"Οι μπεκάτσες των νησιών"...

Οι ενναλακτικές για τον χιονιά.

Χώρα νησιωτική η δική μας, αλλά οι περισσότεροι τείνουμε να το ξεχνάμε από τις «μαντεψιές μας» για τις κινήσεις της μπεκάτσας... Ομως, τα νησιά, εξαιτίας της απομόνωσής τους τον χειμώνα, συνθέτουν μερικά πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που ναι μεν εμείς τα αγνοούμε, οι μπεκάτσες όμως όχι!

Αντιθέτως με τους περισσότερους από εμάς, ο κυνηγός που μένει μόνιμα σε ένα νησί είναι αναγκασμένος να παρακολουθεί ένα «χρονοδιάγραμμα» διαφορετικό από το δικό μας, γιατί δεν έχει πολλά περιθώρια στις επιλογές του. Και συχνά είναι ο πιο μεγάλος «κερδισμένος»!!!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε ένα νησί μέσα από τα μάτια και τις ανάγκες μιας μπεκάτσας? Κατά κύριο λόγο τα δικά μας νησιά έχουν κλίμα θερμότερο και βροχές λιγότερες από την ενδοχώρα.

Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες για την παρουσία της μπεκάτσας, όχι τόσο για την άφιξή της όσο -κυρίως- για τη διάρκεια της παραμονής της.

Οι μπεκάτσες κάνουν τις πρώτες επισκέψεις στα νησιά μετά τις πρώτες 10 μέρες του Οκτώβρη, στα ίδια περίπου μέρη που πιάνουν και τα ορτύκια στα περάσματά τους.

Βασικός παράγοντας για να έχει διάρκεια αυτή η παρουσία είναι να έχει βρέξει αρκετά μέχρι τότε και να μην έχει στεγνώσει το χώμα...

Μετά από αυτή την περίοδο αρχίζουν να πιάνουν στα κλασικά μπεκατσοτόπια, που λίγο-πολύ υπάρχουν σε όλα τα νησιά, έστω κι αν είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με την ενδοχώρα.

Αν μέχρι τότε δεν έχει βρέξει, το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότερες θα φύγουν για να βρουν καταλληλότερα μέρη.

Θα παραμείνουν όμως κάποιες σε πολύ συγκεκριμένα σημεία, που τους παρέχουν συνθήκες ανεκτές, κυρίως σε μεγάλα υψόμετρα ή σε τοποθεσίες με βαρκά και υγρασίες.

Αυτές οι μπεκάτσες είναι στην πλειονότητά τους πουλιά μεγαλύτερα σε ηλικία, που έχουν επισκεφθεί ξανά στο παρελθόν τα συγκεκριμένα σημεία.

Η επιφυλακτικότητα, η καχυποψία και η πονηριά τους αποτελούν θέμα συζήτησης για τους νησιώτες κυνηγούς, καθώς στα κυνηγετικά στέκια τις γνωρίζουν σχεδόν όλες? με το όνομά τους!

Σαν «μαγνήτης»...
Ενας καθοριστικός παράγοντας για τη σχέση της μπεκάτσας με τα νησιά είναι και το πολύ ιδιαίτερο κλίμα που έχουν αυτοί οι τόποι λόγω της θάλασσας. Ενα κλίμα ήπιο, με μαλακούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια...

Τα νησιά τραβάνε τις μπεκάτσες σαν «μαγνήτης», όταν επικρατεί παρατεταμένος παγετός στην ηπειρωτική και βόρεια χώρα.

Το ράμφος της μπεκάτσας είναι ουσιαστικά ένα λεπτεπίλεπτο, υπερευαίσθητο και πολύ εξειδικευμένο όργανο αναζήτησης της τροφής της.

Σε καμία περίπτωση δεν είναι κατασκευασμένο για να τρυπάει σκληρές επιφάνειες, όπως το ξερό χώμα και ο πάγος.

Η μπεκάτσα είναι αναγκασμένη να μετακινείται αποφεύγοντας τον πάγο ή αναζητώντας θερμότερα σημεία μέσα σε ρεματιές, κοντά σε τρεχούμενα νερά που δεν παγώνουν.

Οι παραθαλάσσιες ζώνες και τα νησιά, κυρίως αυτά του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για τις μπεκάτσες σε αυτές τις συνθήκες.

Το πλεονέκτημα ενός μπεκατσοκυνηγού στα νησιά είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ψάξει πολύ για να βρει? τον μπεκατσότοπο!

Στην Ηπειρο, στην Αρκαδία ή στο Κιλκίς, μια πλαγιά μπορεί να βρίθει από μπεκάτσες και η ακριβώς διπλανή της να μην έχει τίποτα... Στα νησιά όμως τα δεδομένα αλλάζουν!

Η απομόνωση και η σχετικά περιορισμένη έκταση των νησιών αναγκάζουν τις μπεκάτσες να προτιμούν, να τρέφονται και να «κουρνιάζουν» στα ίδια σημεία.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι θέσεις που βρίσκουμε τις μπεκάτσες να είναι οι ίδιες κάθε χρονιά. Το μέρος που έχει «κρατήσει» μπεκάτσες τη μια χρονιά, το πιθανότερο είναι να κρατήσει μπεκάτσες και την άλλη.

Οχι ότι αυτό δεν ισχύει και σε άλλα σε άλλες περιοχές, αλλά λόγω του χαρακτήρα των νησιών μας, το φαινόμενο εκεί είναι εντονότερο.

Τόπος διαχείμασης...
Τα νησιά αποτελούν για τις μπεκάτσες έναν μεγάλο μεταναστευτικό διάδρομο προς τον Νότο, με πολλούς σταθμούς ξεκούρασης, ανεφοδιασμού αλλά και διαχείμασης.

Αυτός ο μεγάλος «αεροδιάδρομος» κατανέμεται γεωγραφικά σε τρεις άξονες: τον δυτικό που είναι από την πλευρά του Ιονίου, τον κεντρικό που περιλαμβάνει όλο τον κεντρικό άξονα της χώρας μας, τις Σποράδες την Εύβοια και τις Κυκλάδες, και τον ανατολικό που περιλαμβάνει όλα τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα?

Κάθε πουλί που ξεκινάει το μεταναστευτικό του ταξίδι, ακολουθεί και μια συγκεκριμένη πορεία προς τον τόπο διαχείμασής του. Από μελέτες και δακτυλιώσεις που έχουν γίνει κυρίως στη Βόρεια και την Κεντρική Ευρώπη έχει διαπιστωθεί ότι οι μπεκάτσες ακολουθούν μια νοτιοδυτική πορεία.

Για παράδειγμα οι μπεκάτσες από τη Σκανδιναβία θα διαχειμάσουν στην πλευρά της Ισπανίας, ενώ οι μπεκάτσες που επισκέπτονται τη χώρα μας από τη δυτική πλευρά, προέρχονται από περιοχές της Ρωσίας? Αυτές του ανατολικού «αεροδιαδρόμου» προέρχονται από περιοχές της Ουκρανίας, στη βόρεια πλευρά του Εύξεινου Πόντου.

Να, λοιπόν, γιατί υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην παρουσία της μπεκάτσας στις διάφορες περιοχές της χώρας μας, από χρονιά σε χρονιά.

