Λόγω μείωσης των κυνηγών...
Ενα εκατομμύριο αγριόχοιρους, διπλάσιους απ' ό,τι υπήρχαν πριν από δέκα χρόνια, φιλοξενεί σήμερα η Ιταλία και οι ζημιές που προκαλούν στη γεωργία υπολογίζονται στα εκατό εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Λόγω μείωσης των κυνηγών...
Ενα εκατομμύριο αγριόχοιρους, διπλάσιους απ' ό,τι υπήρχαν πριν από δέκα χρόνια, φιλοξενεί σήμερα η Ιταλία και οι ζημιές που προκαλούν στη γεωργία υπολογίζονται στα εκατό εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Σύμφωνα με την οικολογική λογική των εκεί οικολόγων, για το πρόβλημα αυτό φταίνε οι κυνηγοί, διότι δεν είναι αρκετοί και όσοι έμειναν είναι... υπέργηροι. Σωστά ακούσατε.
Το οικολογικό λόμπι στη γείτονα χώρα ρίχνει το φταίξιμο όχι στις δικές του πιέσεις που οδήγησαν σε μείωση των κυνηγών, αλλά στους ίδιους τους κυνηγούς, τα θύματα των σκανδαλωδών πιέσεων που άσκησαν οι οικολόγοι στους κυνηγούς της Ιταλίας.Οι κυνηγοί στην Ιταλία του 1980 ήταν περισσότεροι από 1,7 εκατομμύρια. Ακολούθησε μια σειρά καταπιεστικών νόμων που πέρασαν με πίεση του οικολογικού λόμπι.
Σήμερα ο κυνηγός στην Ιταλία υφίσταται γραφειοκρατικούς ελέγχους που καθιστούν το κυνήγι άσκηση για γερά νεύρα.
Εκτός από ασφυκτικά γεωγραφικά όρια, όπου τον περιορίζει η πανάκριβη άδεια κυνηγίου, ο κυνηγός αναγκάζεται να δέχεται ελέγχους στον κυνηγότοπο από μέλη οικολογικών οργανώσεων.
Το αποτέλεσμα ήταν να στραφούν οι Ιταλοί κυνηγοί περισσότερο στη σκοποβολή, κάτι που εξηγεί γιατί η κατανάλωση φυσιγγίων στην Ιταλία είναι 3 στο σκοπευτήριο για κάθε ένα που ρίχνεται στο κυνήγι.
Επίσης πολλοί Ιταλοί κυνηγοί κυνηγούν στο εξωτερικό και σπάνια στην Ιταλία. Μια ματιά στις διαφημίσεις για κυνηγετικές εκδρομές στα ιταλικά κυνηγετικά περιοδικά δείχνει πως τα κυνηγετικά ταξίδια έχουν εξελιχθεί σε βιομηχανία.
Πολλές ζημιές
Σε αυτό το φόντο οι αγριόχοιροι, όπως και τα μεγάλα οπληφόρα, έχουν αυξηθεί σε σημείο που οι ζημιές τους να απειλούν σοβαρά σημαντικούς τομείς της αγροτικής οικονομίας.
Σε αυτό το φόντο οι αγριόχοιροι, όπως και τα μεγάλα οπληφόρα, έχουν αυξηθεί σε σημείο που οι ζημιές τους να απειλούν σοβαρά σημαντικούς τομείς της αγροτικής οικονομίας.
