλης παρακολουθώντας εάν η αρκούδα βγει από την λίμνη ώστε να την κατευθύνουν σε μη κατοικημένη περιοχή.

Κείμενο: ΑΠΕ-ΜΠΕ,
Φωτογραφίες: Kapourgas Kostas (Fb) ,

Πηγή-αναδημοσίευση: dasarxeio.com

Ιταλία: Αναβολή της θανάτωσης λύκων μετά από έντονες διαμαρτυρίες.

Η ιταλική κυβέρνηση έθεσε σε αναμονή ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο για τη θανάτωση του 5% των λύκων της χώρας, προς μεγάλη ανακούφιση των οικολόγων και φιλόζωων που είχαν κινητοποιηθεί σε όλη την Ιταλία.

Το μέτρο είχε οριστεί αρχικά να εγκριθεί σε μια διάσκεψη κρατικών και περιφερειακών εκπροσώπων στη Ρώμη, αλλά μετά από σθεναρή αντίσταση ελήφθη η απόφαση να μελετηθεί περαιτέρω το θέμα.

«Οι λύκοι δεν είναι ακόμη ασφαλείς, αλλά προς το παρόν η κοινή λογική θριάμβευσε χάρις στις διαδηλώσεις», δήλωσε η Μικέλα Βιτόρια Μπραμπίλα, επικεφαλής της Ιταλικής Οργάνωσης για την Προστασία των Ζώων και του Περιβάλλοντος.

Μια νέα διάσκεψη, όπου θα αποφασιστεί αν θα υιοθετηθεί το σύνολο ή ένα μέρος του σχεδίου, προγραμματίστηκε για το τέλος του Φεβρουαρίου.

Ο λύκος του είδους Canis lupus italicus (υποείδος του γκρίζου λύκου), που διακρίνεται από τη γούνα του, η οποία κοκκινίζει το καλοκαίρι, αποτελεί προστατευόμενο είδος από το 1971. Πιστεύεται ότι περίπου 1.600 ζουν στις ορεινές περιοχές των Απεννίνων Όρεων και περίπου 150 στις Άλπεις.

Οι αντίπαλοι του σχεδίου επιμένουν ότι η έλλειψη πρόσφατης απογραφής πληθυσμού σημαίνει ότι οι αριθμοί στα Απέννινα μπορεί να είναι μεταξύ 1.070 και 2.472, και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουν στη θανάτωση του 5%. Εξάλλου, οι οικολογικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι άλλα μέτρα για την προστασία των ζώων των κτηνοτρόφων της περιοχής θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικά. Επιπλέον, δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις ζημιές που προκαλούν οι λύκοι.

Οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζουν ότι οι επιθέσεις στα ζώα τους, κυρίως σε βοοειδή, έχουν πολλαπλασιαστεί και ότι ο έλεγχος του πληθυσμού είναι αναγκαίος.

Κείμενο ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή: dasarxeio.com

Θάνατος (μαζικός) πτηνών στις λιμνοθάλασσες Βιστωνίδας-Ισμαρίδας & δελτα Νέστου.

Στις 30-01-2017, ενημερώθηκε ο Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Νέστου- Βιστωνίδας- Ισμαρίδας για την ύπαρξη νεκρών πτηνών της άγριας πανίδας, στην ευρύτερη περιοχή περιμετρικά της λιμνοθάλασσας Ξηρολίμνης (Φανάρι).

Πραγματοποιήθηκε αυτοψία από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης, κατά την διάρκεια της οποίας διαπιστώθηκε η ύπαρξη μεγάλου αριθμού νεκρών ειδών ορνιθοπανίδας, ανάμεσα σε αυτά Βουβόκυκνοι (Cygnus olor), Φοινικόπτερα (Phoenicopterus roseus),Φαλαρίδες (Fulica atra), Κορμοράνοι (Phalacrocorax carbo), Βαρβάρες (Tadorna tadorna), ένας Θαλασσοπρίστης (Mergus serrator) και μία Λαγγόνα (Phalacrocorax pygmeus), στο σύνολο της παρόχθιας ζώνης της λιμνοθάλασσας Ξηρολίμνης.