Τον ένα χρόνο μπορεί ο κεντρικός «άξονας» της χώρας μας να είναι φτωχός σε πουλιά, ενώ στην πλευρά της Ηπείρου ή του Ανατολικού Αιγαίου οι μπεκάτσες να? βγάζουν μάτια!

Τέτοιες διαφορές έχουν τη ρίζα τους στις επιδράσεις που μπορεί να δέχεται ένας πληθυσμός σε τόπους πολύ διαφορετικούς, αλλά και απομακρυσμένους μεταξύ τους (όπως π.χ. μια παρατεταμένη ξηρασία κατά την αναπαραγωγική περίοδο ή η κυνηγετική πίεση που μπορεί να έχει δεχτεί ένας πληθυσμός σε χώρες υποβαθμισμένες, όπου όλα μπορεί να θυσιαστούν στον βωμό του εύκολου και γρήγορου κέρδους).

Αυτή η εκτός ορίων οικονομική εκμετάλλευση της μπεκάτσας σε κάποιες χώρες φωλεοποίησης, ακόμα και κατά την περίοδο του ζευγαρώματος και της αναπαραγωγής των πουλιών, έχει προσδώσει στις μπεκάτσες χαρακτηριστικά που δεν τα είχαν παλαιότερα. Πουλιά που δεν μπλοκάρονται εύκολα ή δεν δέχονται καθόλου φέρμα από την αρχή της περιόδου, μπεκάτσες άγριες, καχύποπτες και πονηρεμένες?

Στον χαρακτήρα αυτό όμως παίζει ρόλο και ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχουν κατά τη μετανάστευσή τους οι μπεκάτσες.

Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσής τους ταξιδεύουν σε χαλαρές ομάδες, που αποτελούνται από άτομα πολλές φορές συγγενικά μεταξύ τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα μικρά να μαθαίνουν να ξεχειμωνιάζουν στα ίδια μέρη με αυτά που επισκέπτονταν και οι γονείς τους.

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;

Οταν όταν πουλιά αυτά επισκέπτονται τόπους σχετικά περιορισμένους, όπως τα νησιά, και η πίεση η οποία δέχονται είναι μεγάλη, αναγκάζονται να προσαρμοστούν ανάλογα!

Ετσι και έχουμε τα λεγόμενα «φαντάσματα», που κάποιες φορές τα ακούμε, αλλά ποτέ δεν τα βλέπουμε.

Κείμενο του Λεονάρδου Στεφάνου, δασοπόνου /  Φωτογραφίες R. Massoli-Novelli

Πηγή: EΘΝΟΣ-Κυνήγι

Η ανακάλυψη της Κριμαίας!!..

Ο "πρώτος" των Ιταλών....

Η «επέλαση» των Ιταλών κυνηγών στην Κριμαία έχει αναλυθεί σε δεκάδες άρθρα επί άρθρων, κυρίως για τις επιπτώσεις της στον πληθυσμό της μπεκάτσας, που αποδημεί και στη χώρα μας. Αν και οι Ελληνες έφτασαν πρώτοι στα παράλια της Ουκρανίας από την εποχή του Ιάσονα, ήταν οι Ιταλοί νομάδες του κυνηγίου που εκμεταλλεύτηκαν αμέσως την πτώση του καθεστώτος της Σοβιετικής Ενωσης.

Τα μπεκατσοτόπια της Κριμαίας τα ανακάλυψε πρώτος από όλους ο Ντάριο Παστόρε, ένας φανατικός κυνηγός που ταξίδευε σ’ όλη την Ευρώπη από τη δεκαετία του 1960 κιόλας...

Με τη βοήθεια θηραματολόγων, έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι μπεκάτσες της Ρωσίας, όταν μεταναστεύουν, μπορούν να σταματήσουν μόνο στην Κριμαία.

Τόσο τα πανύψηλα Ουράλια Ορη από τη μία όσο και το δύσκολο πέρασμα της Μαύρης Θάλασσας από την άλλη «υποχρέωναν» τις μπεκάτσες να εξασφαλίσουν έναν ασφαλή τόπο με πλούσια βλάστηση και τροφή πριν από το ταξίδι προς την Τουρκία και την Ελλάδα.

Οι φίλοι του, Κλαούντιο Λεονέτι και Τούλιο Οτσίνι, μιλάνε με σεβασμό γι’ αυτόν στις παρέες των φανατικών μπεκατσοκυνηγών ανά την Ευρώπη.

Επεσε διάνα...

Η Κριμαία ήταν ο «στόχος» και ο Παστόρε πήρε το 1993 την απόφαση να κυνηγήσει στην περιοχή πρώτος και μόνος.

Επεσε διάνα στις προβλέψεις του, αφού συνάντησε πλήθος πουλιών σε έρημους κυνηγότοπους, καθώς οι ντόπιοι κυνηγούσαν μόνο ελάφια και αρκούδες.

Οσοι δηλαδή είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν φυσίγγια...

Το 1996, συνεργάστηκε με τις δασικές αρχές του KRYMLES και χρηματοδότησε με 500.000 δολάρια την κατασκευή κυνηγετικών περιπτέρων στον Bakhtchissiray, Stary Krym και στη Συμφερόπολη.

Παρά τις υπερβολές κάποιων συμπατριωτών του, ο Παστόρε έχαιρε της εκτίμησης του Δασαρχείου του KRYMLES, ενώ το κυνήγι της μπεκάτσας στην Κριμαία θεωρείται ακόμη και σήμερα αποκλειστικά δικό του όραμα.

Οι φίλοι του, Κλαούντιο Λεονέτι και Τούλιο Οτσίνι, μιλάνε με σεβασμό γι’ αυτόν στις παρέες των φανατικών μπεκατσοκυνηγών ανά την Ευρώπη.

Ανήκουν στην ομάδα με τους πρώτους 20 κυνηγούς που πήγαν με τον Παστόρε στην Κριμαία. Ο Ντάριο Παστόρε πέθανε πριν από 6 χρόνια, χωρίς να σταματήσει ούτε μία χρονιά να κυνηγά στην αγαπημένη του Κριμαία, που τη θεωρούσε δεύτερο σπίτι του.

Κυνηγοί που τον γνώρισαν επιβεβαιώνουν τη μεγάλη του αγάπη στο κυνήγι και στη φύση, αλλά και το πάθος του για τις μπεκάτσες.

Για την προσφορά του όμως ή όχι στο κυνήγι της μπεκάτσας θα τον κρίνει η... Ιστορία!

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;

Τα τελευταία τρία χρόνια η Κριμαία έχει περάσει στα χέρια της Ρωσίας και έχει περιοριστεί η ασυδοσία των Ιταλών κυνηγών, που επικρατούσε επί ουκρανικής κατοχής. Μάλιστα, μέχρι και πέρσι κανένας κυνηγός-τουρίστας δεν τολμούσε να επισκεφθεί την περιοχή. Λέτε γι’ αυτό να αυξήθηκαν οι μπεκάτσες στη χώρα μας;

Κείμενο-φωτογραφίες Αντώνης Μπληζιώτης

Πηγή: ΕΘΝΟΣ-Κυνήγι

Λύκοι επιτίθενται σε κυνηγόσκυλα στα Κρούσσια όρη;

"Κίνδυνος για κυνηγόσκυλα".

