Λύκοι στου Φιλοπάππου!!!....



Ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση προκαλεί ανησυχία στην κοινή γνώμη, το ίδιο όμως συμβαίνει και με ένα είδος που γίνεται απειλητικό εκεί που ήταν απειλούμενο!

Στην πρώτη περίπτωση είναι ο λευκός ρινόκερος του Βορρά, υποείδος για την ακρίβεια, για τον οποίο πρόσφατα δημοσιεύματα ανέφεραν μείωση του πληθυσμού του από 4 σε 3 άτομα! Στη δεύτερη περίπτωση είναι ο λύκος, που έφτασε να γίνει τόσο προβληματικός για τα κοπάδια των Γάλλων κτηνοτρόφων, ώστε να προκαλέσει τον Νοέμβριο του 2014 διαδήλωση στο Παρίσι. Ιδιαίτερο στοιχείο της διαμαρτυρίας ήταν η φωτογράφηση αμνοεριφίων με φόντο τον Πύργο του Άιφελ!
Το σενάριο του απειλούμενου είδους που έγινε απειλητικό παίχθηκε και στον ελλαδικό χώρο: Οι πολιτικές προστασίας του λύκου από το 1993, σε συνδυασμό με τις αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων απέδωσαν τόσο ώστε να αυξηθεί και να πληθύνει το είδος...
Έτσι, το έτος 2000 στο χωριό Άγραφα της Ευρυτανίας, σε μια Ημερίδα υπό τον τίτλο «Οικολογική κτηνοτροφία και ζημιές λύκων στα Άγραφα», βρεθήκαμε με τον γιατρό Απόστολο Γιαννόπουλο σε ένα κλίμα πανκτηνοτροφικής εξέγερσης, κυρίως λόγω των αθετήσεων των υποσχέσεων του υπουργείου περί αποζημιώσεων.
Το 2007 σε μια ορειβατική δραστηριότητα χάραξης μονοπατιών στον Κιθαιρώνα, συναντήσαμε έναν απίθανο κτηνοτρόφο, της αρμοδιότητας του Χάρυ Κλυνν, που επιβεβαίωσε την παρουσία λύκων στην περιοχή, ενώ το ίδιο έγινε στον Ελικώνα και τελευταία στην Πάρνηθα. Στο μέλλον δεν αποκλείεται να διεισδύσουν ακόμη και στον λόφο του Φιλοπάππου...
Τα πράγματα είναι σκούρα για τη νομαδική κτηνοτροφία αλλά και για την παραμυθοπλασία, που εδώ και χρόνια κατασκεύαζε μια νέα, εξημερωμένη εικόνα, απορριπτική κάποιων όρων («λυκοφιλίες», «λυκοσυμμαχίες») και συμβατή με το πρόταγμα της βιοποικιλότητας.
Η αρχή είχε γίνει με τον Γουόλτ Ντίσνεϊ και με εκείνη την ξεκαρδιστική αφήγηση για το καλό λυκόπουλο, που ήταν φίλος με τα γουρουνάκια και έσωζε την υπόληψη του κακομαθημένου πατέρα του με τις «παραδοσιακές αρχές», όμως δεν έλειπαν και πιο εξτρέμ αφηγήσεις. Ακόμη και η ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας ήταν επόμενο να επανεκδοθεί δεόντως οικολογικοποιημένη, υπό τη μορφή μάλιστα και ανέκδοτων σόκινγκ...
«Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεκινάει να πάει στη γιαγιά της στο δάσος. Στον δρόμο συναντάει ένα λιβάδι με μαργαρίτες. Τις κόβει όλες, για να τις προσφέρει στη γιαγιά της, και συνεχίζει. Παρακάτω πέφτει σε ένα λιβάδι με παπαρούνες. Πετάει τις μαργαρίτες κάτω και κόβει όλες τις παπαρούνες. Τελικά φτάνει σε ένα λιβάδι με ορχιδέες. Πετάει τις παπαρούνες και κόβει όλες τις ορχιδέες...
Όμως σε μικρή απόσταση από εκεί, συναντάει τον λύκο. Της λέει αυτός: Ή θα μου καθίσεις, ή θα σε φάω! Αυτή του απαντά: Φυσικά και θα σου καθίσω! Κάνουν μια φορά σεξ, τελειώνει ο λύκος. Αυτή ζητάει κι άλλο! Κάνουν δεύτερη φορά, κάνουν τρίτη, στην τέταρτη ο λύκος παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει! Ηθικόν δίδαγμα: Η πόρνη γυναίκα καταστρέφει ΚΑΙ τη χλωρίδα ΚΑΙ την πανίδα!»
Πρόσφατα, στο χωριό Σκαμνέλι των Ιωαννίνων, οι κάτοικοι έβαλαν φωτιά σε δασική έκταση, φοβισμένοι από τις αγέλες των λύκων που περιδιάβαιναν στην περιοχή. Εξάλλου, σε εκπομπή του καναλιού ΑΤΤΙΚΑ (16.11.15) σχετικά με μια φάρμα εκτροφής γαϊδουριών, οι ιδιοκτήτες ρητά και κατηγορηματικά απέκλεισαν την ελευθέρα βοσκή των ζώων τους, λόγω των λύκων που κυκλοφορούσαν στα πέριξ...
Στην εποχή μας το μέσο IQ διέπεται από ανοδικές τάσεις, όμως υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι οι λύκοι ή τα φίδια εποικίζουν συγκεκριμένες περιοχές έπειτα από παρέμβαση οικολόγων! Η υπόθεση είναι πολύ γελοία για να χρήζει απάντησης, όμως δεν είναι αστεία η πρόθεση ελέγχου κάποιων ζωϊκών πληθυσμών από άσχετους παράγοντες. Αλλά οι ζωϊκοί πληθυσμοί, δηλαδή η φύση, είναι σαν τα παιδιά: γενικώς αξιαγάπητη και ωφέλιμη, αν και κάποτε ζημιογόνα...

Toυ Γιάννη Σχίζα, Δημοσίευμα στην Αυγή.