 |
| Οι κυνηγοί θα έπρεπε να κηρύξουν απεργία και να αρνηθούν να κυνηγήσουν έστω και ένα αγριόχοιρο για μια διετία. Τότε θα δουν όλοι ποιος έχει δίκιο και ποιος λέει βλακείες |
Οι οινοπαραγωγοί της Τοσκάνης, πατρίδας του φημισμένου κρασιού Κιάντι Κλάσικο, παραπονιούνται για τις ζημιές που συνήθως σημειώνονται στην κρίσιμη εποχή του τρύγου. Η υπουργός Γεωργίας της Ιταλίας, Σίλβια Βέλο, δήλωσε ότι η κατάσταση πλησιάζει τα όρια συναγερμού.«Ας μας αφήσουν να κυνηγούμε όπως παλιά», απάντησε ο επικεφαλής μιας παρέας γουρουνοκυνηγών της Τοσκάνης και υπογράμμισε πως σήμερα υπάρχουν όροι που ελέγχουν το πού, το πότε, ακόμη και με πόσα σκυλιά θα στηθεί μια παγάνα για αγριόχοιρους. «Και δεν είναι μόνο οι ζημιές στη γεωργία. Οι αγριόχοιροι τρώνε τα αβγά εδαφόβιων πουλιών, τρώνε ακόμα και νεογέννητους λαγούς που βρίσκουν στο διάβα τους. Και βέβαια δεν αφήνουν τρούφα ούτε για δείγμα» πρόσθεσε ο αρχηγός της ομάδας, ο κύριος Βικαρέλι.
Οι «αντί» επιμένουν να δοκιμάζουν όλες τις παλιές και αποτυχημένες συνταγές, από χάπια αντισύλληψης για τον αγριόχοιρο, την επιστροφή του λύκου στην Τοσκάνη και τα ηλεκτροφόρα καλώδια. Η αντισύλληψη έχει αποδειχτεί παντελώς άχρηστη.
Οι λύκοι επανήλθαν στην Τοσκάνη αλλά προτιμούν τα οικόσιτα σκυλιά και τα αιγοπρόβατα. Οι λύκοι δεν είναι βλάκες για να ριψοκινδυνεύσουν τραυματισμό ή θάνατο σε μια μάχη με αγριόχοιρους.
Αλλά η παρουσία των λύκων ανάγκασε τους κτηνοτρόφους να πάρουν τσοπανόσκυλα, συνήθως Μαρέμμα, την τοπική φυλή τσοπανόσκυλου.
Βέβαια το τσοπανόσκυλο δεν ξέρει οικολογική πολιτική, και στρέφεται εναντίον όλων των ξένων όντων που εμφανίζονται οπουδήποτε κοντά στο κοπάδι.
 |
| Η κατάσταση στην Ιταλία αντανακλά μια πανευρωπαϊκή εικόνα. Ακόμα και στην Αγγλία, που δεν είχε αγριόχοιρο πριν από μερικά χρόνια, τα λίγα άτομα που ξέφυγαν από μονάδες εκτροφής θέριεψαν. |
Τα τσοπανόσκυλα
Ανάμεσα στα ξένα όντα είναι και οι τουρίστες και οι περιπατητές, και αυτό το πρόβλημα του φόβου των σκυλιών που μειώνει τους τουρίστες δεν είναι αποκλειστικά ιταλικό. Το ίδιο πρόβλημα έχουν και στις Αλπεις λόγω των τσοπανόσκυλων. Το έχουμε και στην Ελλάδα αλλά δεν το έχει μελετήσει κανείς.
Οσο για τα καλώδια, όπως αναφέρει ο παραγωγός κιάντι, Εντουάρντο Βεντιμίλια: «δεν είναι σκόπιμο να μετατρέψουμε την εξοχή της Τοσκάνης σε ένα είδος Γκουαντάναμο».
Ενας Ιταλός φίλος που αποσύρθηκε από το κυνήγι και έχει περιοριστεί αποκλειστικά στη σκοποβολή βλέπει την κατάσταση κάπως φιλοσοφικά.
«Αυτή είναι μια λαμπρή ευκαιρία να δείξουν οι οικολόγοι, αν μπορούν, πως η φύση διαθέτει κάποια ανώτερη σοφία και ισορροπεί χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
Οι κυνηγοί θα έπρεπε να κηρύξουν μιαν απεργία και να αρνηθούν να κυνηγήσουν έστω και έναν αγριόχοιρο για μια διετία. Τότε θα δουν όλοι ποιος έχει δίκιο και ποιος λέει βλακείες.
Ομως μας λείπει ο ιπποτισμός, αυτό που εσείς στην Ελλάδα λέτε λεβεντιά. Τρέχουμε σαν ζητιάνοι να αρπάξουμε όποιο ξεροκόμματο μας δίνουν και γινόμαστε άθελά μας οι χρήσιμοι ηλίθιοι».