Πολλά περιστατικά με λύκους που επιτίθενται απροκάλυπτα σε σκυλιά, μέρα και χωρίς να φοβούνται τίποτα, έχουν τρομοκρατήσει τους κυνηγούς στα Κρούσσια όρη. Εκεί, στο φυσικό σύνορο μεταξύ των νομών Κιλκίς και Σερρών, δεκάδες σκυλιά βρίσκονται κατασπαραγμένα από αγρίμια.

Συγκεκριμένα, μέσα σε μόνο μία εβδομάδα του Νοεμβρίου έχουν χαθεί γύρω στα επτά σκυλιά από επιθέσεις λύκων. Τα σκυλιά είναι ιχνηλάτες αλλά και φερμόσκυλα που οι κυνηγοί τα χάνουν κυριολεκτικά μπροστά από τα μάτια τους.

Ο Χρήστος Σακαλής από τη Χαλκιδική είναι το παιδί που έχασε ένα Σέττερ τριάμισι χρόνων. Τον συνάντησα στα Κρούσσια όπου είχα πάει κι εγώ για μπεκάτσες. «Μόλις λύσαμε τη Σέττερ και της βάλαμε το μπίπερ, δεν πρόλαβε να πάει 50 με 70 μέτρα. Το μπίπερ ξαφνικά σίγησε και χάθηκαν κυριολεκτικά τα ίχνη της σκύλας».

Από τις 8.30 το πρωί η ώρα είχε πάει 12.30. Παρά τις προσπάθειες πολλών κυνηγών που ψάχνουν δύο μέρες μετά, δεν έχει βρεθεί», μας είπε μόλις μας είδε. Την παραπάνω περιγραφή την έχουν κάνει αρκετοί κυνηγοί.

Προφανώς οι λύκοι ακούνε το μπίπερ, που πλέον γι' αυτούς σημαίνει νόστιμο και εύκολο φαγητό. Επιτίθενται χτυπώντας στον λαιμό και σπάζοντας το μπίπερ.

Ο λύκος έχει τόσο δυνατά σαγόνια που μπορεί με μια δαγκωνιά να σπάσει κόκαλο ποδιού μοσχαριού. Αλλο Σέττερ δέχτηκε επίθεση και ευτυχώς ήταν κοντά γουρουνάδες που άρχισαν να πυροβολούν, με αποτέλεσμα να τραπούν σε φυγή οι λύκοι και να παρατήσουν το θύμα με πληγή στον λαιμό και σπασμένο σαγόνι.

Τελικά, το σκυλάκι το πήγαν σε κτηνιατρείο στη Θεσσαλονίκη, όπου παρά τις προσπάθειες υπέκυψε. Σην Ποντοκερασιά είχαμε άλλα τρία κρούσματα επιθέσεων από λύκους σε σκύλους ιχνηλάτες. (φωτογραφία 1η).

«Μεταλλαγμένος» αρουραίος σκορπά τον τρόμο.

Σοκαρισμένοι είναι πολλοί φοιτητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Wenzhou στην επαρχία Zhejiang της Κίνας όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά τους ένας γιγαντιαίος αρουραίος, ο οποίος ζυγίζει 10 κιλά και έχει μήκος 1 μέτρο,

Χρειάστηκαν τέσσερις υπάλληλοι του Πανεπιστημίου, οι οποίοι ήταν “οπλισμένοι” με ένα γιγάντιο πράσινο δίχτυ για να πιάσουν το "τέρας".

Ένας καθηγητής του πανεπιστήμιου βλέποντας το ζώο έσπευσε να καθησυχάσει φοιτητές και δημοσιογράφους εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα μυοκάστορα και όχι για κάποιον ενετικά τροποποιημένο αρουραίο.

Από την πλευρά του ο Zhao Jianzhong, ο οποίος εργάζεται στην ασφάλεια του πανεπιστημίου ανέφερε: "Δεν έχουμε δει ποτέ αυτό το ζώο, πριν, ήμασταν όλοι πολύ νευρικοί και φοβόμασταν ότι θα μπορούσε να μας δαγκώσει, ή να προκαλέσει άλλους κινδύνους" και πρόσθεσε: "Η πρώτη μας σκέψη ήταν να το πάμε σε ένα ζωολογικό κήπο, ή να το παραδώσουμε στην οργάνωση προστασίας των ζώων."

Οι μυοκάστορες συνήθως τρώγονται στην Κίνα καθώς το κρέας τους είναι άπαχο και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη.

Πηγή: η Huffingtonpost.gr & dailymail.uk.

Το... επιβλαβές θήραμα.

Στιγμές σαν αυτήν αποτελούν το όνειρο κάθε φασσοκυνηγού. Στην Ελλάδα, οι λίγες φάσσες που παραμένουν την άνοιξη και αναπαράγονται στη χώρα, επιλέγουν μέσα ως μεγάλα υψόμετρα και συνήθως αμιγώς δασικές εκτάσεις.

Η Φάσσα στην Ευρώπη.

Μπορεί στη χώρα μας οι φάσσες να είναι ακριβοθώρητες στους πολλούς, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου μπορεί κανείς να τις συναντήσει ακόμη και στα πάρκα των μεγάλων αστικών κέντρων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη Μαδρίτη.

Σε όλη την Ελλάδα, από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη, αλλά και στην Κύπρο, όταν και όπου επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες μερικές φάσσες παραμένουν και αναπαράγονται, παρουσιάζοντας έτσι χαρακτήρα επιδημικό που σημαίνει πως έχουν μόνιμη παρουσία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Ο μεγαλύτερος όγκος των πουλιών όμως, όπως γνωρίζουν καλά όλοι οι κυνηγοί, καταφθάνει στη χώρα μας με τα περάσματα του φθινοπώρου, που ξεκινούν από τα τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου και ολοκληρώνονται στις αρχές με μέσα Νοεμβρίου, με το επίκεντρο να βρίσκεται στο δεύτερο μισό του Οκτωβρίου.

Η επιστροφή στις περιοχές αναπαραγωγής λαμβάνει χώρα την άνοιξη, κυρίως τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.

Η λευκή κηλίδα
Η φάσσα, που διεθνώς αναφέρεται με το λατινικό όνομα Columba palumbus, είναι το μεγαλύτερο περιστεροειδές της Ευρώπης. Εχει μήκος σώματος που φτάνει τα 42-44 εκ. και άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 80 εκ., ενώ το βάρος της μπορεί να φτάσει μέχρι τα 600 γρ.
Οι άλλοι τέσσερις εκπρόσωποι της οικογένειας στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα το αγριοπερίστερο, το φασσοπερίστερο, το τρυγόνι και η δεκαοχτούρα, είναι μικρότερα πτηνά σε μέγεθος.

Το κύριο γνώρισμα της φάσσας είναι η λευκή κηλίδα στα πλάγια του λαιμού και οι λευκές λωρίδες στο πάνω μέρος των φτερών. Το κεφάλι και το πάνω μέρος του σώματος έχουν σταχτί χρώμα, στο στήθος και το λαιμό ροδίζει λίγο, ενώ η κοιλιά είναι επίσης σταχτιά, αλλά πιο ανοιχτής απόχρωσης.