Άμεσα ειδοποιήθηκε η Κτηνιατρική Υπηρεσία Ροδόπης η οποία πήγε στην περιοχή για συλλογή δειγμάτων. Πιθανή αιτία του θανάτου των πουλιών μπορεί να είναι η εξασθένηση τους λόγω των έντονων καιρικών φαινόμενων των τελευταίων ημερών. Οι χαμηλές θερμοκρασίες, οι χιονοπτώσεις και τα παγωμένα νερά των λιμνοθαλασσών είχαν ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει διαθέσιμη τροφή.

Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε και το γεγονός οι θάνατοι να οφείλονται στον ιό της γρίπης των πουλιών για αυτό το λόγω τα δείγματα που πάρθηκαν από την Κτηνιατρική Υπηρεσία Ροδόπης στάλθηκαν στη Θεσσαλονίκη για ανάλυση και αναμένουμε τα αποτελέσματα. Ακολούθησε περισυλλογή των νεκρών πτηνών από κλιμάκιο του Δήμου Κομοτηνής και της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας Ροδόπης.

 

 

Πηγή: Φορέας Διαχείρησης Δελτα Νέστου-λιμνών Βιστωνίας & Ισμαρίδας

Σήμερα γιορτάζεται η «Παγκόσμια ημέρα των Υγροτόπων» !!!..

«H Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου«.

Στις 2 Φεβρουαρίου 1977 υπογράφτηκε η Σύμβαση για τους Υγροτόπους στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν, στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας. Υγρότοποι χαρακτηρίζονται τα δέλτα, τα έλη, οι λίμνες, οι λιμνοθάλασσες, οι πηγές, οι εκβολές, οι ποταμοί και οι τεχνητές λίμνες.

Η συνθήκη Ραμσάρ αποσκοπεί στην προστασία και τη συνετή χρήση όλων των υγροτόπων μέσω τοπικών και εθνικών δράσεων και διακρατικής συνεργασίας ως μια συνεισφορά στην αειφόρο ανάπτυξη.
Στη συνθήκη περιλαμβάνονται 1524 υγρότοποι με έκταση 520 εκατομμυρίων στρεμμάτων περίπου.

Στη χώρα μας, βασει της σύνθήκης Ραμσάρ, προστατεύονται δέκα υγρότοποι:
Δέλτα Έβρου, οι λίμνες Ισμαρίδα και Βιστονίδα, το Πόρτο Λάγος και οι γύρω λιμνοθάλασσες, το Δέλτα και η λιμνοθάλασσα Νέστου, η τεχνητή λίμνη Κερκίνη, οιλίμνες Βόλβη και Κορώνεια, το Δέλτα των ποταμών Αξιού- Λουδία-Αλιάκμονα, οΑμβρακικός κόλπος, η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και η λιμνοθάλασσα Κοτύχι στο Νομό Ηλείας.

Όπως τονίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι υγρότοποι της χώρας μας υποβαθμίζονται σε τέτοιο βαθμό, ώστε να χάνεται η μοναδική οικολογική τους αξία. Αλλαγές στο υδρολογικό καθεστώς, αλλοίωση και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, απόρριψη στερεών και εκροή αστικών αποβλήτων, παράνομη και αυθαίρετη δόμηση, εντατικοποίηση της γεωργίας και λαθροθηρία είναι μόνο ορισμένα από τα εντονότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Σχετικοί ιστότοποι:

–Ramsar.org
–WorldWetlandsDay.org
–Wetlands International
–World Wide Fund for Nature (WWF)
–Ελληνική Ορνιθολογικη Εταιρεία

Πηγή: Σαν σήμερα.gr