Δεν του λείπει το κυνήγι; Ο συγκεκριμένος φίλος κυνηγούσε σχεδόν αποκλειστικά αγριόχοιρο.
«Μου λείπει αφάνταστα. Αλλά δεν θα ξεβρακωθώ κιόλας για το κυνήγι. Υπέστην έναν άνευ προηγουμένου εξευτελισμό με παιδαρέλια να με σταματούν στο κυνήγι και να με ελέγχουν λες και ήμουν έμπορος ναρκωτικών.
Ας πάνε τώρα να μιλήσουν με τους οινοπαραγωγούς της Τοσκάνης και να αναπτύξουν τις ιδέες τους, αλλά δεν τολμούν, έχουν βαρύ χέρι οι γεωργοί, ειδικά όταν έχουν αντικρίσει το πρωί το ξεπάτωμα ενός αμπελιού.
Οι αγριόχοιροί μας είναι γκουρμέδες, περιμένουν το σταφύλι να πιάσει τα γράδα του πριν το φάνε, δηλαδή η ζημιά γίνεται αφού έχει ξοδέψει λεφτά και μόχθο ο αγρότης» λέει ο Τζεράρντο και γελά με νόημα.
Η κατάσταση στην Ιταλία αντανακλά μια πανευρωπαϊκή εικόνα. Ακόμα και στην Αγγλία, που δεν είχε αγριόχοιρο πριν από μερικά χρόνια, τα λίγα άτομα που ξέφυγαν από μονάδες εκτροφής θέριεψαν.
Στην Ελλάδα έχουμε εξάπλωση του αγριόχοιρου μέχρι τα προάστια της Αθήνας. Τα αίτια της εξάπλωσης είναι πολλά και δρουν ταυτόχρονα. Είναι δύσκολο να απομονωθεί ένα αίτιο και να του αποδοθεί η «ευθύνη».
Από την εγκατάλειψη της υπαίθρου, την Κοινή Αγροτική Πολιτική, τη μείωση των κυνηγών, την οικολογική προπαγάνδα που αντικατέστησε την κοινή λογική στην διαχείριση βιοτόπων, αυτά και άλλα συνέβαλαν στη δημουργία της τρέχουσας κατάστασης.
Το πρόβλημα, και είναι πρόβλημα αν δεν είσαι γουρουνάς, είναι ότι ο αγριόχοιρος είναι ένα παμφάγο και ισχυρό ζώο με μεγάλη κινητικότητα.
Ο,τι βρει το τρώει, και κάποια στιγμή θα γίνει αισθητή η παρουσία του, όπως στην Ιταλία, με δραστική μείωση άλλων θηραμάτων και γενικά των εδαφόβιων ειδών.
Η έλλειψη συντεταγμένων παρατηρήσεων (προς Θεού, όχι μελετών!) για το τι γίνεται στην ύπαιθρο προστατεύει την κοινωνία από την αλήθεια. Αν γινόταν γνωστή και κατανοητή η υπάρχουσα κατάσταση, τότε μάλλον θα υπήρχε και κάποια αντίδραση.
Αυτό που έχουμε είναι οι αδύναμες φωνές μερικών γεωργών και τα κακά αποτελέσματα από ατυχήματα που συμβαίνουν σε καρτέρι αγριόχοιρου όταν οι αγρότες στήνουν καρτέρι όχι για να κυνηγήσουν, αλλά για να προστατεύσουν τις καλλιέργειές τους.
Με μια ενδοχώρα κυριολεκτικά εγκαταλειμμένη δύσκολα θα φτάσουν τα μαντάτα στα αστικά κέντρα, αλλά και αν φτάσουν, μάλλον δεν θα γίνει τίποτε το ουσιαστικό...
Keείμενο: Νικήτας Κυπρίδημος,
πηγή: ΕΘΝΟΣ-Κυνήγι
πηγή: ΕΘΝΟΣ-Κυνήγι