Φάσσες πίνουν νερό σε συντριβάνι στο κέντρο της Μαδρίτης.

Αναπαράγεται σε όλη την Ευρώπη, την Ανατολική Ασία και τη Βορειοδυτική Αφρική. Διαχειμάζει στη Νότια και Δυτική Ευρώπη, στη Βορειοδυτική Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία.

Οι δυτικοί και νότιοι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί τείνουν να είναι επιδημητικοί, με μικρές μόνον μετακινήσεις, ενώ αντίθετα οι ανατολικοευρωπαϊκοί και οι δυτικοί ασιατικοί πληθυσμοί είναι μεταναστευτικοί.
Γενικά, η μετανάστευση αυξάνεται σημαντικά από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοανατολικά.

Αναπαράγεται σε μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων αρκεί να υπάρχει έστω περιορισμένη δασική βλάστηση. Στην Ελλάδα, οι λίγες φάσσες που παραμένουν την άνοιξη και αναπαράγονται στη χώρα, επιλέγουν μέσα ως μεγάλα υψόμετρα και συνήθως αμιγώς δασικές εκτάσεις. Η φωλιά της κατασκευάζεται και από τα δύο φύλα και είναι μια πρόχειρη «πλατφόρμα» από ξερά κλαδάκια. Γεννάει 1-2 φορές τον χρόνο, 1-2 αβγά τη φορά, λευκού χρώματος, τα οποία επωάζονται και από τα δύο φύλα και εκκολάπτονται ταυτόχρονα. Οι νεοσσοί τρέφονται και από τους δύο γονείς και μπορούν να πετάξουν έπειτα από 20-35 ημέρες.

Οι φάσσες τρέφονται κυρίως με σπόρους (σιτηρά, καλαμπόκι, βελανίδια κ.λπ.) και με βλάστηση που αναζητούν τόσο στα δέντρα όσο και στο έδαφος.

Οι νεοσσοί τρέφονται με ένα είδος ρευστού υγρού σαν γάλα που εκκρίνεται από τον πρόλοβο των ενηλίκων και το οποίο είναι ιδιαίτερα θρεπτικό.

Το διπλοσάινο θεωρείται ο κυριότερος θηρευτής της φάσσας.

Διπλοσάινο & σπιζαετός.
Ο κύριος θηρευτής της φάσσας στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη είναι το διπλοσάινο, ενώ στη Νότια Ευρώπη ο σπιζαετός. Από δείγματα θηραμάτων του διπλοσάινου που έχουν ταυτοποιηθεί έχει αποδειχθεί ότι η φάσσα είναι μέσα στα πέντε πρώτα αγαπημένα του θηράματα, κυρίως λόγω της αφθονίας και της ευρείας κατανομής της.

Σημαντικούς άρπαγες για τους νεοσσούς της φάσσας αποτελούν επίσης τα κορακοειδή (καρακάξες, κουρούνες, κάργιες κ.ά.).

Στην Ελλάδα, η περίοδος θήρας της φάσσας διαρκεί από την έναρξη έως τις 20/2, χωρίς να υπάρχει περιορισμός στην κάρπωση. Υπάρχουν όμως ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες η φάσσα κυνηγιέται όλο τον χρόνο, και μάλιστα με περισσότερες μεθόδους.

Χαρακτηριστική περίπτωση διαφοροποίησης του θεσμικού πλαισίου που ισχύει για το κυνήγι της φάσσας σε σχέση με τη χώρα μας είναι η Βρετανία.

Στη Βρετανία, σύμφωνα με τη Βρετανική Ενωση για το Κυνήγι και τη Διατήρηση (British Association for Shooting and Conservation), η φάσσα θεωρείται ταυτόχρονα το πιο επιβλαβές πτηνό για τη γεωργία και ένα από τα πιο δημοφιλή θηράματα για τους κυνηγούς της χώρας. Η περίοδος θήρας της διαρκεί όλο το χρόνο υπό τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς που τίθενται από τη γενική άδεια θήρας.

Οι γενικές άδειες θήρας της Βρετανίας εκδίδονται για συγκεκριμένους σκοπούς όπως: η πρόληψη σοβαρών ζημιών στις καλλιέργειες, στα λαχανικά, τα φρούτα και τα τρόφιμα για τα ζώα, και για τον σκοπό της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας ή της δημόσιας ασφάλειας.

Στη Βρετανία επιτρέπεται επίσης η θήρα της δεκαοχτούρας (Streptopelia decaocto) και των ήμερων (ημιάγριων) περιστεριών που αναπαράγονται και ζούνε ελεύθερα στη φύση καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, για τους ίδιους λόγους.

Η θήρα του φασσοπερίστερου, του αγριοπερίστερου και του τρυγονιού αντίθετα απαγορεύεται, καθώς θεωρούνται προστατευόμενα είδη.

Μία άλλη σημαντική διαφοροποίηση στην άσκηση της θήρας της φάσσας στη Βρετανία σε σχέση με την Ελλάδα είναι το γεγονός πως στη Βρετανία επιτρέπεται η χρήση ζωντανού κράχτη ή τεχνητού ομοιώματος.

Στη χώρα μας, το αδικαιολόγητα αυστηρό πλαίσιο που διέπει την άσκηση της θήρας δεν επιτρέπει στους κυνηγούς να απολαύσουν το κυνήγι τους με τέτοιες μεθόδους, οι οποίες μεταξύ άλλων εξασφαλίζουν πως θα υπάρξουν οι ελάχιστες δυνατές απώλειες τραυματισμένων πτηνών.

Οι Ελληνες κυνηγοί, περιμένουμε εδώ και χρόνια να δούμε να λαμβάνεται και κάποια θετική θεσμική πρωτοβουλία για το κυνήγι, και η χρήση κραχτών και ομοιωμάτων αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Από αναίτια αρνητικές πρωτοβουλίες, βέβαια, είμαστε χορτάτοι.

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;

Οι φάσσες αποτελούν ένα από τα πλέον πολυπληθή είδη της ευρωπαϊκής πανίδας. Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός τού είδους εκτιμάται περίπου στα 25.000.000 αναπαραγωγικά ζευγάρια, γεγονός που σημαίνει πως μετά την αναπαραγωγή ο συνολικός ευρωπαϊκός πληθυσμός μπορεί να ξεπερνά τα 100.000.000 άτομα, ενώ η πληθυσμιακή της τάση χαρακτηρίζεται ως αυξητική, σύμφωνα με τη Διεθνή Ενωση για τη Διατήρηση της Φύσης.

Κείμενο-Φωτογραφίες Αλέξανδρος Γκάσιος,
Πηγή: Δημοσίευμα στο ΕΘΝΟΣ-Κυνήγι

Τσακαλόλυκοι ή λυκοτσάκαλοι....

