Κουρνιάζει σε κωνοφόρα δέντρα (πεύκα, έλατα κ.λπ.) και υπερασπίζεται έντονα την περιοχή γύρω από τη φωλιά της. Το πρωί κατεβαίνει για να τραφεί στις πεδινές καλλιέργειες και στα δρυοδάση. Η όρασή της είναι σαν του αετού, εντοπίζει τα πάντα γύρω της και ιδιαίτερα τον κίνδυνο, καταγράφοντας κάθε κίνηση και κάθε παρουσία από χιλιόμετρα μακριά. Ο λόγος για το πουλί φάσα, που το κυνήγι της απαιτεί υπομονή, καλή κρυψώνα και σκοπευτικές ικανότητες.
Στις διαδρομές της προς εξεύρεση τροφής, ο κυνηγός την περιμένει καλά κρυμμένος, γιατί αλλιώς η φάσα θα τον εντοπίσει. Ο κυνηγός μπορεί να χρειαστεί να βρίσκεται για μέρες στη διαδικασία της παρακολούθησης, προκειμένου να εντοπίσει τον προορισμό των κοπαδιών. Αν οι φάσες μείνουν ανενόχλητες εκεί που κουρνιάζουν, τότε θα παραμείνουν στην περιοχή. Αν, όμως, κάποιος τις τουφεκίσει στα δέντρα που φωλιάζουν, εγκαταλείπουν την περιοχή και δύσκολα την ξαναχρησιμοποιούν –τουλάχιστον– την ίδια χρονιά.
Ο κυνηγός θα πρέπει να έχει από την κρυψώνα του ανοιχτό οπτικό πεδίο, να μένει όσο γίνεται ακίνητος, ώστε να μη γίνει αντιληπτός, γιατί τότε το θήραμα θα αλλάξει αμέσως πορεία. Σπασμένα κλαδιά με φύλλα μπορούν να χρησιμεύσουν για την κάλυψη της κρυψώνας. Επειδή το κυνήγι αυτό απαιτεί πολλή υπομονή, ένα καρεκλάκι για να κάθεται ο κυνηγός είναι χρήσιμο. Η φάσα κινείται ταχύτατα σε σχέση με το μέγεθός της και ο κυνηγός ενδέχεται να μην προλάβει καν να σηκώσει το όπλο του.
Μακρύκανα και τσοκαρισμένα όπλα
Επειδή ο κυνηγός πολύ δύσκολα θα έχει την ευκαιρία να τουφεκίσει σε μικρές αποστάσεις, κατάλληλα είναι τα μακρύκανα και τσοκαρισμένα όπλα και φυσίγγια με βαριές γομώσεις. Γεγονός, πάντως, είναι ότι οι φάσες θέλουν πολλαπλά τραύματα για να… πέσουν. Ιδανικό μέγεθος σκαγιών που χρησιμοποιούνται είναι το Νο 5 που δίνουν 220 σκάγια στην τουφεκιά, το Νο 6 με 270 σκάγια και το Νο 7 με 340 σκάγια στη βολή τους. Χρήσιμος είναι πάντα ένας καλά εκπαιδευμένος σκύλος, που θα επαναφέρει το θήραμα.
Όταν ο κυνηγός βγει από την κρυψώνα του και πυροβολήσει, οι τυχόν αστοχίες ή και θεαματικές επιτυχίες είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα των βαλλιστικών ικανοτήτων του. Καλό είναι, επίσης, ο κυνηγός να έχει άριστη γνώση του όπλου του και των φυσιγγιών, που χρησιμοποιεί. Στο συγκεκριμένο κυνήγι, η συχνή αλλαγή στο τουφέκι και στα φυσίγγια δεν είναι θετική.
Προκειμένου ο κυνηγός να μη γυρίσει με άδεια τσάντα, οι τουφεκιές του δεν πρέπει να στοχεύουν πάνω στο θήραμα, γιατί τότε τα σκάγια θα καταλήξουν πίσω από την ουρά του. Σύμφωνα με τους παλιούς κυνηγούς, ιδανικό είναι να πυροβολήσει κανείς μόνο όταν βλέπει τα πόδια του πουλιού. Προτιμότερο είναι οι κυνηγοί να πυροβολήσουν τη στιγμή που τους προσπερνούν, γιατί τα σκάγια διαπερνούν ευκολότερα το πυκνό της πτέρωμα, όταν θα τη βρουν από πίσω. Πολλαπλές τουφεκιές στα τυφλά στον όγκο του κοπαδιού δεν ενδείκνυνται, γιατί τότε η αποτυχία είναι σίγουρη. Επίσης, η τουφεκιά θα πρέπει να γίνεται με προσκόπευση, έτσι ώστε να προλαβαίνουν τον στόχο.
Αυτό που θα πρέπει να έχουν υπόψη οι κυνηγοί είναι ότι κατά τη βολή σε κινούμενο στόχο, η θέση των ποδιών, η σταθερότητα και η κινητικότητα του σώματος παίζουν καθοριστικό ρόλο. Για να προλάβουν τον κινούμενο στόχο, θα πρέπει να μοιράσουν καλά το βάρος και στα δύο πόδια, τα οποία με τη σειρά τους θα πρέπει να τοποθετηθούν σωστά, σύμφωνα με τον τύπο της τουφεκιάς που έχουν επιλέξει.
Αυτό που θα πρέπει να έχουν υπόψη οι κυνηγοί είναι ότι κατά τη βολή σε κινούμενο στόχο, η θέση των ποδιών, η σταθερότητα και η κινητικότητα του σώματος παίζουν καθοριστικό ρόλο. Για να προλάβουν τον κινούμενο στόχο, θα πρέπει να μοιράσουν καλά το βάρος και στα δύο πόδια, τα οποία με τη σειρά τους θα πρέπει να τοποθετηθούν σωστά, σύμφωνα με τον τύπο της τουφεκιάς που έχουν επιλέξει.
Ιδανικά μέρη
Πριν εμφανιστεί το κοπάδι από φάσες, ένα πουλί, σπανιότερα δύο ή τρία, εμφανίζεται ως οδηγός για να ερευνήσει τον τόπο. Οι έμπειροι και παλιοί κυνηγοί δεν πυροβολούσαν ποτέ αυτά τα πουλιά, γιατί αμέσως μετά ακολουθεί το μεγάλο κοπάδι.
Αν το κυνήγι γίνεται σε κάμπο, καλή είναι η επιλογή ενός σημείου κοντά σε ψηλά δέντρα, γιατί από εκεί θα περάσει οπωσδήποτε το κοπάδι. Αν, όμως, η περιοχή είναι ορεινή, ιδανικό θεωρείται ένα διάσελο, από το οποίο συνήθως οι φάσες επιλέγουν να περάσουν για να παρακάμψουν έναν ορεινό όγκο. Οι φάσες αποφεύγουν τις βαθιές χαράδρες, εκτός αν στο βάθος τους υπάρχει νερό, όπου πάνε για να ποτιστούν.
Σε απότομα φαράγγια, καλή θέση είναι κοντά στο «φρύδι» του γκρεμού, το οποίο αποτελεί ένα από τα αγαπημένα τους δρομολόγια. Το «περπατητό» κυνήγι της φάσας συνήθως αποφεύγεται. Αν όμως κάποιος το επιλέξει, θα είναι μόνο και μόνο για να χαρεί μία… βόλτα στη φύση, καθώς είναι σίγουρο ότι δεν θα υπάρξει η προσδοκώμενη καρποφορία.
Άρθρο της Ανθή Γεωργίου
ΠΗΓΗ http://www.ypaithros.gr/author/ageorgiou/
