Λιγότερες αλεπούδες, διπλάσιοι λαγοί!!!...



Πιο επίσημη μελέτη δεν γίνεται! Το 2004 το υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Θεμάτων Υπαίθρου της Αγγλίας αποφάσισε να διπλασιάσει τον πληθυσμό του λαγού μέχρι το 2010.


Προφανώς σε λίγους μήνες θα έχουμε την εκτίμηση του αποτελέσματος. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε εδώ είναι ότι η μελέτη, που εκπόνησε ο δρ David Cowan δεν απέδιδε καμία ευθύνη στο κυνήγι του λαγού, ούτε και πρότεινε αλλαγή του καθεστώτος κυνηγίου του. Σημειώστε μάλιστα ότι ο λαγός στην Αγγλία δεν έχει κλειστή περίοδο και μπορεί να κυνηγηθεί όλο τον χρόνο, εκτός της Κυριακής και της ημέρας των Χριστουγέννων!

Στη μελέτη του ο δρ Cowan παρατηρεί ότι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν «κλειστή» περίοδο, καταγράφουν μείωση του λαγού παρόμοια με αυτή της Βρετανίας. Η μείωση του λαγού στη Βρετανία, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, παρατηρείται από το 1960.
Τα αίτια...
Τα αίτια δεν είναι εξακριβωμένα, αλλά η γενική διαπίστωση της μείωσης, αναπόφευκτα οφείλεται σε κάποιον κοινό, πανευρωπαϊκό, παράγοντα. Και αυτός μάλλον είναι η αλλαγή της καλλιέργειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σημειώνεται ότι η Βρετανία μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΟΚ τότε) το 1972 και άρχισε να εφαρμόζει την Κοινή Αγροτική Πολιτική που ήδη εφαρμοζόταν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι η Αγγλία «ξεπάτωσε» με επιδότηση δεκάδες χιλιάδες τρέχοντα χιλιόμετρα φυσικού φράχτη μέσα σε μία δεκαετία από την ένταξή της στην ΕΟΚ. Ο δρ Cowan, καταγράφοντας τα αίτια της μείωσης, βάζει πρώτες τις ασθένειες, μετά την αρπακτικότητα και τελευταίο το περιβάλλον.

Ο επιστήμονας μνημονεύει εκείνη τη μελέτη του Tapper που είχαμε δημοσιεύσει στο «Εθνος - Κυνήγι» πριν από χρόνια και κατέγραφε μείωση της αναπαραγωγής το λαγού μέχρι και 100% λόγω αλεπούς.
Η αλεπού στην Αγγλία αυξάνεται σε όλη σχεδόν την επικράτεια από το 1980 και μετά. Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι στην Ελλάδα η αλεπού έχει περάσει σε ένα ειδικό καθεστώς από το 1992, με τις ευλογίες του τότε Γ.Γ. Αισθητικών Δασών κυρίου Κατσούδα που κατήργησε τον όρο «επιβλαβές». Η αλεπού συγκαταλέγεται στα θηρεύσιμα είδη, αλλά δεν κυνηγιέται, αφού δεν θεωρείται θήραμα από τους κυνηγούς. Είναι ενδιαφέρον ότι το πολυσυζητημένο κυνήγι της αλεπούς με σκυλιά δίωξης (αγέλες Μπιγκλ και Χάριερ) ή με σκυλιά καταδίωξης, ευθύνεται για «αμελητέα επίπεδα» μείωσης όπως καταγράφει ο δρ Cowan. Από τους θηρευθέντες λαγούς, μόλις το 6% θηρεύεται από σκυλιά.
Μεγαλύτερη πυκνότητα
Ο τρίτος παράγοντας που επιδρά στον λαγό είναι η ποιότητα περιβάλλοντος. Εδώ ο δρ Cowan μνημονεύει μελέτες από την Ουγγαρία, όπου η αύξηση του μεγέθους των χωραφιών στην εποχή των μεγάλων κρατικών αγροκτημάτων οδήγησε σε μείωση του λαγού. Η μεγαλύτερη πυκνότητα καμπίσιων λαγών διατηρήθηκε σε σχετικά μικρά χωράφια με τριφύλλια. Παράλληλα, στην Αγγλία, οι μελέτες δείχνουν ότι οι λαγοί αποφεύγουν σημεία που βόσκονται από κοπάδια και αγελάδες. Λογικό είναι ότι οι λαγοί, ως ζώα που κρύβονται σε επίπεδα σημεία και σε ρηχά βαθουλώματα στο έδαφος, δεν θα διακινδυνεύσουν να ποδοπατηθούν από αγελάδες.
 Αυτό που δεν αναφέρει ο δρ Cowan είναι ότι η κάθε αγελάδα επιδοτείται από την Ευρώπη και έτσι ο πληθυσμός της αγελάδας αυξήθηκε απότομα στην Αγγλία λόγω της ΚΑΠ. Μας μένουν λίγοι μήνες για την αξιολόγηση της μελέτης και των μέτρων που έχουν εφαρμόσει οι Αγγλοι. Αν τα καταφέρουν και διπλασιάσουν τους λαγούς τους σε λιγότερο από μία δεκαετία, χωρίς να μειώσουν ούτε μέρα από το ολόχρονο κυνήγι του λαγού (και την πώληση του θηράματος σε σούπερ μάρκετ των Αθηνών), τότε θα αξίζει να δανειστούμε τα φώτα τους.

Κείμενο Νικήτας Κυπρίδημος
Φωτογραφιες MASSOLI NOVELLI
Πηγή: EΘΝΟΣ-Κυνήγι