Στην Ελλάδα όπως και στη Βουλγαρία συνυπάρχουν και ο γκρίζος λύκος και το χρυσό τσακάλι. Επιπλέον είναι πιθανό κάποια άγρια ζώα να μετακινούνται από τη μία χώρα στην άλλη

Προκήρυξη της ΣΤ΄ΚΟΜΑΘ για την πρόσληψη δύο θηροφυλάκων

Προκήρυξη της ΣΤ΄ΚΟΜΑΘ για την πρόσληψη δύο (2) ιδιωτικών φυλάκων θήρας (σε Ορεστιάδα και Δράμα).
Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες για Θηροφύλαξη και γενικότερα για την προστασία του περιβάλλοντος θα προχωρήσει στην πρόσληψη δύο (2) ιδιωτικών φυλάκων θήρας.

Οι θέσεις εργασίας αφορούν τους Κυνηγετικούς Συλλόγους

Δράμας
Ορεστιάδας
Οι υποψήφιοι μπορούν να υποβάλουν τις αιτήσεις υποψηφιότητας τους μαζί με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, όπως αναφέρεται στη σχετική προκήρυξη μας, μέχρι και την 14η Δεκεμβρίου 2015 ημέρα Δευτέρα, κατά τις εργάσιμες ημέρες και από ώρα 10.00 έως 14.00, στην έδρα της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης, Εθνικής Αντιστάσεως 173-175, Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη, Τ.Κ. 55134, τηλ. 2310477128, φαξ 2310473863.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθευτούν τη σχετική αναλυτική προκήρυξή μας μαζί με την απαιτούμενη αίτηση υποψηφιότητας από τα γραφεία της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης ή των παραπάνω Κυνηγετικών Συλλόγων.

Επίσης στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης μπορούν να απευθύνονται οι ενδιαφερόμενοι για περαιτέρω πληροφορίες επί του θέματος.
τηλ. 2310 477128-9

Νορβηγία: Περίπου 12.000 κυνηγοί εκδήλωσαν ενδιαφέρον για να σκοτώσουν 16 λύκους.

Τροχαίο με θύμα ζαρκάδι στην Καστοριά.

Τροχαίο ατύχημα με θύμα ένα ζαρκάδι σημειώθηκε το πρωί της Κυριακής 29/11 στην περιοχή της Καστοριάς στην επαρχιακή οδό από Καστοριά προς Γαύρο-Κορέστεια και κοντά σε σημείο όπου έχει τοποθετηθεί προειδοποιητική πινακίδα από το έργο LIFE ARCΤΟS KASTORIA για την συχνή διέλευση άγριων ζώων στο τμήμα αυτό του οδικού δικτύου.

Κλιμάκιο του Δασαρχείου Καστοριάς συνέλεξε το ζώο και το παρέδωσε στην Ομάδα Άμεσης Επέμβασης της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ στην πόλη της Καστοριάς, η οποία μαζί με την ιδιώτη κτηνίατρο κα Ολυμπία Τελιγιορίδου έδωσε τις πρώτες βοήθειες στο ζώο.

Στη συνέχεια το Δασαρχείο Καστοριάς ενημερώθηκε για την κατάσταση του ζώου χωρίς ωστόσο να δεχτεί περαιτέρω ανάμιξη στο περιστατικό, δυστυχώς. Ως εκ τούτου χρειάστηκε να αναζητηθεί άλλο Δασαρχείο για την φιλοξενία και περίθαλψη του άτυχου ζώου. Τελικά μετά από πρόταση της ΟΑΕ της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ, και κατόπιν συνεννόησης με το Δασαρχείο Γρεβενών, το τραυματισμένο ζώο μεταφέρθηκε στο εκτροφείο θηραμάτων Γρεβενών όπου και του παρασχέθηκαν οι εκ νέου οι πρώτες βοήθειες. Το ζώο παραμένει στο εκτροφείο σε σταθερή κατάσταση αλλά με σοβαρά κατάγματα.

Η ΚΑΛΛΙΣΤΩ θέλει να τονίσει προς πάσα κατεύθυνση ότι οι οδηγοί στην περιοχή της Καστοριάς πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί όλες τις εποχές του χρόνου! Μέσα από την συμμετοχή της στο έργο LIFE ARCTOS KASTORIA, αλλά και μέσα από την συνεργασία της με την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ , η ΚΑΛΛΙΣΤΩ έχει συμβάλει στην εφαρμογή μίας σειράς μέτρων τα οποία έχουν μειώσει σημαντικά τα τροχαία ατυχήματα με άγρια ζώα στην περιοχή: Τοποθέτηση υπερενισχυμένης περίφραξης επί της Εγνατίας Οδού (κάθετος άξονας ΚΑ45) , τοποθέτηση προειδοποιητικών πινακίδων, τοποθέτηση ειδικών ανακλαστήρων (ώστε τα φώτα των διερχόμενων οχημάτων να αποτρέπουν τη διάσχιση του οδοστρώματος από τα ζώα), τοποθέτηση ηλεκτρονικού ενημερωτικού πίνακα κ.α.

Ωστόσο, δεν γίνεται να εκμηδενιστούν τα ατυχήματα χωρίς την ενεργό συμμετοχή των οδηγών, αλλά και την συνδρομή της Τροχαίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καστοριάς.

Στην Ελλάδα έχουμε το ευτύχημα να μην έχουμε θρηνήσει ποτέ κάποιο ανθρώπινο θύμα από τροχαίο ατύχημα με κάποιο άγριο ζώο. Η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων και η τήρηση του νόμου είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να μην συμβεί κάποιο μοιραίο ατύχημα στο μέλλον.

Πηγή: Econews.gr

Η Αθήνα γέμισε πράσινους παπαγάλους!!!...

Η Αθήνα γέμισε πράσινους παπαγάλους που δραπέτευσαν από τα κλουβιά! Η «συμμορία» αριθμεί περισσότερα από 2000 μέλη και πλέον έχει κατακτήσει, σχεδόν, όλα τα πάρκα της Αθήνας... 

Μεσσηνία: Κυνηγούσαν αγριόχοιρους με παράνομα μέσα....

Οι λύκοι επιστρέφουν στα ευρωπαϊκά δάση...

Στα δάση του Μέλανα Δρυμού και της νότιας Γαλλίας παρατηρείται αύξηση των λύκων, που μέχρι πρότινος ήταν υπό εξαφάνιση. Συχνά όμως τα άγρια ζώα αποτελούν απειλή για την κτηνοτροφία και τον άνθρωπο.

Οι λύκοι έχουν επιστρέψει στα γερμανικά δάση μετά από 150 χρόνια. Αντίστοιχη αύξηση των λύκων παρατηρείται στα δάση της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας. Η πτώση των συνόρων της Ανατολικής Ευρώπης τη δεκαετία του 1990 συνέβαλε μεταξύ άλλων και στην αθρόα μετακίνηση άγριων ζώων από την ανατολή προς τη δύση.

Aυξάνονται οι πληθυσμοί λύκων σε πολλά άγρια δάση της Ευρώπης

Σύμφωνα με την Εταιρεία Προστασίας Άγριων Ζώων της Γερμανίας στα γερμανικά δάση ζουν σήμερα περίπου 30 αγέλες λύκων, δηλαδή περίπου 300 λύκοι. Στις περιοχές όπου εντοπίζονται απαγορεύεται το κυνήγι. Στις ίδιες περιοχές παρατηρείται αύξηση των επιθέσεων σε άλλα άγρια και οικόσιτα ζώα. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στη νότια Γαλλία όπου οι κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται έντονα για ζημίες στα κοπάδια από επιθέσεις λύκων, ενώ απειλούν να μπλοκάρουν ακόμη και το Tour de France σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Mάλιστα η οργή τους είναι τόσο μεγάλη που έστειλαν επιστολή ακόμη και στον γάλλο πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς.

Νομικά θέματα, κίνδυνοι και περιβαλλοντικές ανησυχίες

H Σύμβαση της Βέρνης για τη διατήρηση της άγριας ζωής στο φυσικό περιβάλλον αναγνωρίζει τον ευρωπαϊκό λύκο (canis lupus) ως άγριο ζώο υπό εξαφάνιση και ως εκ τούτου απαγορεύει το κυνήγι και το εμπόριο του.
Σύμφωνα με τη σύμβαση οι λύκοι στα δάση μιας χώρας δεν επιτρέπεται να είναι λιγότεροι από 300.

H μάχη της επιβίωσης....

Drone βοηθούν αγριοκάτσικα στην Ισπανία....

Κατακυριεύουν τη Μαγνησία 6.000 αγριογούρουνα κι αυξάνονται…

Αγνώστου αιτίας.... "θάνατος μιας Μπεκάτσας".

Ποια είναι η δική σας άποψη για το παρών θέμα, σας παρακαλώ;

Ολη η σειρα των φωτογραφιών εδώ, πήραμε απ'το δημοσίευμα αυτό,  για καλύτερη "αποτύπωση" κάνετε κλικ πάνω στην εικόνα... αν θέλετε. 

Τι δεν πρέπει να ταΐσεις ποτέ τον σκύλο σου!!...

Τροφές που προκαλούν από αδιαθεσίες μέχρι και θάνατο στα αγαπημένα κατοικίδια.

Ο καθένας θέλει να ταΐζει τον σκύλο του όσο το δυνατόν πιο υγιεινά και με ικανοποιητική ποικιλία.

Ανεξάρτητα από τη διατροφή που θα επιλέξει (ξηρά τροφή, ωμή BARF, μαγειρευτά κτλ), υπάρχουν ορισμένες τροφές που δεν πρέπει να περιέχονται ποτέ στη διατροφή του, είτε στα κύρια γεύματα, είτε ως λιχουδιές.

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλων συνηθίζουν να δίνουν μεζεδάκια από το δικό τους πιάτο στο αγαπημένο τους κατοικίδιο, ειδικά όταν έρχονται αντιμέτωποι με το γνωστό ικετευτικό τους βλέμμα...

Πολλές από αυτές τις τροφές όμως είναι απόλυτα υγιεινές για ανθρώπους και άλλα ζώα, αλλά ο διαφορετικός μεταβολισμός των σκύλων τις κάνει επικίνδυνες!

Κυνήγι Mπεκάτσας..... σε βιντεο.

Υπέροχη στιγμή, η βασίλισσα στο βασίλειο της!!!...    κι όμως αυτός ο μικρός διαβολάκος (ενα Επανιελ μπρετόν) την ξετρύπωσε, άσχετα το που  ήταν....    δείτε πόσο ήρεμο έμεινε το πουλί παρόλο που ένοιωθε τον κυνηγό και κινηματογραφιστή κοντά του - ο δε σκυλάκος, δείτε το κεφαλάκι του που ξεπροβάλει αργά σαν.....  το περισκόπιο, κι ανεβαίνει προς την αναθυμίαση του πουλιού.

Λύκοι στου Φιλοπάππου!!!....

Ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση προκαλεί ανησυχία στην κοινή γνώμη, το ίδιο όμως συμβαίνει και με ένα είδος που γίνεται απειλητικό εκεί που ήταν απειλούμενο!

Στην πρώτη περίπτωση είναι ο λευκός ρινόκερος του Βορρά, υποείδος για την ακρίβεια, για τον οποίο πρόσφατα δημοσιεύματα ανέφεραν μείωση του πληθυσμού του από 4 σε 3 άτομα! Στη δεύτερη περίπτωση είναι ο λύκος, που έφτασε να γίνει τόσο προβληματικός για τα κοπάδια των Γάλλων κτηνοτρόφων, ώστε να προκαλέσει τον Νοέμβριο του 2014 διαδήλωση στο Παρίσι. Ιδιαίτερο στοιχείο της διαμαρτυρίας ήταν η φωτογράφηση αμνοεριφίων με φόντο τον Πύργο του Άιφελ!

Το σενάριο του απειλούμενου είδους που έγινε απειλητικό παίχθηκε και στον ελλαδικό χώρο: Οι πολιτικές προστασίας του λύκου από το 1993, σε συνδυασμό με τις αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων απέδωσαν τόσο ώστε να αυξηθεί και να πληθύνει το είδος...
Έτσι, το έτος 2000 στο χωριό Άγραφα της Ευρυτανίας, σε μια Ημερίδα υπό τον τίτλο «Οικολογική κτηνοτροφία και ζημιές λύκων στα Άγραφα», βρεθήκαμε με τον γιατρό Απόστολο Γιαννόπουλο σε ένα κλίμα πανκτηνοτροφικής εξέγερσης, κυρίως λόγω των αθετήσεων των υποσχέσεων του υπουργείου περί αποζημιώσεων.
Το 2007 σε μια ορειβατική δραστηριότητα χάραξης μονοπατιών στον Κιθαιρώνα, συναντήσαμε έναν απίθανο κτηνοτρόφο, της αρμοδιότητας του Χάρυ Κλυνν, που επιβεβαίωσε την παρουσία λύκων στην περιοχή, ενώ το ίδιο έγινε στον Ελικώνα και τελευταία στην Πάρνηθα. Στο μέλλον δεν αποκλείεται να διεισδύσουν ακόμη και στον λόφο του Φιλοπάππου...

Τα πράγματα είναι σκούρα για τη νομαδική κτηνοτροφία αλλά και για την παραμυθοπλασία, που εδώ και χρόνια κατασκεύαζε μια νέα, εξημερωμένη εικόνα, απορριπτική κάποιων όρων («λυκοφιλίες», «λυκοσυμμαχίες») και συμβατή με το πρόταγμα της βιοποικιλότητας.
Η αρχή είχε γίνει με τον Γουόλτ Ντίσνεϊ και με εκείνη την ξεκαρδιστική αφήγηση για το καλό λυκόπουλο, που ήταν φίλος με τα γουρουνάκια και έσωζε την υπόληψη του κακομαθημένου πατέρα του με τις «παραδοσιακές αρχές», όμως δεν έλειπαν και πιο εξτρέμ αφηγήσεις. Ακόμη και η ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας ήταν επόμενο να επανεκδοθεί δεόντως οικολογικοποιημένη, υπό τη μορφή μάλιστα και ανέκδοτων σόκινγκ...

«Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεκινάει να πάει στη γιαγιά της στο δάσος. Στον δρόμο συναντάει ένα λιβάδι με μαργαρίτες. Τις κόβει όλες, για να τις προσφέρει στη γιαγιά της, και συνεχίζει. Παρακάτω πέφτει σε ένα λιβάδι με παπαρούνες. Πετάει τις μαργαρίτες κάτω και κόβει όλες τις παπαρούνες. Τελικά φτάνει σε ένα λιβάδι με ορχιδέες. Πετάει τις παπαρούνες και κόβει όλες τις ορχιδέες...

Όμως σε μικρή απόσταση από εκεί, συναντάει τον λύκο. Της λέει αυτός: Ή θα μου καθίσεις, ή θα σε φάω! Αυτή του απαντά: Φυσικά και θα σου καθίσω! Κάνουν μια φορά σεξ, τελειώνει ο λύκος. Αυτή ζητάει κι άλλο! Κάνουν δεύτερη φορά, κάνουν τρίτη, στην τέταρτη ο λύκος παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει! Ηθικόν δίδαγμα: Η πόρνη γυναίκα καταστρέφει ΚΑΙ τη χλωρίδα ΚΑΙ την πανίδα!»

Πρόσφατα, στο χωριό Σκαμνέλι των Ιωαννίνων, οι κάτοικοι έβαλαν φωτιά σε δασική έκταση, φοβισμένοι από τις αγέλες των λύκων που περιδιάβαιναν στην περιοχή. Εξάλλου, σε εκπομπή του καναλιού ΑΤΤΙΚΑ (16.11.15) σχετικά με μια φάρμα εκτροφής γαϊδουριών, οι ιδιοκτήτες ρητά και κατηγορηματικά απέκλεισαν την ελευθέρα βοσκή των ζώων τους, λόγω των λύκων που κυκλοφορούσαν στα πέριξ...

Στην εποχή μας το μέσο IQ διέπεται από ανοδικές τάσεις, όμως υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι οι λύκοι ή τα φίδια εποικίζουν συγκεκριμένες περιοχές έπειτα από παρέμβαση οικολόγων! Η υπόθεση είναι πολύ γελοία για να χρήζει απάντησης, όμως δεν είναι αστεία η πρόθεση ελέγχου κάποιων ζωϊκών πληθυσμών από άσχετους παράγοντες. Αλλά οι ζωϊκοί πληθυσμοί, δηλαδή η φύση, είναι σαν τα παιδιά: γενικώς αξιαγάπητη και ωφέλιμη, αν και κάποτε ζημιογόνα...

Toυ Γιάννη Σχίζα, Δημοσίευμα στην Αυγή.

2ήμερη συνάντηση για την «Αντιμετώπιση της σύγκρουσης της εκτατικής κτηνοτροφίας με τον λύκο» στον Δρυμό της Οίτης.

Επιτυχής διεξαγωγή της διήμερης συνάντησης για την «Αντιμετώπιση της σύγκρουσης της εκτατικής κτηνοτροφίας με τον λύκο»
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η διήμερη συνάντηση ενημέρωσης-διάχυσης των αποτελεσμάτων των δράσεων για την «Αντιμετώπιση της σύγκρουσης της εκτατικής κτηνοτροφίας με το λύκο στην Οίτη», που διοργάνωσε ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης, σε συνεργασία με την Περιβαλλοντική Οργάνωση «ΚΑΛΛΙΣΤΩ».
Η διήμερη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στις 19 & 20 Νοεμβρίου 2015 στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.) Στυλίδας-Υπάτης, στην Υπάτη.

Η σύγκρουση με τα μεγάλα σαρκοφάγα και κυρίως τον λύκο αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα ζητήματα που συχνά καλείται να αντιμετωπίσει ο Φορέας Διαχείρισης και το οποίο σε αρκετές περιπτώσεις επηρεάζει σημαντικά την αποδοχή από τον ντόπιο πληθυσμό των συνολικών προσπαθειών διατήρησης και διαχείρισης που γίνονται στην περιοχή. Για το λόγο αυτό, ο Φ.Δ. ανέθεσε στην Π.Ο. «ΚΑΛΛΙΣΤΩ» δράσεις καταγραφής της σύγκρουσης της εκτατικής κτηνοτροφίας με το λύκο στην περιοχή της Οίτης, δράσεις καταγραφής του πληθυσμού του φυσικού θηράματος του λύκου (ζαρκάδι) και της κατανομής του στην περιοχή, διαχειριστικές δράσεις αντιμετώπισης της σύγκρουσης εκτατικής κτηνοτροφίας-λύκου όπως π.χ. με τη χορήγηση ποιμενικών σκύλων, καθώς και δράσεις ενημέρωσης-διάχυσης των αποτελεσμάτων.

Στο πλαίσιο των δράσεων ενημέρωσης των κτηνοτρόφων και γενικότερα της τοπικής κοινωνίας, πραγματοποιήθηκε η εν λόγω διήμερη συνάντηση, με το ίδιο πρόγραμμα και τις δύο ημέρες, αλλά σε διαφορετικές ώρες (Πέμπτη 19 Νοεμβρίου πρωί και Παρασκευή 20 Νοεμβρίου απόγευμα), προκειμένου όλοι οι ενδιαφερόμενοι (δημόσιες υπηρεσίες, κτηνοτρόφοι, σύλλογοι κ.α.) να μπορέσουν να παρευρεθούν και να ενημερωθούν.

Η πρώτη παρουσίαση, από την κα. Πετρίδου Μαρία (Γεωπόνος MSc), αφορούσε τα αποτελέσματα της καταγραφής της σύγκρουσης της εκτατικής κτηνοτροφίας με το λύκο στην Οίτη.
Ακολούθησε ενημέρωση από τον κ. Γιαννακόπουλο Αλέξη (Δρ. Δασολόγος), σχετικά με τους σκύλους φύλαξης κοπαδιών, οι οποίοι αποτελούν τον αποτελεσματικότερο τρόπο φύλαξης των κοπαδιών από τις επιθέσεις του λύκου. Ο κ. Γιαννακόπουλος παρουσίασε επίσης τα αποτελέσματα από τη δράση της χορήγησης ποιμενικών σκύλων σε επιλεγμένους παραγωγούς της Οίτης, ενώ στη συνέχεια έγινε ενημέρωση σχετικά με τη φροντίδα και τις πρώτες βοήθειες για τον ποιμενικό σκύλο από την κτηνίατρο κα. Καντερέ Μαρία. Επιπρόσθετα, παρουσιάστηκαν από τον κ. Ηλιόπουλο Γιώργο (Δρ. Βιολόγος), τα πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα των πειραματικών εργασιών του, στο πλαίσιο του προγράμματος ΑΓΡΟΕΤΑΚ, που αφορούσαν τη χρήση φορητού φράκτη Fladry για την προστασία των κοπαδιών από επιθέσεις λύκου σε εποχικούς χώρους σταβλισμού. Τις ομιλίες έκλεισε η παρουσίαση του κ. Τσαπάρη Δημήτρη (Δρ. Βιολόγος) και της κας. Ντόλκα Ειρήνη (Βιολόγος) σχετικά με την κατανομή και τις πληθυσμιακές πυκνότητες ζαρκαδιού στην Οίτη.

Πηγή: Ανάρτηση του "Δασαρχείο.com"

Αίσιο τέλος με τον κυνηγό που είχε χαθεί στον Παρνασσό, χθες και αναζητείτο!!!...

Κατάφερε και κατέβηκε μόνος του μέχρι το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας ο 41χρονος κυνηγός...

Λήξη συναγερμού για την επιχείρηση διάσωσης του χαμένου κυνηγού στην κορυφή του Παρνασσού.

Πυροσβέστες από την Αμφίκλεια, τη Λιβαδειά, το Πολύδροσο και η 7η ΕΜΑΚ από τη Λαμία, μαζί με τους φίλους του και άλλους κυνηγούς της περιοχής τον έψαχναν για αρκετές ώρες.

Τα πράγματα έγιναν πολύ πιο δύσκολα όταν έπεσε το σκοτάδι, ενώ οι καιρικές συνθήκες ήταν οι χειρότερες, με πολύ ομίχλη, ισχυρή βροχόπτωση και κεραυνούς.

Τελικά ο 41χρονος που είχε ανέβει στην ψηλότερη κορυφή του Παρνασσού, στην περιοχή "Λιάκουρα", για κυνήγι με δυο ακόμη φίλους του, χάθηκε λόγω της πυκνής ομίχλης.

Οι δυο φίλοι του κυνηγοί τον έψαχναν μόνοι τους από τις 2:00΄ το μεσημέρι και γύρω στις 5:00΄ το απόγευμα ζήτησαν βοήθεια και έτσι στήθηκε επιχείρηση για τον εντοπισμό του 41χρονου.

Τελικά ενώ οι έρευνες ήταν σε εξέλιξη ο χαμένος κυνηγός κατάφερε να βρει το δρόμο και παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες έφτασε στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας και στη συνέχεια ενημέρωσε τους φίλους του, βάζοντας έτσι τέλος στην αγωνία των δικών του.

Πηγές-posts των : Lamiareport.gr και Permissosnews

Είναι αστοχία ή γκαντεμιά!

Το παρακάτω βίντεο τα λέει όλα:

babababababaaa!!! must see this t the end hhhh
Δημοσιεύτηκε από Amodiation de chasse Karim - Ait Boukhayou στις Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2015

Aνακοίνωση της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας – Θράκης Δεν αφορά ο νόμος 4039/2012 τα κουτιά μεταφοράς κυνηγετικών σκύλων.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  Της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας – Θράκης

Δεν αφορά ο νόμος 4039/2012 τα κουτιά μεταφοράς κυνηγετικών σκύλων.
Ούτε οι τροποποιήσεις του νόμου 4235/2014 για τα ζώα συντροφιάς και αδέσποτα

Με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα και σχόλια στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι είναι δήθεν παράνομη η μεταφορά του σκύλου στο αυτοκίνητο με κουτιά μεταφοράς σκύλων, σας ενημερώνουμε τα εξής:

1) Ο νόμος 4039/2012 (και όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4235/2014) για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό δεν κάνει καμία αναφορά για το θέμα των κουτιών μεταφοράς σκύλων. Αναφέρει μόνο ότι «Τα μέσα μεταφοράς, που χρησιμοποιούνται στην περίπτωση αυτή, πρέπει να είναι κατάλληλα με επαρκή χώρο, φωτισμό και αερισμό και να ικανοποιούν τις φυσιολογικές ανάγκες του ζώου.»

2) Η συχνά επικαλούμενη εγκύκλιος 1969/100521/14.8.13 του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 4039/2012 για την προστασία των κυνηγόσκυλων ΕΠΙΣΗΣ δεν κάνει καμία αναφορά για το θέμα των κουτιών μεταφοράς σκύλων.

3) Η εγκύκλιος αυτή έχει προχωρήσει σε διατύπωση θέσεων, ως προσπάθεια ερμηνείας του νόμου 4039/2012 και σ’ αυτήν έχουν λανθασμένα συμπεριληφθεί απόψεις και προτάσεις που ΔΕΝ αναφέρονται στο νόμο (που επιχειρεί να ερμηνεύσει!). Για το λόγο αυτό είχε ζητηθεί άμεσα από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας να γίνει η ανάκλησή της.

4) Κανένα πρόστιμο δεν υπάρχει ειδικά για τα κουτιά μεταφοράς σκύλων ούτε στο νόμο 4039/2012, ούτε στην εν λόγω εγκύκλιο

5) Η αναδημοσίευση, παρερμηνεία και παραποίηση της εγκυκλίου από κάποιους, καθώς και το κινδυνολογικό ύφος περί προστίμων, εκπορεύονται από κύκλους και φορείς που θέλουν απλά να ικανοποιήσουν το αντικυνηγετικό τους μένος

6) ΟΜΩΣ με την ευκαιρία της έκτασης που δόθηκε στο θέμα, ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους ιδιοκτήτες κυνηγετικών σκύλων να φροντίζουν να μεταφέρουν τα σκυλιά τους κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την υγεία του ζώου τους, αποφεύγοντας την καταπόνηση και ταλαιπωρία του σκύλου τους

7) Τέλος καλούμε όλους αυτούς τους «καλοθελητές» που σκόπιμα ή από αμέλεια διασπείρουν ψευδείς και αναληθείς ειδήσεις, να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα που αφορούν στην υγεία των σκύλων, τη δημόσια υγεία και την αντιμετώπιση του προβλήματος της λύσσας, καθώς και την ουσία των θεμάτων που αφορούν την κυνοφιλία στη χώρα μας.

Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης δεν θα ανεχθεί τη συνεχή στοχοποίηση των κυνηγών, ως των μοναδικών ιδιοκτητών σκύλων, που έχουν υποχρεώσεις!!!.


Πηγή: η Σελίδα της ΚΟΜΑΘ

Έσπασαν τα κλουβιά και έκλεψαν 200 πέρδικες

Μια απίστευτη ληστεία αποκαλύφθηκε σήμερα στην περιοχή Παναγίτσα της Πόμπιας.

Στην περιοχή αυτή ο Κυνηγετικός Σύλλογος Μοιρών διατηρεί εκτροφείο αγρίων ζώων και συγκεκριμένα πέρδικες, τις οποίες και σκόπευε να τις αφήσει ελεύθερες όταν θα μεγάλωναν λίγο ακόμα, προκειμένου να εμπλουτιστεί η περιοχή…

Όμως σήμερα ανακαλύφθηκε ότι άγνωστοι μεταξύ Παρασκευής απόγευμα και Δευτέρας πρωί πήγαν και αφαίρεσαν 200 πέρδικες από τα κλουβιά, αφού έκοψαν τα σύρματα…

–    Είναι μια πράξη που δεν τιμά κανένα, μας είπε ο κ. Ιερωνυμάκης, πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Μοιρών. Προσπαθούσαμε όλο αυτό τον καιρό να τις μεγαλώσουμε και να τις αφήσουμε ελεύθερες και κάποιοι θέλησαν να τις οικειοποιηθούν. Ο Σύλλογος ζητά τη συνδρομή όλων για να βρεθούν οι λένοχοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.

Να σημειώσουμε ότι ο Σύλλογος υπέβαλε μήνυση κατ΄ αγνώστων στο ΑΤ Μοιρών και παρακαλεί όποιο γνωρίζει κάτι να ενημερώσει την Αστυνομία ή το Σύλλογο στο τηλέφωνο 28920 22393

ΠΗΓΗ e-mesara.gr/